Ագրոպեռլիտը կամ փքապեռլիտը կրակադիմացկուն, թունավոր նյութեր չպարունակող, կրծողներին եվ միջատներին չհրապուրող, էկոլոգիապես անվտանգ նյութ է: Փքապեռլիտն օգտագործվում է պարտեզներում, հողախառնուրդներ պատրաստելիս՝ հողի կառուցվածքը բարելավելու համար, ինչպես նաև հիդրապոնիկայում:
Փքապեռլիտ պարունակող հողը դառնում է փխրուն, օդա և ջրաթափանցիկ: Փքապեռլիտը նաև նպաստում է հողի խոնավության երկար պահպանմանը:
Լինելով հրաբխային ապակի, փքապեռլիտը չի ենթարկվում փտման, դիմացկուն է և իներտ:
Փքապեռլիտի թեթևությունը նույնպես կարևոր է ծաղկաթաղարների համար հողախառնուրդներ պատրաստելիս:
Monthly Archives: October 2016
Սովորեք և սովորեցրեք ձեր երեխաներին
Կուֆեյա
Կուֆեա հիսոփատերևը (անգլ.՝ False heather, Mexican heather, Hawaiian heather or Elfin herb, ռուս.՝ Куфея иссополистная, լատ.՝ Cuphea hyssopifolia)
Семейство Дербенниковые (Lythraceae)
Жизненная форма:
вечнозеленый кустарник
Использование:
рекомендуется для выращивания: в первую очередь в прохладных зимних садах, так как в комнатах куфее зимой жарко
Максимальные размеры в культуре:
до 70 см высотой
Уход и проблемы с выращиванием:
Пересадка: через 1-3 года в горшки стандартных пропорций
состав земельной смеси: дерновая земля : листовая земля : песок (1:2:1)
кислотность (pH): слабокислая (5.0-6.0), нейтральная (6.0-7.0)
• при температуре воздуха выше 15°C необходимы частые опрыскивания, цветение не будет долгим и обильным, ваозможно пожелтение и опадение листвы;
• повреждается щитовкой, тлей
• повреждается щитовкой, тлей
Уход в период покоя:
оптимальная температура: 5-12°C
полив и влажность воздуха: умеренный
период покоя: в комнатных условиях вынужденный (с октября по февраль) в связи с пониженной освещенностью и влажностью воздуха
Размножение:
укоренением полуодревесневших черенков при температуре субстрата 20-25°C
Специфические требования культуры:
• прохладная зимовка;
• формировка кроны прищипкой и обрезкой
• формировка кроны прищипкой и обрезкой
Декоративные свойства:
листья, цветки
окраска и форма листьев: тёмно-зелёные, сидячие или короткочерешковые, до 2,5 см длиной и 0,5 см шириной
сроки цветения: обычно в летне-осенний период
окраска цветков: 
форма и размер цветка, соцветия: цветки одиночные, до 3 см в диаметре
Հղումներ
Էպիֆիլում
Էպիֆիլումը (անգլ.՝ Climbing cacti, Orchid cacti and Leaf cacti, ռուս.՝ Эпифиллум, լատ.՝ Epiphyllum) էպիֆիտային կակտուսների ցեղի անվանումն է, որն ընդգրկում է 20 տեսակի բույսեր: Բնական պայմաններում էպիֆիտային կակտուսներն աճում են Մեքսիկայից մինչև Ամերիկայի արևադարձային գոտին:
Աճում են որպես թուփ, ձևավորում են փայտացող բուն և տափակ, տերևանման ճյուղեր: Իրական տերևները մանր թեփուկների տեսք ունեն, իսկ ծաղիկները խոշոր են, ձագարանման և հոտավետ:
Ծաղիկների արտակարգ գեղեցկության համար էպիֆիլումն ունի նաև խոլորձ-կակտուս անվանում:
Նույնիսկ սենյակային պայմաններում, արհեստական, խաչաձև փոշոտման միջոցով կարելի է ստանալ սալորի չափսի պտուղներ, որոնք բուրավետ են, ուտելի և ունեն քաղցր, էկզոտիկ համ:
https://youtu.be/LAO7O5th4AM
Տեսակները
Էպիֆիլում քառթավոր
