Category Archives: Սենյակային բույսեր

Թզենի

Թզենի (անգլ․՝ Common Fig, Fig, ռուս․՝ Инжир, Фиговое дерево, Смоко́вница обыкнове́нная, լատ․՝  Fícus cárica)

Հայրենիքը՝Փոքր Ասիա
Կենսաձևը՝Ծառ
Ընտանիքը՝Թթազգիներ
Չափսերը՝ Սենյակային պայմաններում 60 սմ-ից մինչև 1,2 մ։
Ծաղկելը՝ Սենյակային պայաններում չի ծաղկում։
Լուսավորությունը՝ Պայծառ, ցրված լույս:
Օդի ջերմաստիճանը՝Ամռանը՝ 18-22 °С, ձմռանը՝ 5-10 °С:
Օդի խոնավությունը՝ Չափավոր,  60-70%։ Ամռանը ցողել։
Ջրելը՝ Ամռանը առատ՝  երբ հողը չորանա 2-3 սմ խորությամբ։ Ձմռանը՝ քիչ։
Հողախառնուրդը՝ Պարարտ, չեզոք կամ թեթև թթվայնություն ունեցող հող․

 

Այլ տարբերակ․

Ապահովել լավ դրենաժ։

Ծաղկամանն ու տեղափոխումը՝Երիտասարդ ծառերը տեղափոխում են ամեն տարի, մյուսներն ըստ անհրաժեշտության (3-4 տարին մեկ)։
Բազմացումը՝Կտրոններով, սերմերով:
Վնասատուներ՝Ալրատիզ, վահանամիջատ, սարդոստայնային տիզ:
Աճեցնելու դժվարությունը՝Միջին։
Թուզ, Fig, Инжир, Фиг
Հղումներ

Լանտանա

WP_20170925_004Լանտանան (անգլ․՝ Shrub verbenas or Lantanas, ռուս․՝ Лантана, լատ․՝ Lantana) աղավնիճազգիների (Verbenáceae) ընտանիքին պատկանող գեղեցիկ, բազմամյա թուփ կամ կիսաթուփ է։ Հայրենիքը՝ Հնդկաստանի, Մեքսիկայի և Կոլումբիայի մերձարևադարձային գոտիներն են, սակայն, այժմ նաև լավ տարածվել է Միջերկրականի ափերին և Միջին Արևելքում։ Հայաստանում կարելի է աճեցնել որպես մեկամյա կամ սենյակային բույս։
Նուրբ, փոքրիկ և տարբեր գույների ծաղիկներից կազմված ծաղկաբույլերը գեղեցկացնում են թուփը ողջ ամառվա ընթացքում։
Ոչ պահանջկոտ, ակտիվ աճող բույս է։

Լանտանայի բազմացումը

Լանտանան բազմացնում են սերմերով կամ կտրոններով։ Սերմերով բազմացումը ջանքեր է պահանջում, բայց թույլ է տալիս մեծ քանակով նոր բույսեր ստանալ։ Պետք է հաշվի առնել, որ սերմերով բազմացնելիս տեսակի հատկությունները ոչ միշտ են պահպանվում։
WP_20170924_003Սերմերը խորհուրդ է տրվում ցանել ավազատորֆային խառնուրդի մեջ՝ նոյեմբերին։ Մինչև ցանելը, 1,5-2 ժամով թրջելով դրանք տաք (50-60°C) ջրում, ինչից հետո մշակելով աճի որևէ խթանիչով։ Ցանքի համար ստեղծում են ջերմոցային պայմաններ՝ +20…+22°C օդի ջերմությամբ։
Ծիլերը հայտնվում են 3-4 շաբաթից, ինչից հետո դրանք պահում են ավելի նվազ՝ +12…+14°C ջերմաստիճանում։ Աճը խթանելու համար կարող է լրացուցիչ լուսավորության անհրաժեշտություն առաջանալ։ 2-3 տերև ձևավորած ծիլերը կարելի է տեղափողել առանձին բաժակների մեջ։
Ավելի դյուրին է լանտանայի բազմացումը կտրոններով։ Գարնանը, էտելու ժամանակ պետք է առանձնացնել չորս տերևներով, տաս սանտիմետր երկարությամբ կտրոններ, որոնց արմատակալումն իրականացվում է փխրուն, պարարտ հողի մեջ։ Տնկած կտրոնները պահում են տաք, լուսավոր սենյակում , ընդորում, առաջին երկու շաբաթը պահում են մինի ջերմոցի տակ։ Այնուհետև, մի քանի ժամով մինի ջերմոցը բացում են, նորից փակում մեկ շաբաթով, ինչից հետո ընդհանրապես բացում։

Լանտանայի խնամքը

Լանտանա աճեցնելը շատ հեշտ է։ Բույսը արագ է աճում և դրա համար հատուկ պայմաններ պետք չեն։ Բույսը շատ է սիրում պայծառ լուսավորություն և երկար լուսային օր, ուստի գերադասելի է տեղադրել այն հարավային պատուհանի մոտ։ Ամռանը խորհուրդ է տրվում բույսը պատշգամբ կամ այգի դուրս հանել, որտեղ այն կփարթամանա և երկար ժամանակ կծաղկի։ Արևի ուղիղ ճառագայթներից չի վախենում նույնիսկ շատ շոգ օրերին, միայն պետք է առատ ջրել։ Ստվերում բույսի տերևները մանրանում են ու ծաղկել չի կարողանում։
Եթե ձմեռները տաք են և ցրտահարության վտանգ չկա, լանտանան կարելի է աճեցնել բաց գրունտում։
Սենյակում աճեցնելիս օդի լավագույն ջերմաստիճանը +22…+27°C է, իսկ ձմռանը՝ +10…+12°C։
Լանտանայի որոշ տեսակներ կարող են դիմանալ մինչև -2°C կարճատև ցրտահարմանը։
Լանտանան ջրով ցողելու կարիք չկա, սակայն, երբեմն արժե լվանալ տերևները։ Ծաղկման շրջանում խուսափեք ցողել ծաղիկները ՝ դա կհանգեցնի արագ թոշնելուն։
Կանոնավոր ջրելը կարևոր է՝ գրունտի հաճախակի չորանալը կարող է հանգեցնել տերևների թոշնելուն ու աճի դանդաղելուն։ Պետք է հետևել, որ գրունտի միայն վերին շերտը չորանա՝ ոչ ավել։
Ջրելու ջուրը պետք է լինի հնացված և գոլ։
Գարնան սկզբից մինչև ծաղկելու ավարտը լանտանան ամսական երկու անագամ  լրացուցիչ սնուցման կարիք ունի։
Բույսի լավ տեսք ստանալու համար, այն պետք է ձևավորել էտելու միջոցով։
Լանտանայի արմատները շատ արագ են զարգանում ու տարածվում, ուստի,   1-3 տարին մեկ ծաղկաթաղարը պետք է լինում ավելի մեծով փոխարինել։ Տեղափոխումը լավ կլինի անել գարնան սկզբին։ Ծաղկաթաղարը պետք է լինի խոր և տարողունակ, պետք է ապահովվի լավ դրենաժ։
Հողախառնուրդը կազմվում է՝