(Эпифиллум зазубренный, Epiphyllum crenatum)
Քառթավոր էպիֆիլումը 1 մետր բարձրության հասնող կիսա էպիֆիտ կակտուս է: Կողային տերևանման ճյուղերը հաստ են, կարող են մինչև 70 սմ երկարել և 4-10 սմ լայնք ունենալ:
Ծաղիկը բացվում է գիշերը:
Էպիֆիլում թթվատերև
(Эпифиллум кислолепестной, Epiphyllum oxypetalum)
Թթվատերև էպիֆիլումը խոշոր՝ մինչև 3 մ բարձրության հասնող բույս է, ձևավորում է երկար, փայտացող ճյուղեր: Երկրորդական ճյուղերը տափակ են ու մինչև 10 սմ լայնություն ունեն: Ծաղիկները սպիտակ են, ունեն մինչև 20 սմ երկարություն: Պտուղները կարմիր են:
Կան շատ հբրիդային տեսակներ, որոնք տարբերվում են ծաղիկների գույնով:
Էպիֆիլում Լաու
Ձևավորում է 3-5 մմ երկարությամբ, 1-5 հատ մազանման, դեղնադարչնագույն փշեր:
Ծաղիկները բացվում են երեկոյան և, որպես կանոն մնում են բացված 48 ժամ:
Էպիֆիլում անկյունավոր
(Эпифиллум угловатый, Epiphyllum anguliger)
Անկյունավոր էպիֆիլումը լավ ճյուղավորված թփի տեսք ունեցող բույս է: Ճյուղերը ներքին մասում կլոր են կամ, հազվադեպ, եռանկյունաձև: Կողային ընձյուղները նշտարաձև են, կտրատված եզրերով: Ճյուղերն ունենում են մինչև 1 մետր երկարություն և 4-8 սմ լայնք:
Ծաղիկները խոշոր են և բուրավետ:
Էպիֆիլում Հուկերի
(Эпифиллум Хукера, Epiphyllum hookeri)
Հուկերի էպիֆիլումը մինչև 10 սմ պարագծով, կոշտ, աղեղնաձև, երբեմն խոնարհված ճյուղերով կակտուս է:
Ծաղիկները սպիտակ ու խոշոր են:
Էպիֆիլում ֆիլանտուս
(Эпифиллум филлантус, Epiphyllum phyllanthus)
Ֆիլանտուս էպիֆիլումը 50-100 սմ ճյուղեր ձևավորող կակտուս է: Երկրորդային տերևանման ճյուղերն ունենում են 25-50 սմ երկարություն:
Ծաղիկներն ունենում են 4-18 սմ պարագիծ:
Էպիֆիլում Թոմասի
(Эпифиллум Томаса, Epiphyllum thomasianum)
Թոմասի էպիֆիլումը թփանման կակտուս է, որի խոնարհվող ճյուղերը կարող են երկարել մինչև 4 մետրի:
Խնամքը
Լուսավորությունը
Առատ ծաղկելու համար էպիֆիլումներին անհրաժեշտ է որքան հնարավոր է պայծառ, ծրված լուսավորություն: Դրանք լավ են աճում արևմտյան և արևելյան պատուհանագոգերին: Հյուսիսային պատուհանի գոգին առատ ծաղկում ակնկալել պետք չէ, իսկ հարավային պատուհանի գոգին աճեցնելիս բույսը, այրվածքներից խուսափելու համար, կեսօրին մոտ ժամերին պետք է ստվերել: Ամռանը խորհուրդ է տրվում էպիֆիլումը հանել պատշգամբ, կամ այգի՝ թարմ օդի, դնել լուսավոր տեղում, բայց ոչ Արևի ուղիղ ճառագայթների ներքո:
Օդի ջերմաստիճանը
Էպիֆիլումների համար +20 – +25°C օդի ջերմությունը ամենից հարմարավետն է: Ձմռանը, հանգստի շրջանում, եթե հնարավոր է, ջերմաստիճանը նվազեցնում են մինչև +10- +15°C:
Օդի ջերմաստիճանի նվազումը +5°C-ից կարող է մահաբեր լինել էպիֆիլումի համար:
Օդի խոնավությունը
Էպիֆիլումները պահանջկոտ չեն օդի խոնավության նկատմամբ, բայց, խորհուրդ է տրվում ամռան շոգին հնացված ջրով պարբերաբար ցողել բույսը :
Ջրելը
Էպիֆիլումները, ինչպես և խոնավ անտառներում աճող բոլոր կակտուսները, պետք է ջրել շատ ավելի հաճախ քան չոր կլիմայում աճողները: Ծաղկամանի հողը միշտ պետք է չափավոր խոնավ լինի:
Ջուրը պետք է փափուկ լինի, հնացված, սենյակի ջերմաստիճանի:
Ձմռանը ավելի քիչ են ջրում, իսկ շատ զով սենյակում պահելու դեպքում, ընդհանրապես չեն ջրում: Գարնանը ջրելը մի քիչ շատացնում են, իսկ կոկոններ հայտնվելուց հետո սկսում են առատ ջրել:.
Պարարտացումը
Գարնանն ու ամռանը էպիֆիլումներին խորհուրդ է տրվում սնուցել ամսական 2 անգամ՝ կակտուսների համար պատրաստված պարարտանյութերով: Ծաղկի կոկոններ հայտնվելու դեպքում կարելի է սնուցում անել գոմաղբի լուծույով (1 մաս գոմաղբը լուծել 4 մաս ջրում): Ծաղկելուց հետո, մինչև ցրտերը, այդպիսի սնուցումներ կարելի է անել 2 շաբաթը մեկ: Գոմաղբի լուծույթի փոխարեն կարելի է սնուցում անել սենյակային բույսերի համար նախատեսված, սովորական, ազոտ պարունակող պարարտանյութով:
Հողախառնուրդը
Հողը պետք է պարարտ լինի: Կարելի է օգտագործել կակտուսների համար նախատեսված պատրաստի հողախառնուրդը՝ ավելացնելով դրան տորֆ, կամ տերևային բուսահող և ավազ:
Հողախառնուրն ինքնուրույն պատրաստում են հետևյալ բաղադրատոմսով՝
- Տերևային հումուս – 4 մաս;
- Ճմահող – 1 մաս;
- Ավազ – 1 մաս;
- Մանրեցված փայտածուխ – 1 մաս:
Հողի թթվայնությունը՝ рН 5-6:
Կիրը հակացուցված է:
Տեղափոխումը
Անհրաժեշտության դեպքում այլ ծաղկաման տեղափոխելն անում են ծաղկելուց հետո: Պետք է հաշվի առնել, որ արմատների համար նեղվածքը նպաստում է բույսի ծաղկելուն, այնպես որ ամենամյա տեղափոխության կարիք չկա: Ծաղկամանը պետք է լինի ոչ բարձր, լայն և ծակոտկեն, քանի որ էպիֆիլումների մեծամասնության արմատները թույլ զարգացած են:
Տեղափոխելուց հետո բույսը որոշ ժամանակ ստվերում են պահում և զգուշությամբ են ջրում:
Ծաղկելը
Փետրվարի երկրորդ կեսին, հանգստի շրջանից հետո, էպիֆիլումը սկսում է աճել և, լավ պայմաններում, սկսում են կոկոններ գոյանալ: Այդ ընթացքում բույսը պետք չէ տեղաշարժել՝ կոկոնները կարող են թափվել:
Որպես կանոն էպիֆիլումները գարնանն են ծաղկում: Ծաղիկները 4-5 օր բացված են մնում: Ծաղկման շրջանում բույսը պետք է հաճախակի ջրել, ցողել և սնուցել: Լավ խնամքի դեպքում էպիֆիլումը կարող է մեկ անգամ էլ աշնանը ծաղկել:
Տերևանման ճյուղերին զուգահեռ կարող են աճել բարակ, եռանկյունաձև ճյուղեր, որոնք ավելի լավ է կտրել, քանի որ դրանց վրա համարյա երբեք ծաղիկ չի գոյանում:
Բազմացումը
Էպիֆիլումները կարելի է բազմացնել սերմերով, կտրոններով կամ թուփը կիսելով:
Սերմից աճեցնելու դեպքում, սկզբում հայտնվում է խիտ փշերով դասական կակտուս, սակայն, ժամանակի հետ ճյուղերը սկսում են տափակել, դառնալ տերևանման և կորցնում են փշերը:
Սերմերի ծլելու համար հողի լավագույն ջերմաստիճանը +20 – +25°С տիրույթում է:
Լավ խնամքի դեպքում սերմով աճեցված էպիֆիլումը ծաղկում է 4-5 տարեկանում:
Կտրոնով բազմացնելու համար, տափակ, տերևանման ճյուղից կտրում են 10-15 սմ երկարությամբ կտրոն, որի ներքևի հատվածը սրացնում են՝ դարձնելով սլաքաձև: Այնուհետև կտրոնը 2-3 օր կախում են ուղղահայաց դիրքում, որպեսզի միջի հյութը թափվի և կտրվածքը չորանա: Չորանալուց հետո կտրոնը տնկում են 7 սանտիմետրանոց ծաղկամանի կամ տնկամանի մեջ, որտեղի հողախառնուրդը բաղկացած պետք է լինի՝
- Տերևային հումուսից – 1 մաս;
- Ավազից – 0,25 մաս;
- Ճմահողից– 2 մաս:
Հողախառնուրդի մակերեսին, 2 սմ խորությամբ, լվացված գետի ավազի շերտ են լցնում, իսկ կտրոնները տնկում են 1 սմ խորությամբ: Տնկելուց հետո 24 ժամ պահում են ստվերում և չեն ջրում:
Պարտիզակն ունի Ֆիլանտուս էպիֆիլումի կտրոնները պարզապես ջրում արմատակալելու դրական փորձ:
Հիվանդություններ և վնասատուներ
Վիրուսային մոզաիկան հիվանդություն է, որի ժամանակ էպիֆիլումի տերևանման ճյուղերին հայտնվում են բազմաթիվ մանր, բաց գույնի բծեր, սկսում են չորանալ ընևյուղների ծայրերը և թափվում են կոկոնները:
Բուժելը շատ դժվար է, ավելի հեշտ և ճիշտ է ոչնչացնել հիվանդ բույսը:
Հիմնական վանասատուներն են վահանակիրը, տիզը և ալրատիզը:
Բացոդյա պայմաններում պետք է զերծ պահել լորձնէակների հարձակումից:
Երբեմն բույսի վրա հայտնվում են լայնացող, շրջանաձև, խցանակեղևատիպ բծեր: Պատճառը կարող է լինել սնկային վարակումը (ֆուզարիոզ կամ այլ):
Հղումներ
- Epiphyllum. From Wikipedia, the free encyclopedia.
- wikiHow to Grow Epiphyllum Cactus.
- Эпифиллум. Материал из Википедии — свободной энциклопедии.
- Эпифиллум — описание, уход, размножение и болезни
Ծաղկաթաղարների չափսերը
Որպես ծաղկաթաղարի չափս նշվում է դրա վերին մասի տրամագծի երկարությունը՝ սանտիմետրով, կամ տարողությունը՝ լիտրերով:
Ընդհանուր առմամբ ծաղկաթաղարի ծավալը պետք է համապատասխանի բույսի արմատների ծավալին: Արմատների նեղվածքը դանդաղեցնում է բույսի աճը, քանի որ հողի փոքր ծավալում ավելի քիչ խոնավություն ու սննդարար նյութեր կան, քան անհրաժեշտ է բույսին: Մյուս կողմից, պահանջվածից մեծ ծավալի հողի ավելցուկը մնում է անօգտագործելի, ինչի արդյունքում փոխում է որակը և կարող է թթվել:
http://ficusweb.ru/pot2.html
http://www.7dach.ru/Exspert/tara-dlya-rassady-4211.html
http://www.sadivinograd.com/%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D0%BD%D0%B0%D1%82%D0%BD%D1%8B%D0%B5-%D1%80%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F/%D0%B3%D0%BE%D1%80%D1%88%D0%BA%D0%B8-%D0%B4%D0%BB%D1%8F-%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D0%BD%D0%B0%D1%82%D0%BD%D1%8B%D1%85-%D1%80%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B9/
Սխտոր