Հիվանդությունները և վնասատուները

Ցուրտ ու խոնավ սենյակում լանտանան կարող է հիվանդանալ տերևային ժանգով (листовая ржавчина). Չափից շատ ջրելը կարող է հանգեցնել արմատների փտելուն։
Հյութեղ տերևները հաճախ են ենթարկվում վահանակիրների, ուտիճների,  սպիտակաթևիկների, սարդոստայնային տիզերի և ալրատիզերի հարձակմնանը։
Բաց գրունտում լանտանան ավելի շատ է տուժում վնասատուներից, ուստի խորհուրդ է տրվում գարնանը բույսի կանխարգելիչ մշակումներ անել։

Հղումներ

Ամենահեշտ աճեցվող սենյակային բույսերը

Հալվե վերա (անգլ.՝ Aloe vera, ռուս.՝ Алоэ настоящее, Алоэ вера, լատ.՝ Alóe véra, Aloe Barbadensis Miller)

Բաղեղ սովորական (English Ivy, Плющ обыкновенный, Hedera helix):

Թանձրատերևուկ ծառանման (անգլ.՝ Silver Dollar Plant, Silver Dollar Jade, Silver Jade Plant, Chinese Jade, Tree Crassula, Beestebul, Money Plant, Round-Leaved Crassula, ռուս.՝ Толстянка древовидная, Денежное дерево, լատ.՝ Crassula Arborescens)

Ֆիկուս կաուչուկաբեր (անգլ.՝ Ficus elastica, Rubber fig, Rubber bush, Rubber tree, Rubber plant, Indian rubber bush, ռուս.՝ Фикус каучуконосный, Фикус эластичный, լատ.՝ Ficus elastica)

Պոթոս (PothosПотосPothos)

Դիֆենբախիա (Dumb cane, Диффенбахия, Dieffenbachia);

Քլորոֆիտում (անգլ.՝ Spider Plant, ռուս.՝ Хлорофитум, լատ.՝ Chlorophytum)

Ֆիկուս քնարաձև (Fiddle-leaf fig, Фикус лировидный, Ficus lyrata)

Սանսևիերիա (անգլ.՝ Mother-in-law’s tongue, Devil’s tongue, Jinn’s tongue, Bow string hemp, Snake plant և Snake tongue, ռուս.՝ Сансевие́ра, Сансевье́ра, Тёщин язык, Щучий хвост, լատ.՝ Sanseviera)


 

Մուրայա

Մուրայան (անգլ.՝ Murraya, ռուս.՝ Муррайя, լատ.՝ Murraya) մշտադալար թփերի կամ ծառերի ցեղ է: Բնության մեջ տարածված են Հնդկաստանի արևադարձային անտառներում, Հնդկաչինում, Սումատրա և Յավա կղզիներում:

Հղումներ

Ֆիկուս կաուչուկաբեր

Ֆիկուս կաուչուկաբերը (անգլ.՝ Ficus elastica, Rubber fig, Rubber bushRubber treeRubber plant, Indian rubber bush, ռուս.՝ Фикус каучуконосный, Фикус эластичный, լատ.՝ Ficus elastica) թթազգիների ընտանիքի ֆիկուս ցեղի տեսակ է: Իր հայրենիքում՝ Հյուսիսարևելյան Հնդկաստանում և Ինդոնեզիայի Սումատրա և Յավա կղզիներում մինչև 30 մետր բարձրության ծառ է: Մեզանում շատ տարածված, գեղեցիկ սենյակային բույս է: Հնուց համարվում է ընտանեկան բարեկեցության ծառ: Սենյակային պայմաններում չի ծաղկում:

Ֆիկուսի ծառը այսպիսին է իր հայրենիքում

Խնամքը

Հողախառնուրդը

Հողախառնուրդը կազմվում է տորֆի, ճմահողի, տերևային բուսահողի և գետի ավազի հավասար մասերից: Կարելի է նաև օգտագործել խանութից գնված ունիվերսալ հողախառնուրդ՝ ավելացնելով մինչև 1/5 չափով ավազ:

Տեղը

Գերադասելի է աճեցնել պայծառ, ծրված լույսով լուսավորված տեղում: Արևի ուղիղ ծառագայթները կարող են այրվածքներ պատճառել տերևներին: Կաուչուկաբեր ֆիկուսի խայտաբղետ տերևներով տեսակները ավելի շատ լույսի կարիք ունեն: Ստվերում աճեցնելու դեպքում բույսի գույները խամրում են:
Բույսը շատ վատ է տանում միջանցքահովերը և կարող է տերևաթափ լինել;
Ձմռանը բույսը պետք է ջեռուցման սարքերից հնարավորին չափ հեռու տեղադրել:
Խայտաբղետ տերևներով տեսակները կարող են ձմռանը լրացուցիչ արհեստական լուսավորման կարիք  ունենալ:

Օդի ջերմաստիճանը

Ամենաբարեհարմարը օդի ջերմության 18-25 °С միջակայքն է: Ավելի բարձր ջերմաստիճանների դեպքում անհրաժեշտ է պարբերաբար ջրցողել բույսը:  Օդի ջերմաստիճանի + 16 °С -ից ցած լինելը կարող է տերևաթափի պատճառ դառնալ: Կաուչուկաբեր ֆիկուսի համար կրիտիկական է համարվում +12 °С շամը, սակայն ոչ խայտաբղետ տերևներով տեսակները կարող են դիմանալ օդի ջերմաստիճանի մինչև +5 °С կարճատև անկմանը՝ պայմանով, որ ծաղկաթաղարի հողը տաք մնա: Ծաղկաթաղարի հողի սառչելը նույնպես կարող է տերևաթափ առաջացնել:
Ձմռանը կաուչուկաբեր ֆիկուսի համար գերադասելի է ապահովել +16-18 °С ջերմություն, ինչը կխոչընդոտի այդ ընթացքում սովորականից մանր տերևների առաջացումը:

Օդի խոնավությունը

Կաուչուկաբեր ֆիկուսը խոնավասեր է, լավ է ընդունում եռացրած ու այնուհետև սառեցված կամ թորած ջրով, պարբերական ցողումները: Սովորական, ծորակի ջրով ցողումները նույնպես ընդունելի են, բայց տերևների վրա, ջրի կաթիլների չորանալուց հետո սպիտակ բծեր են մնում:
Ձմռանը, եթե բույսը պահվում է զով, ոչ տաք սենյակում, ջրցողելու կարիք չկա:

Ջրելը

Կաուչուկաբեր ֆիկուսը պետք է ջրել ոչ շատ առատ ու պարբերաբար: Ջուրը պետք է լինի գոլ և առնվազն 24 ժամ հնացված: Եթե ձմռանը բույսը պահվում է տաք սենյակում, ապա պետք է հետևել, որպեսզի ծաղկաթաղարի հողը միշտ չափավոր խոնավ լինի:

Սնուցումը

Գարնանից՝ աշուն հարկավոր է երկու շաբաթը մեկ սնուցել բույսը: Սնուցումն արվում է կամ հատուկ ֆիկուսների համար նախատեսված պարարտանյութերով, կամ էլ դեկորատիվ-սաղավարթավոր բույսերի համար նախատեսված կոմպլեքսային պարարտանյութերով:
Սնուցումն արվում է ջրելու միջոցով, ընդորում, ծաղկաթաղարի հողը նախապես, պարզ ջրով խնավացված պետք է լինի:

Տեղափոխումը այլ ծաղկաթաղարի մեջ

Կաուչուկաբեր ֆիկուսը արագ աճող բույս է, ուստի հաճախ է ծագում ավելի մեծ ծաղկաթաղարի մեջ բույսը տեղափոխելու անհրաժեշտությունը:
Պետք չէի սկզբանե մեծ ծաղկաթաղարի մեջ տնկել ֆիկուսը: Դա կբերի արմատների բուռն զարգացմանը՝ ի վնաս սաղարթի:
Ամեն տեղափոխելիս պետք է վերցնել 3-5 սանտմետրով ավելի մեծ տրամաչափ ունեցող և 5-6 սանտիմետրով ավելի խորը ծաղկաթաղար:
Ծաղկաթաղարի հատակին պարտադիր է ստեղծել 3-4 սանտիմետրանոց դրենաժային շերտ:

Բազմացումը

Կաուչուկաբեր ֆիկուսը կարելի է բազմացնել տնկաշիվերով կամ կ:

  • Արմատավորելու նպատակով վերցվող գագաթային կամ կողաճյուղային տնկաշիվերը կտրվում են սուր դանակով, թեքությամբ: Կտրելուց հետո, տնկաշիվը լավ լվացվում է հոսող ջրի տակ՝ այնքան, մինչև կտրվածքից դադարի դուրս գալ կաթնանման հեղուկը: Այնու հետև տնկաշիվը դրվում է արմատավորման ջրի կամ գրունտի մեջ՝ մինիջերմոցի տակ:

Կանաչատերև տեսակների տնկաշիվերը համեմատաբար դյուրին են արմատներ ձևավորում, իսկ խայտաբղետ տեևներ ունեցող տեսակների համար խորհուրդ է տրվում կիրառել որևէ արմատակալման խթանիչ՝ օրինակ «Корневин» կամ գետերոաուկսին:

  • Կողմնատար արմատակալմամբ բաղմացնելու համար սուր դանակով, հաստութայն 1/3-ի խորությամբ կտրվածք է արվում ճյուղի վրա, որի մեջ լուծկու հատիկ է խրվում: Այնուհետև այդ տեղը պատվում է խոնավ գրունտով ու փաթաթվում պոլիէթիլենային թաղանթով՝ այնպես, որ հնարավոր լինի պարբերաբար խոնավացնել գրունտը:

Թաղանթի տակից նորագոյացած արմատները նշմարելուց հետո ճյուղը կտրում են արմատակալած հատված տակից և տեղափոխում առանձին ծաղկամանի մեջ:

Կաուչուկաբեր ֆիկուսի հիվանդություններն ու վնասատուները

Ֆիկուսի վրա հաճախ հայտնվող վնասատուներն են վահանակիրը ( diaspididae, щитовка), սարդոստայնային տիզը (spider mite, паутинный клещ, լատ.՝ Tetranychidae) և բշտիկոտները (ծոպաթևեր, տրիպսներ, thrips, трипсы, լատ.՝ Thysanoptera):
Վահանարին պետք է պարզապես մաքրել խոնավ սպունգով ու ոչնչացնել, իսկ սարդոստայնային տիզերին ու բշտիկավորներին ոչնչացնում են ցողելով բույսը «Фитоверма»-յի լուծույթով:

Աճեցման բարդություններ

  • Թափվում են ներքևի տերևները
    Աճի ընթացքում ներքևի որոշ տերևների թափվելը բնական երևույթ է, սակայն եթե տերևներն արագ ոև շատ են թափվում, նշանակում է խնամքը թերի է՝ կամ օդի խոնավության պակաս կա, կամ սխալ ջրելու հետևանք է, կամ էլ հողում սնունդ չկա:
  • Բույսի տերևները կախվել են
    Սենյակում շատ շոգ է և օդի խոնավությունը շատ ցածր է:
  • Զանգվածային տերևաթափ
    Բույսը դրված է միջանցահովի տակ կամ օդի ջերմաստիճանը շատ ցածր է: Զանգվածային տերևաթափ է լինում նաև բույսը ջրխեղդ անելու դեպքում:
  • Տերևնարի վրա շագանակագույն բծեր են հայտնվում
    Արևայրուքի հետևանք է:
  • Մանր շագանակագույն բծեր տերևների եզրերին
    Բույսի գերպարարտացման հետևանք է:
Սենյակում կաուչուկաբեր ֆիկուս աճեցնելը հակացուցված է միայն աստմայով հիվանդներին: Արտադրվող կաուչուկի մասնիկները կարող են հիվանդի մոտ խեղդվելու նոպա առաջացնել:

Կաուչուկաբեր ֆիկուսի տեսակները

Կաուչուկաբեր ֆիկուսի շատ տեսակներ կան և բոլորն էլ բնական ծառից ավելի կոմպակտ են:
Տարածված տեսակներն են՝

Ռոբուստա (Robusta, Робуста) Լայն, կանաչ տերևներով, ոչ պահանջկոտ բույս է:
Բելիզ (Belize, Белиз) Տերևներն երեք գույն ունեն՝ կենտրոնում կանաչ, սպիտակ և վարդագույն եզրերում: Պահանջկոտ չէ, բայց լուսավորություն Ռոբուստայից շատ կպահանջվի:
Տինեկե (Tineke, Тинеке) Նման է Բելիզին, բայց ավելի քմայհաճ է: Տերևները մեջտեղում կանաչ են, իսկ եզրերը պիստայի և սպիտակ գույների բծեր ունեն:
Աբիջան (Abidjan, Абиджан) մուգ կարմիր (բորդո) գույնի տերևներ ունի: Պահանջկոտ չէ:
Սև արքայազն (Black Prince, Черный Принц) Շատ մուգ, համարյա սև տերևներ ունի: Պահանջկոտ չէ:
 