Սխտոր (Garlic, Чеснок, Allium sativum), միամյա, վեգետատիվ ճանապարհով բազմացող բանջարային մշակաբույս, որի մշակովի տեսակները լայն տարածում ունեն սննդի, երշիկի ու պահածոների արդյունաբերության և ժողովրդական բժշկության մեջ։ Օգտագործվում է թարմ վիճակում ծանրամարս կերակուրների հետ որպես համեմունք, թթուների ու պահածոների մեջ՝ որպես յուրահատուկ համ ու բույր տվող համեմունք, և երշիկի արդյունաբերության մեջ՝ որպես հականեխիչ ազդեցություն ունեցող նյութ։
Աճեցնելը
Սխտորը ցրտադիմացկուն բույս է, աճել սկսում է +3 – +5 °C-ում։ Տարբերվում են 2 ենթատեսակ՝ ցողունավոր (գարնանացան) և սովորական (աշնանացան)։ Սովորական (ցողուն չառաջացնող) տեսակն առաջացնում է միայն սոխուկներ, որոնք կազմված են պճեղներից (ատամիկներից)։ Ցողունավորը սոխուկներից բացի առաջացնում է նաև ընձյուղ՝ ծաղկաբույլով, որում կազմավորվում են օդային սոխուկներ։ ՀՀ-ում տարածված լավագույն սորտը տեղականն է։
Բազմացնում են վեգետատիվ ճանապարհով։ Պճեղները տնկում են վաղ գարնանը կամ աշնանը (սոխուկները պահելու հարկ չի լինում և կորուստը նվազում է)։ Աշնանացանն ավելի բերքատու է, բայց երկարատև չի պահպանվում, իսկ գարնանացանը պահպանվում է մինչև նոր բերքը։
Աշնանը նախորդ բույսի բերքահավաքից հետո, սխտորի տակի հողը պետք է պարարտացնել օրգանական (5-6 կգ բուսահող կամ կոմպոստ) և հանքային (30 գ սուպերֆոսֆատ և 20 գ կալիումի քլորիդ՝ 1 մ²–ին) պարարտանյութերով։ Հողն անհրաժեշտ է վերափորել և խառնել պարարտանյութը։ Սխտորը գերադասելի է աճեցնել 15-20 սմ բարձրության և 1 մ լայնության մարգերում։ Աշնանացան սխտորի միջշարային հեռավորությունը 20-25 սմ է, միջբուսայինը՝ 5-8 սմ, տնկման խորությունը՝ 3–4 սմ, մուլչապատում են տորֆով կամ բուսահողով (1,5-2 սմ)։ Պետք է առաջացող ընձյուղները կոտրելով հեռացնել, որից բարձրանում է բերքատվությունը։ Երբ սխտորի տերևները դեղնում են, բույսը պետք է հողից հանել և 4-5 օր չորացնել արևի տակ՝ թողնելով մարգում։ Գարնանցան սխտորը տնկում են վաղ գարնանը, ձնհալից հետո, նույն եղանակով, ինչ աշնանացանը։ Առաջացած ծիլերը պետք է սնուցել միզանյութով (1 մ²–ին՝ 10-15 գ) և ջրել հողի չորանալուն զուգընթաց։
Սոխուկների ձևավորման փուլում պետք է սնուցել հանքային պարարտանյութերով (50 գ սուպերֆոսֆատ և 15 գ կալիումի քլորիդ՝ 1 մ²–ին)։ Ս. հավաքում են ստորին տերևների չորանալու ժամանակ։
Տես նաև թե ինչպես սենյակային պայմաններում սխտոր աճեցնել==>
Հղումներ
Բույսերը արվեստում
Բույսերը գրական ստեղծագործություններում
Բույսերը երգերում
- Նոր Ծաղիկ, Ներսես Շնորհալի /Nerses Shnorhali/ (12 – րդ դար)
- Խնկի ծառին նման ես, Կարինե Ավետիսյան
- Շերամ: Պառտեզում վարդ Էր բացված
- Սարի սիրուն յար – Լուսիկ Քոշյան
- Վարդ սիրեցի – Ռուբեն Մաթևոսյան
- Արմեն Դանիելյան “Յասամանի ծառի տակ“
- Ազատ Աբրահամյան – ,,Ծաղիկներ,,
- Արտաշես Ավետյան -Մանուշակ
- Adiss Harmandian Ծաղիկներ
- Adiss Harmandian Սիրուն Մանուշակ
- Ալիկ Գյունաշյան – Բարդիները խշշացին
- Ալիկ Գյունաշյան – թարմ ծաղիկներ
- Արամուսի մեր գազարը
- BGHDO MEXAKNERS ԲՂԴՈ ՄԵԽԱԿՆԵՐՍ
- REINCARNATION-Tarm Caxikner (Remake) Official Music Video
- Այն օրվանից որ գնացիր – Գայանե Սերոբյան
- The Lumineers – “Flowers In Your Hair”
- Fools Garden-Lemon Tree
- Яак Йоала, София Ротару – Лаванда
- ЧЕРНАЯ РОЗА – ЭМБЛЕМА ПЕЧАЛИ Владимир Тимофеев
- ЕСТЬ ГЛАЗА У ЦВЕТОВ. Группа Стаса Намина Цветы
Բույսերը գեղանկարչությունում
Տես նաև Աստվածաշնչում հիշատակվող բույսերի ցանկը ==>
Աստվածաշնչում հիշատակվող բույսերը
Ա
- Արմավենի Փյունիկյան (անգլ.՝ Phoenix, լատ.՝ Phoenix, ռուս.՝ Финиковая пальма)
Բ
Գ
- Գարի (անգլ.՝ Barlay, լատ.՝ Hórdeum, ռուս.՝ Ячмень)
- Գիհի (անգլ.՝ Juniper, լատ.՝ Juníperus, ռուս.՝ Можжевельник)
Դ
- Դդում (անգլ.՝ Melon, լատ.՝ Cucumis melo, ռուս.՝ Дыня)
Ե
- Եղեգ (անգլ.՝ Reed, լատ.՝ Phrágmites, ռուս.՝ Тростник)
Զ
- Զաֆրան (անգլ.՝ Crocus, լատ.՝ Crocus, ռուս.՝ Шафран)
- Զմռնենի, Զմռսաբույս (անգլ.՝ Myrrh, լատ.՝ Commiphora myrrha, ռուս.՝ Мирра, Коммифора мирровая)
- Զոպա (անգլ.՝ Hyssop, լատ.՝ Hyssopus officinalis, ռուս.՝ Иссоп)
Է
Ը
Թ
- Թզենի (անգլ.՝ Fig, լատ.՝ Fícus cárica, ռուս.՝ Инжир, Фига)
Ժ
- Ժանտաթզենի, Մոլաթզենի (անգլ.՝ Sycamore fig, լատ.՝ Fícus sycómorus, ռուս.՝ Сикомор)
Ի
Լ
Խ
- Խաղող
- Սպիտակ քիշմիշ
- Խնկեղեգ (անգլ.՝ Sweet flag, ռուս.՝ Аир, լատ.՝ Acorus cálamus)
Ծ
Կ
- Կաղնի (անգլ.՝ Oak, լատ.՝ Quércus, ռուս.՝ Дуб)
- Կտավատ, Վուշ (անգլ.՝ Linum, Flax, լատ.՝ Línum, ռուս.՝ Лен)
Հ
Ձ
- Ձիթենի (անգլ.՝ Olive, լատ.՝ Olea, ռուս.՝ Олива)
Ղ
Ճ
Մ
- Մամուխ, Մամխենի (անգլ.՝ Blackthorn, լատ.՝ Prúnus spinósa, Тёрн, Сли́ва колю́чая)
- Մայրի լիբանանյան (անգլ.՝ Cedar of Lebanon, լատ.՝ Cedrus libani, ռուս.՝ Кедр ливанский)
- Մանդրագոր, Մարդախոտ (անգլ.՝ Mandrake , լատ.՝ Mandragora, ռուս.՝ Мандрагора)
Յ
Ն
- Նոճի (անգլ.՝ Cypress, լատ.՝ Cupréssus, ռուս.՝ Кипарис)
- Նռնենի (անգլ.՝ Pomegranate, լատ.՝ Punica granatum, ռուս.՝ Гранатовое дерево)
Շ
- Շուշան (անգլ.՝ Lily, լատ.՝ Lílium, ռուս.՝ Лилия)
Ո
- Ոսպ (անգլ.՝ Lentil, լատ.՝ Lens, ռուս.՝ Чечвица)