Մելանի (Melany, Мелани) Համեմատաբար մանր, մոտ 20 սմ երկարությամբ, մուգ կանաչ տերևներ ունի, հաճախ թփի տեսկ է ընդունում: Պահանջկոտ չէ:
Հղումներ

Ծնեբեկ ստևախիտ

Ծնեբեկ ստևախիտը (անգլ.՝ Common Asparagus Fern, Lace Fern, Climbing Asparagus, or Ferny Asparagus, ռուս.՝ Аспаргус перистый, լատ.՝ Asparagus setaceus) շուշանազգիների ընտանիքին պատկանող հարավաֆրիկյան բույս է, որն աճեցվում է որպես սենյակային բույս:

Խնամքը

Ստևախիտ ծնեբեկը իրեն լավ է զգում կիսաստվերում: Աճեցնելու համար հրմար են արևելյան և արևմտյան պատուհանագոգերը: Առանձնապես լավ տեսք ունի բույսը կախովի ծաղկամանի մեջ աճեցնելիս:

Լուսավորությունը
Նախընտրում է ոչ պայծառ, ցրված լուսավորություն: Ամռանը լավագույն տեղը սենյակում արևմտյան և արևելյան պատուահանագոգերն են:

Ձմռանը լույսի աղբյուրին ավելի են մոտեցնում:

Օդի ջերմաստիճանը
Օդի ամենահարմարավետ ջերմաստիճանային տիրույթը +20 – +25 С է: Ամռանը օգտակար է բույսը հանել մաքուր օդի, արևի ուղիղ ճառագայթներից պաշտպանված մի տեղ:

Ձմռանը լավ կլինի ապահովել +12 – +15 С ջերմաստիճան: Ավելի տաք միջավայրում ճյուղերի փշերը կարող են թափվել:

Օդի խոնավությունը
Ստևախիտ ծնեբեկը սիրում է խոնավ միջավայր: Անհրաժեշտ է պարբերաբար ջրով ցողել բույսը: Ձմռանը, երբ սենյակը ջեռուցվում է, ինչպես նաև շոգ ամռանը խորհուրդ է տրվում ծաղկամանը դնել ջրով ու խիճով կամ կերամզիտով լի, լայն ու սաղր տակդիրի մեջ:
Հնարավորության դեպքում, բույսը երբեմն կարելիէ ցնցուղով էլ լողացնել:

Ջրելը
Ստևախիտ ծնեբեկը աճի շրջանում սիրում է առատ որոգումը, բայց պետք չէ թույլ տալ հողի ճահճացում, իսկ  ջրել պետք է միայն հողի չորանալուց հետո:

Ձմռանը քիչ ջրել, մանավանդ, երբ բույսը պահվում է խոնավ և զով սենյակում:

Սնուցումը
Վեգետացիոն շրջանում խորհուրդ է տրվում 2 շաբաթը մեկ սնուցել բույսը ունիվերսալ պարարտանյութով:  Ձմռանը կարելի է սնուցել ամիսը մեկ անագամ՝ կրկնակի նվազեցված չափաբաժիններով:

Տեղափոխումը
Նոր, արագ արմատներ ձևավորող բույսերը ավելի տարողունակ ծաղկամանի մեջ տեղափոխում են տարին մեկ անագամ, վաղ գարնանը:

Հասուն բույսերի տեղափոխման անհրաժեշտություն կարող է ծագել 2-3 տարին մեկ անգամ:

Հողախառնուրդը պետք է կազմված լինի այգու հողից և ավազաից:

Էտն ու ձևավորումը
Ստևախիտ ծնեբեկի նոր ընձյուղները ավելի լավ է չկտրել, քանի որ դարանից հետո աճը դադարում է: Ավելի օգտակար է կտրել չորացած ճյուղերը, ինչը կխթանի նոր ընձյուղների գայացումը:

Սենյակային պայմաններում ստևախիտ ծնեբեկը հազվադեպ, բայց ծաղկում է մանր, սպիտակ ծաղիկներով:

Բազմացումը
Ամենադյուրին և տարածված բազմացման ձևը հասուն բույսը երկու և ավելի մասերի բաժանելն է: Սովորաբար դա անում են գարնանը՝ վեգետացիոն շրջանի մեկնարկին, ինչը նպաստում է բաժանված մասերի կպչելուն:

Կիրառվում է նաև սերմերով կամ ընձյուղային կտրոններով բազմացումը:

Տորֆից և ավազից պատրաստված հողախառնուրդի մեջ ցանված սերմերը ծլում են մոտ մեկ ամսից: Երբ ծիլերը հասնեն 10 սմ բարձրության, դրանք տեղափոխում են առանձին, փոքր ծաղկամանների մեջ:

Կտրոններով բազմացումն անում են մարտին կամ ապրիլին: Կտրոններն արմատակալում են 1-1,5 ամսում, ինչից հետո դրանք նույնպես տեղափոխում են առանձին, մոտ 10 սմ պարագծով ծաղկամանների մեջ:

Հիվանդություններ և վնասատուներ
Ստևախիտ ծնեբեկը կարող է վնասվել ուտիճներից (тля) և սարդոստայնային տիզերից (паутинным клещ): Անհրաժեշտ է պարբերաբար, ուշադիր զննել բույսը և սկսել պայքարը վաղ շրջանում, երբ հնարավոր է վերացնել վնասատուներին առանց քիմիական միջոցների կիրառման:

Ստևախիտ ծնեբեկը կարող է դեղնել և չորանալ անբավարար ջրելու կամ կիզիչ արևի տակ լինելու պատճառով:

Եթե բույսը ամբողջովին դեղնել  է և սկսում է չորանալ, խորհուրդ է տրվում այն ամբողջովին կտրել և շարունակել լավ ջրել մինչև նոր ընձյուղների առաջանալը:

Ձմռանը
Օդի 25 և ավելի բարձր ջերմաստիճանի դեպքում բույսի ճյուղերը կարող են փշաթափ լինել ու չորանալ:

Ձմեռելու համար ամենահարմարավետն է +12 – +15 ջերմաստիճանային տիրույթը:

Ձմռանը քիչ են ջրում, բայց, փետրվարից սկսած, աստիճանաբար ավելացնում են, քանի որ այդ ժամանակ սկսում են աճել նոր ընձյուղները:

Ցանկալի է ստևախիտ ծնեբեկը հեռու պահել ջեռուցման սարքերից և հետևել օդի խոնավությանը:

Ուշադրություն. Ստևախիտ ծնեբեկի պտուղները թունավոր են:

Այլ փաստեր
Անվիճելի է, որ ստևախիտ ծնեբեկն ունի ֆիտոնիցիդ հատկություն: Այն մաքրում է օդը թունավոր տարրերից և հիվանդություններ հարուցող միկրոօրգանիզմներից:

Բույսի առողջ ու փարթամ տեսքը և արագ աճելու ունակությունը աճեցնողներին պարգևում են լավ տրամադրություն և դրական էմոցիաներ:

Տես նաև ԾՆԵԲԵԿ “ԱՂՎԵՍԻ ՊՈՉ” հոդվածը ==>

Հղումներ

Նարինջ

 

Նրնջի աճեցումը սերմից

Վնասատուները

Ցիտրուսայինների հիմնական վնասատուներն են՝

  • Վահանակիրը և կեղծ վահանակիրը (Diaspididae, Истинная и ложная щитовки);
  • Սարդոստայնային տիզը (Spider mite, Паутинный клещ, Tetranychidae);
  • Սպիտակաթևիկ (Белокрылка);
  • Ուտիճը (Aphid, Тля)։

ԻՆՉՊԵՍ ՍԵՆՅԱԿԱՅԻՆ ԲՈՒՅՍԵՐԸ ՊԱՇՏՊԱՆԵԼ ՎՆԱՍԱՏՈՒՆԵՐԻՑ ==>

ԲՈՒՅՍԵՐԻ ԲՈՒԺՄԱՆ ԵՒ ԽՆԱՄՔԻ ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ՄԻՋՈՑՆԵՐ ==>

Ֆիկուս բենջամինա

Ficus_Benjamina
Ֆիկուս բենջամինան (անգլ․՝ Weeping fig, ռուս․՝ Фикус бенджамина, լատ․՝ Ficus Benjamina): Բարակ, խոնարվող ընձյուղներով  և ձվաձև, սրածայր տերևներով մշտադալար ծառ է:  Կան թե՛ կանաչ տերևներով, թե՛ խայտաբղետ տեսակներ:
Բնական պայմաններում հասնում է մինչև 25 մետր բարձրության, տարածված է Հնդկաստանում, Չինաստանում, Հարավարևելյան Ասիայում և Ավստրալիայի հյուսիսում:
Ֆիկուս բենջամինան ամենատարածված սենյակային բույսերից է: Լայնորեն օգտագործվում է ֆիտոդիզայնում և կանաչապատման համար:

Խնամքը

  • Օդի ամենահարմարավետ ջերմաստիճաններն են՝ 25—30 °C ամռանը և 16—20 °C ձնռանը;
  • Չի սիրում օդի ջերմաստիճանի կտրուկ փոփոխություններ և միջանցահովեր;
  • Չի սիրում հաճախակի ջրվել, սիրում է հաճախ ցողվել ջրով;
  • Չի սիրում արևի ուղիղ ճառագայթների ներքո լինել;
  • Կանաչատերև տեսակները կարող են աճել կիսաստվերում, իսկ խայտաբղետները պետք է պայծառ, ցրված լուսավորությամբ տեղում աճեցնել:

Բազմացումը սերմերով

WP_20170714_001Ֆիկուս բենջամինին սերմերով բազմացնելը շատ բարդ գործ է և հազվադեպ է կիրառվում: Սերմերը նախապես պետք է մշակել աճի խթանիչով (1 օր թրջել «Гетероауксин»-ի, «Эпин»-ի կամ «Гумат»-ի լուծույթում) և ֆունգիցիդով և ցանել խոնավ, թեթև, փխրուն հողախառնուրդի մակերեսին: Ոմանք խորհուրդ են տալիս սերմերը ծածկել ավազի 0,5 սմ շերտով: Բարձր խոնավություն ապահովելու համար պետք է ստեղծվեն ջերմոցային պայմաններ՝ ցանքը ծածկվի ապակով, ցելոֆանով կամ պլաստիկ շշով: Մինի ջերմոցը պատք է պարբերաբար, օրը 10-15 րոպեով օդափոխել: Սերմերի ծլելու համար պետք է նաև ապահովել կայուն, 25-30 աստիճան ջերմություն: Հողախառնուրդը պետք է միշտ խոնավ լինի: Ծլելուց հետո, ծիլերի համար պետք է լավ լուսավորություն ապահովվի:
Խորհուրդ է տրվում անհրաժեշտ քանակությունից էականորեն ավելի սերմեր ցանել, հաշվի առնելով դրանց ցածր ծլողունակությունն ու հետագայում ծիլերից լավագույնները ընտրելու հնարավորություն ունենալը:
Առաջին տերևների գոյացումից հետո, լավագույն ծիլերը պետք է տեղափողել դրենաժ ունեցող առանձին ծաղկաբաժակների մեջ:

Բազմացումը տնկաշիվերով

Ֆիկուս բենջամինին, ինչպես ֆիկուսների շատ ուրիշ տեսակներ, հեշտորեն բազմացվում է տնկաշիվերով: Մինչև 15 սմ երկարությամբ տնկաշիվերը կտրում են սուր դանակով: Մկրատով չի կարելի, այդպես կտրելուց շիվի հյուսվածքը ը ճզմվում են, ինչի հետևանքով էականորեն դանդաղում է արմատագոյացումը: Տնկաշիվի վրա թողնում են 2-4 տերևներ, մեծ տերևները հեռացնում են՝ խոնավության կորուստը նվազեցնելու միտումով: Կաթնահեղուկը, որը դուրսէ մղվում տնկաշիվի կտրվածքներից պետք է անպայման լվանալ հոսող ջրի տակ, այլապես, չորանալով այն նույնպես կարգելակի արմատագոյացումը:
Կաթնահեղուկի հոսքը դադարելուց հետո, տնկաշիվը թողնում են 1-2 ժամ մաքուր օդին չորանա:
Տնկաշիվերը կարելի է արմատակալման դնել ջրի մեջ կամ հատուկ պատրաստված սուբստրատի՝ խոնավ ավազի, տորֆի և ագրոպեռլիտի խառնուրդի մեջ:
WP_20170714_001

Հղումներ

Թանթռնիկներ

tantrnik

Թանթռնիկները (անգլ․՝ Stonecrop, ռուս.՝ Очиток, Седум, լատ.՝ Sedum) թանձրատերևների (Crassulaceaeընտանիքին պատկանող, հիմնականում սուկուլենտ բույսեր են:
Բնական պայմաններում տարածված են հյուսիսային կիսագնդում՝ Եվրոպայի, Ասիայի և Հյուսիսային Ամերիկայի բարեխառն գոտիներում:

Սովորաբար սենյակային պայմաններում աճեցնում են թանթռնիկների սուկուլենտ տեսակներ, հետևաբար նրանց նկատմամբ անհրաժեշտ է համապատասխան խնամք՝ բարձր ջերմաստիճան, չափավոր ջրել, արև, հազվադեպ սնուցում հատուկ պարարտանյութերով։

Սենյակային պայմաններում թանթռնիկների ծաղկելուն հասնելը բավականին դժվար է. դրա համար անհրաժեշտ է ապահովել օդի բավականին ցածր ջերմաստիճան ձմռանը, իսկ ամռանը բարձր ջերմաստիճան: Շատ տեսակներ կարելի է աճեցնել որպես ամպելային բույսեր, քանի որ բնության մեջ թանթռնիկները սովորաբար աճում են քարերի և ժայռերի ծերպերի վրա՝ դրանցից կախված:

Բույսերը ոչ միայն գեղեցիկ են և հեշտ մշակության մեջ, այլև օգտակար: Ժողովրդական բժշկության մեջ տերևներն օգտագործում են վերքեր և այրվածքներ բուժելու համար։ Թանթռնիկի թուրմն օգտագործվում է որպես կենսախթանիչ՝ այն նույն դեպքերում, երբ օգտագործվում է հալվեն:

Թանթռնիկների տեսակները

Թանթռնիկ Մորգանի

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум Моргана, Обезьяний хвост,  լատ.՝ Sedum morganianum)

Wikipedia: Sedum morganianum

Թանթռնիկ հաստատերև

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум толстолистный, Нос пьяницы,  լատ.՝ Sedum pachyphyllum)

Wikipedia: Sedum pachyphyllum

Թանթռնիկ կարմրավուն

(անգլ.՝ Jelly-beans, Christmas-cheer, ռուս.՝ Седум красноокрашенный,  լատ.՝ Sedum rubrotinctum)

Wikipedia: Sedum rubrotinctum

Թանթռնիկ իսպանական

(անգլ.՝ Spanish stonecrop, ռուս.՝ Очиток испанский,  լատ.՝ Sedum hispanicum)

Wikipedia: Sedum hispanicum

Թանթռնիկ Ադոլֆի

(անգլ.՝ Golden Sedum, ռուս.՝ Седум Адольфа,  լատ.՝ Sedum adolphii)
Sedum-adolphii-Golden-Sedum

Wikipedia: Sedum adolphii

Թանթռնիկ Վեյնբերգի

(անգլ.՝ Ghost plant, ռուս.՝ Седум Вайнберга,  լատ.՝ Sedum weinbergii, Graptopetalum paraguayense)
Sedum-weinbergii
Седум Вайнберга (Sedum weinbergii). Этот вид – суккулентное растение, выращивают, как ампельное. Побеги мясистые, лежачие, слегка поднимающиеся. Листья глянцевые, с восковидным налетом, вытянуто-яйцевидной формы, располагаются на побегах поочередно, сидячие, зелено-розоватого цвета, немного отдают сизым. В щитковидное соцветие собираются цветки белого цвета.

Wikipedia: Sedum weinbergii

Թանթռնիկ Գրեգի

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум Грегга,  լատ.՝ Sedum Greggii)
Седум Грегга (Sedum greggii). Также известен под названием седум разнолистный (Sedum diversifolium). Этот травянистый многолетник родом из Мексики. Побеги однолетние, сначала прямостоячие и голые, со временем стелющиеся и незначительно ветвящиеся, недлинные (до 20 см). Листья яйцевидной формы, очень маленькие (всего до 5 мм в длину), зелено-сероватого оттенка – это листья на молодых побегах; на взрослых побегах листья чуть длиннее (до 12 мм в длину), светло-зеленого цвета, выпуклые. Период цветения приходится на конец зимы – конец весны, цветки желтого цвета, растут всего по 2-4 штуки на недлинном цветоносе.

Թանթռնիկ Զիբոլդի

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум Зибольда,  լատ.՝ Sedum Sieboldii)
Седум Зибольда (Sedum sieboldii). Этот вид родом из Японии, является травянистым многолетником, который можно часто встретить в комнатной культуре. Побеги до 30 см длиной, свисающие. Листья сидячие, светло-зеленого цвета, к краю принимающие красноватый оттенок, кругловатой формы. Период цветения – начало-середина осени. Цветки розового цвета. При выращивании в комнатах довольно вынослив.

Թանթռնիկ հավաք

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум компактный / Sedum compactum

Седум компактный (Sedum compactum). Еще один травянистый многолетник из Мексики. Листья у этого вида имеют вытянуто-яйцевидную форму, располагаются черепитчато и плотно друг к другу, зелено-сероватого оттенка, мелкие. Период цветения – начало-середина лета, на цветоносе появляются 2-3 белых цветка с приятным запахом.

Թանթռնիկ ուղղաձիգ

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум линейный / Sedum lineare

Седум линейный (Sedum lineare). Травянистый многолетник родом из Японии и Китая. Побеги стелющиеся, хорошо и густо ветвятся, легко укореняются. Листья небольшие, располагаются в мутовках по три-четыре штуки, плоские на верхней стороне, светло-зеленого цвета, линейной формы (до 0,5 см в ширину, и до 1,5 см в длину). Обычно выращивают как ампельное растение, Период цветения приходится на конец весны – начало осени, цветет желтыми цветками, собранными в зонтиковидны соцветия.

Թանթռնիկ Մորգանի

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум Моргана / Sedum morganianum

Седум Моргана (Sedum morganianum). Травянистый многолетник родом из Мексики. Побеги длинные (до 1 м в длину) и густо покрыты листьями. Листья светло-зеленого цвета, вытянуто-овальной формы (в длину до 20 мм, в а ширину до 5 мм), объемные, верхняя сторона листа прямая. Выращивают вид как ампельное растение, которое может даже неплохо цвести. Цветки красно-розового оттенка, собираются в зонтиковидных соцветиях по 10-15 штук.

Թանթռնիկ

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум потозинский / Sedum potosinum

Седум потозинский (Sedum potosinum). Этот вид – суккулент, растение многолетнее. Молоды побеги у этого вида стелющиеся, с возрастом поднимаются. Листья линейной формы, закруглённые на верхушке, на побеге располагаются по очереди, сидячие, со светло-зеленой листовой пластиной с белым отблеском и розоватой верхушкой. У растения быстро вытягиваются побеги, поэтому оно нуждается в регулярных обрезках. Цветет белыми цветками.

Թանթռնիկ Ստալի

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум Сталя / Sedum stahlii

Седум Сталя (Sedum stahlii). Крупный травянистый многолетний полукустарник из Мексики. В высоту может достигать 20 м (в природе). Стебель почти не ветвится, прямой. Побеги стелются, ветвятся слабо. Листья располагаются супротивно, небольшие, в длину около 1 см, в ширину – на 2-4 мм меньше, имеют яйцевидную форму, толстые, слегка опушены, красно-коричневого цвета. Цветки собираются в метельчатом соцветии на верхушке разветвленного цветоноса. Период цветения припадает на конец лета – начало осени, цветки желтого цвета. Этот вид популярен в комнатной культуре.

Թանթռնիկ փռվող

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум стелющийся / Sedum humifusum

Седум стелющийся (Sedum humifusum). Дернистые невысокие представители рода из Мексики. Листья у этого вида яйцевидной формы, края укрыты маленькими волосками, зеленого цвета, со временем принимающие красноватый оттенок. Период цветения – с середины весны до начала лета. Цветки желтого цвета, растут по одному.

Թանթռնիկ թանձրատերև

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум толстолистный / Sedum pachyphyllum

Седум толстолистный (Sedum pachyphyllum). Полукустарники из Мексики, вырастают до 30 см в высоту. Листья плотные, сизо-серые, верхушка листа принимает красный оттенок, имеют булавовидную форму, достигают в длину 4 см, верхушка тупая. Период цветения приходится на середину весны, цветки желто-зеленого или чисто желтого цвета, соцветие зонтиковидное.

Թանթռնիկ Թրելիսի

(անգլ.՝ , ռուս.՝ Седум ,  լատ.՝ Sedum )

Седум Трелиса / Sedum treleasii

Седум Трелиса (Sedum treleasii). Травянистый многолетник родом из южной части Северной Америки. Стебли темно-коричневые, прямые, деревенеют. Листья глянцевые, светло-зеленые, яйцевидной формы, могут быть немного вытянутые, в длину до 25 мм, а в толщину до 10 мм. Цветки светло-желтые собираются в полушаровидном соцветии.

Խնամքը

Седум (лат. Sedum) – суккулент из семейства толстянковых растений. Род включает в себя до 600 видов растений: суккуленты, одно-, двух- и многолетние травянистые растения, иногда невысокие полукустарники. В природе распространены в северном полушарии: умеренных поясах Азии, Европы и Северной Америки. Название растения происходит от слова «сидеть», которое характеризует основное свойство рода – расти практически на любых каменных поверхностях.
В комнатных условиях обычно выращивают суккулентные виды седума, поэтому и уход за ними требуется соответствующий: высокая температура, умеренный полив, солнце, редкие подкормки специальными удобрениями. Добиться цветения в комнатных условиях довольно сложно: для этого необходимо обеспечить довольно низкую температуру зимой, и высокую – летом. Многие виды можно выращивать, как ампельные растения, поскольку в природе седумы обычно растут на камнях и отвесных скалах, свисая с них.
Седум не только красив и хорош в культуре, но еще и полезен. Листья в народной медицине применяют для заживления ран и как средство от ожогов. Экстракт седума используют как биостимулятор в тех же случаях, в которых применяют и алоэ. Домашний седум еще известен как очиток, лихорадочная и грыжная трава.
Размещают на самом светлом, солнечном месте, летом — лучше всего вынести на открытый воздух. Зимой необходимо организовать период покоя с прохладным содержанием (температура от +5 до +15 °C) и очень редким поливом. В период активного роста поливают умеренно, подкармливают один раз в месяц удобрениями для кактусов и суккулентов. Необходимо очень бережное обращение с листьями, так как они опадают при механическом воздействии. Пересаживают раз в 2-3 года, больше с целью омоложения, так как оголенные стебли выглядят малодекоративно. Размножают весной и летом стеблевыми черенками, отводками и зрелыми листьями, которые перед высадкой нужно подсушить.
Название рода происходит от латинского слова sedo — «сидеть» и связано с тем, что некоторые виды способны расти практически на гладких скалах.

Седум – болезни и вредители

Оголение стебля седума. У седума это может происходить по нескольким причинам. Основные – недостаток света (тогда стебли вытягиваются и теряют декоративный вид) и механические повреждение, при которых отламываются листья.
У седума гниют корни. Причиной может стать обильный полив при содержании зимой в прохладных условиях. Необходимо сократить полив, а растение может придется обновить черенкованием.
Сохнут листья седума. Седум испытывает нехватку влаги. Вместе с этим листья могут еще и сморщиваться. Доводить земляной ком до пересушки нельзя – полейте растение и листья в скором времени могут опять набраться сил.
Вытягиваются стебли седума. У седума это происходит, если растению недостаточно света (выращивается в тени или на северных окнах). Ему необходимо не просто яркое освещение, а еще и некоторое количество прямых солнечных лучей.
Вредители седума и болезни. Седум при неправильном уходе может начать гнить. Также может поражаться корневыми червецами.

Հալվե ծառանման

Հալվե ծառանման (անգլ.՝ Krantz aloe, Candelabra aloe, ռուս.՝ Алоэ древовидное, Столетник, լատ.՝ Alóe arboréscens) Հալվե ցեղի սուկուլենտ բույս է: Հայրենիքը Հարավային Աֆրիկան է, տարածված է Մոզամբիկում, Զիմբաբվեում, Սվազիլենդում և Մալավիում:

Հալվե ծառանմանը լայն կիրառություն է գտել բժշկության և կոսմետոլոգիայի բնագավառներում: Ժողովրդական բժշկության մեջ նույնպես շատ է կիրառվում:
Հալվե ծառանմանը, որպես գեղեցիկ սենյակային բույս, հաջողությամբ աճեցվում է ողջ աշխարհում: Լավ խնամքի դեպքում այն կարող է նույնիսկ ծաղկել դեղին կամ կարմիր ծաղիկներով:

Խնամքը

Հալվե ծառանմանը պահանջկոտ բույս չէ, մի քանի հեշտ կանոնների հետևելով կարելի է շատ լավ բույս աճեցնել:

Լուսավորությունը

Հալվե ծառանմանի լավ աճի համար անհրաժեշտ է պայծառ լուսավորություն, բայց արևի ուղիղ ճառագայթների ներքո բույսի վրա կարող են այրվածքներ արաջանալ: Այրվածքները կարող են լինել մուք շագանակագույն կամ նարնջագույն բծերի տեսքով:

Խորհուրդ է տրվում սենյակում Հալվե ծառանմանը  տեղադրել արևելյան կամ արևմտյան լուսամուտների գոգին:

Հողախառնուրդը և պարարտացումը

Հալվե ծառանմանը տնկելու կամ այլ ծաղկաման տեղափոխելու համար կարելի է կակտուսների համար նախատեսված պատրաստի հողախառնուրդ գնել:
Ինքնուրույն պատրաստելու համար առաջարկվում են հետևյալ բաղադրատոմսերը՝

  1. Տարբերակ

Հավասար ծավալներով խառնել

  • խանութից գնված պատրաստի հողախառնուրդ սենյակային բույսերի համար;
  • գետի, լվացած, խոշոր ավազ կամ գրանիտի մանրախիճ:

2. Տարբերակ
Հավասար ծավալներով խառնել

  • խանութից գնված պատրաստի հողախառնուրդ սենյակային բույսերի համար;
  • գետի, լվացած, խոշոր ավազ;
  • ագրոպեռլիտ կամ կարմիր ավազ:

3. Տարբերակ
Խառնել

Բոլոր տարբերակներով պատրաստված հողախառնուրդներին կարելի է ավելացնել շատ փոքր քանակություններով փայտի մոխիր և/կամ չեզոք կամ թույլ թթվային տորֆ:
Ծաղկամանը պետք է լավ դրենաժային շերտ ունենա, իսկ հողախառնուրդը արմատների համար ապահովի առավելագույն ջրա և օդաթափանցիկություն:
Հալվե ծառանմանի սնուցումը պարարտանյութերով կատարվում է տարին մեկ անգամ, գարնանը կամ ամռանը՝ բույսի ակտիվ աճի շրջանում:

Օդի ջերմաստիճանը

Զմռանը, երբ Հալվե վերան մտնում է հանգստի ռեժիմ, ցանկալի է ապահովել  +14 – +17°C: Տարվա մյուս եղանակներին ամենից հարմարավետ ջերմաստիճանը +18 – +26°C է:

Օդի խոնավությունը

Ճիշտ և ժամանակին ջրելու դեպքում օդի խոնավությունը բույսի համար կարևոր նշանակություն չունի: Ջրով ցողելու անհրաժեշտություն նույնպես չկա:

Ջրելը

Հալվե ծառանմանը հաստ, հյութալի տերևներ ունի, որոնց մեջ պաշարում է ջուրը: Ուստի հաճախակի ջրելու անհրաժեշտություն չկա և պետք է խուսափել բույսը ջրախեղդ անելուց, ինչը կարող է փտեցնել բույսը:
Հալվե ծառանմանը  ջրում են գոլ, հնացված ջրով, ծաղկամանի հողը չորանալուց հետո:
Ջրելիս պետք է խուսափել բույսի տերևները թրջելուց:

Տեղափոխումը

Առողջ Հալվե ծառանմանը արագ է աճում և բույսի կողերից շատ “ձագուկներ” են բուսնում:
Տեղափոխումը ավելի մեծ ծաղկամանի մեջ անում են երբ բույսի արմատներն ամբողջությամբ զբաղեցնեն եղած ծաղկամանը: Նախընտրելի են լայն, ոչ շատ խորը ծաղկամանները, քանի որ Հալվե ծառանմանի արմատները ավելի շատ մակերեսայն աճ ունեն:
Խորհուրդ է տրվում տեղափոխումը կատարել բույսի արմատները զգուշորեն ազատելով հին հողից, քանի որ հին հողն արդեն ամբողջովին զուրկ կլինի սննդարար տարրերից:
Տեղափոխելուց հետո բույսը պետք է լավ ջրել ու այլևս չջրել մոտ 3 շաբաթ:
Տեղափոխությունից հետո կարող է տեղի ունենալ բույսի գույնի փոփոխություն:

Բազմացումը

Հալվե ծառանմանը կարելի է բազմացնել  կողային “ձագուկներով”, տերևներով և սերմերով:

“Ձագուկներով” բազմացնելու համար ախտահանված սուր դանակով առանձնացնում են առնվազն 3-4 տերև ձևավորած “ձագուկը” մորից: Առաջացած վերքերը մշակում են ակտիվացված ածխի փոշիով:  Եթե առանձնացված “ձագուկն” ունի սեփական արմատներ, ապա այն կարելի է անմիջապես տնկել, իսկ եթե ոչ, ապա պետք է վարվել այնպես, ինչպես վարվում են տերևով բազմացնելիս:
Տերևով բազմացնելու համար ախտահանված, սուր դանակով կտրում են տերևը և կտրած տեղը մշակում ակտիվացված ածխի փոշիով: Այնուհետև կտրված տերևը թողնում են 2-3 օր՝ որպեսզի վերքը չորանա:
Ծաղկամանի մեջ լցնում են մաքուր, խոնավ ավազ, որի մեջ էլ տնկում են տերևը: Մոտ մեկ շաբաթից տերևը կարմատակալի:
Սերմերով բազմացնելու համար, հողախառնուրդով լի ծաղկաթաղարի մեջ, 2 սմ միմյանցից հեռու դնում են Հալվե ծառանմանի սերմերը և սեղմելով մի թեթև խրում հողի մեջ: Հետո ավազի բարակ շերտով ծածկում են սերմերը:
Ծաղկաթաղարը իր բարձրության 1/3-ով ընկղմում են ջրի մեջ, ծածկում ցելոֆանով կամ ապակիով և տեղադրում լուսավոր տեղում:  Ստեղծված մինիջերմոցում պետք է լինի +25 – +32°C: 3-4 օրից պետք է հայտնվեն առաջին ծիլերը:
Առանձին ծաղկամաների մեջ նոր բույսերը կարելի կլինի տեղափոխել տերևների ձևավորվելուց հետո:

Ոչ բարենպաստ պայմաններ

  1. Լույսի պակաս: Բույսը շատ է ձգվում վեր: Պետք է ավելացնել լուսավորությունը:
  2. Հողի գերխոնավություն: Փտում են բույսի արմատներն ու ցողունի ներքին հատվածը կամ դալկանում ու չորանում են տերևները: Դադարեցնել ջրելը և ջրել միայն հողը չորանալուց հետո:
  3. Սառը ջրով ջրելը: Տերևները հանկարցակաի պոկվում են:  Պետք է բացառել սառը ջրով ջրելը:
  4. Քիչ ջրելը: Տերևների վրա շագանակագույն բծեր են առաջանում: Պետք է ավելի առատ ջրել:
  5. Սնկով վարակվելը: Փափուկ, մուգ բծեր տերևների վրա: Պետք է մշակել բույսը ֆունգիցիդով, իսկ կանխարգելման համար, հաճախ օդափոխել սենյակը:

Վնասատուները

  • Ալրատիզ
  • Վահանամիջատ
  • Սարդոստայնային տիզը
  • Նեմատոդա
  • Տրիփսեր
  • Ֆիլոքսերա
Հղումներ

 
 Կարդալ Հալվեի այլ տեսակների մասին ==>