Չ
Պ
Ջ
Ռ
Ս
Վ
Տ
Ր
Ց
- Ցորեն (անգլ.՝ Wheat, լատ.՝ Tríticum, ռուս.՝ Пшеница)
Ւ
Փ
Ք
Օ
Ֆ
- Сыть круглая Cyperus rotundus coco-grass
Բաղեղ Ալժիրյան
Բաղեղ Ալժիրյանը (անգլ.՝ Algerian Ivy, Canarian Ivy, ռուս.՝ Плющ алжирский, լատ.՝ Hedera algeriensis, Hedera canariensis) բաղեղի տեսակ է, որն աճում է Կանարյան կղզիներում և Հյուսիսային Աֆրիկայում:
Մշտադալար, մագլցող բույս է, որը հարմար հենարան գտնելու դեպքում բարձրանում է մինչև 20-30 մետր: Կարող է նաև տարածվել հողի մակերեսով:
Որպես սենյակային բույս տարածված է Բաղեղ Ալժիրյանի խայտաբղետ տեսակը՝ Нedera canariensis Varиegata (Hedera algerinsis «Gloire de Marengo»):
Աճեցման պայմանները
Տեղը. Բաղեղ Ալժիրյանը, ինչպես բոլոր բաղեղները, ստվերադիմացկուն է, սական խայտաբղետ տեսակներին, գույները պահպանելու համար անհրաժեշտ է լավ, բայց ցրված լուսավորություն:
Ջերմաստիճանը. Ամռան լավագույն ջերմաստիճանը մոտ +18C է, իսկ ձմռանը՝ +6 – +12 C. Չի վախենում միջանցքահովերից և ջերմաստիճանի կտրուկ փոփոխությունից:
Ջրելը. Ամռանը ոռոգումը պետք է լինի առատ և պարբերական: Հողի լրիվ չորանալը, ինչպես նաև ջրախեղդ վիճակը ցանկալի վտանգավոր են: Ձմռանը, եթե բույսը մնում է տաք սենյակում, ջրում են նյուն հաճախականությամբ, իսկ եթե սենյակում ցածր ջերմաստիճան է, ջրում են քիչ, ըստ հողը լրիվ չչորանալու անհրաժեշտության:
Օդի խոնավությունը. Օդի ջերմաստիճանը +20 C գերազանցելու դեպքում բույսը պետք է պարբերաբար ցողել սենյակային ջերմաստիճանի ջրով:
Պարարտացումը. Գարնանը և ամռանը, ըստ բույսի վիճակի, կարելի է ամիսը 2-3 անգամ լրացուցիչ սնուցում անել: Ձմռանը՝ ամիսը 1 անգամ: Ավելորդ պարարտացումը վնասակար է, բաղեղի տերևները դեղնում են ու թափվում:
Տեղափոխումը. Ծաղկամանից՝ ավելի մեծ ծաղկաման տեղափոխումը, ըստ անհրաժեշտության, կատարում են գարնանը: Ծաղկամանը գերադասելի է լինի լայն ու ոչ շատ խոր, քանի որ արմատները մակերեսային են:
Հողը. Հողախառնուրդի նկատմամբ հատուկ պահանջներ չկան:
Տես նաև Բաղեղ Սովորականի մասին հոդվածը ==>
Հղումներ
Եղեսպակ
Եղեսպակը (անգլ.՝ Sage, ռուս.՝ Шалфе́й, լատ.՝ Salvia) շրթնածաղկավորների (Lamiaceae) ընտանիքի բազմամյա խոտաբույսերի կամ կիսաթփերի ցեղ է։ Հայտնի է Եղեսպակի 700-ից ավելի տեսակ: Պարտեզներում և տանը՝ որպես սենյակային բույս ամենատարածվածը Եղեսպակ դեղատուն է (լատ.՝ Salvia officinalis):
Եղեսպակի տեսակների մեծամասնության համար գերադասելի են թեթև, պարարտ, նորմալ թթվայնությամբ հողերը (5,5- 6,5 pH): Լավ կլինի տնկել պարտեզի լավ լուսավորված հատվածում: Հողը, որտեղ գարնանը պետք է տնկվի Եղեսպակ, հարստացնում են փտած գոմաղբով կամ կոմպոստով:
Եղեսպակը իր տեղում կարող է աճել մինչև 8 տարի:
Սերմերը լավ ծլողունակություն ունեն, ուստի կարելի է տաքերն ընկնելուն պես ցանել բաց գրունտում՝ առանց սածիլավորման, կամ խոր աշնանը՝ մինչև ձնածածկ:
Սերմերը ցանում են մինչև 2 սմ խորությամբ, միմյանցից 20-30 սմ հեռու:
Տնկելուց մեկ տարի անց Եղեսպակը էտելով նորացնում են (ճյուղերը կտրում են հողից 10 սմ բարձրության վրա):
Եղեսպակը երաշտադիմացկուն է, սակայն խոնավությունն է ապահովում, որպեսզի տերևները հյութալի ու քնքուշ լինեն:
Ջրում են լավ, բայց ոչ շատ հաճախ: Ջրախեղդ վիճակն անընդունելի է:
Բերքահավաքն անում են ծաղկման շրջանում: Թարմ տերևները կարելի է ուտել կամ օգտագործել որպես թեյի հավելված ու ուտեստի համեմունք: Կարելի է նաև փնջեր կապել և չորացնել մութ, տաք, չոր ու լավ օդափոխվող տեղում:
Ինչպես աճեցնել Եղեսպակը, որպես սենյակային բույս
Որպես բազմամյա աճեցվում է միայն Եղեսպակ դեղատուն, իսկ մյուս, դեկորատիվ տեսակները ստիպված ենք ցանել ամեն տարի:
Հասուն Եղեսպակի համար անհրաժեշտ է 1,5 լիտրից ոչ պակաս տարողությամբ ծաղկաման: Իսկ ցանել ու մինչև 6 ամիս պահել կարելի է փոքրիկ պլաստիկ կամ թղթյա բաժակների մեջ:
Լավ խնամքի դեպքում, բազմամյա Եղեսպակը առնվազն 5 տարի կապրի ձեր պատուհանագոգին:
Հասուն Եղեսպակի համար անհրաժեշտ է 1,5 լիտրից ոչ պակաս տարողությամբ ծաղկաման: Իսկ ցանել ու մինչև 6 ամիս պահել կարելի է փոքրիկ պլաստիկ կամ թղթյա բաժակների մեջ:
Լավ խնամքի դեպքում, բազմամյա Եղեսպակը առնվազն 5 տարի կապրի ձեր պատուհանագոգին:
- Ծաղկամանի հողը պետք է պարարտ լինի, իսկ ծաղկամանը ունենա լավ դրենաժ: Եթե ուզում եք օգտագործել պարտեզի հողը, ապա անպայման ախտազերծեք այն:
- Ծաղկամանը կարող է լինել ցանկացած տիպի:
- Ջրել ոչ շատ հաճախ, բայց առատ, որպեսզի հողակույտը ամբողջովին թրջվի:
- Ցանելուց առաջ սերմերը կարելի է 24 ժամ խոնավացնել բամբակի կամ բամբակյա կտորի մեջ:
- Եղեսպակը լավ է տանում կիսաստվերը, սակայն կորցնում է եթերայուղերը: Լավագույն պայմանն է երբ օրական 6-8 ժամ արևի լուսավորություն կա:
- Եղեսպակը չի սիրում միջանցքահովեր:
- Լավ կլինի ամիսը մեկ անգամ ցնցուղի տակ լվանալ Եղեսպակի թուփը:
Եղեսպակը սենյակում աճեցնելը դժվար չէ, այն պահանջկոտ բույս չէ: Կարևոր է, որ ջրախեղդ չարվի, ջրվի ոչ շատ հաճախ, բայց առատ և լինի ցրված լույսի ներքո՝ ոչ Արևի ուղղակի ճառագայթների ներքո կեսօրին:
Որպեսզի Եղեսպակտ լավ ճյուղավորվի, 40-50 օրը մեկ պետք է կտրատել ընձյուղները, սակայն օգոստոսին, ծաղկելուց առաջ էլ չկտրատել: