Category Archives: Պարարտացում

Օրգանական պարարտանյութեր

Օրգանական են կոչվում այն պարարտանյութերը, որոնք բույսերը սնուցող բացառապես օրգանական միացություններից կազմված նյութեր են պարունակում:

Այս հոդվածում մենք օրգանական պարարտանյութերի կամ դրանց բաղադրիչների ցանկ կներկայացնենք, հղումներ տալով համապատասխան հոդվածներին, ուր մանրամասներ կգտնեք դրանց օգտակարության, պատրաստման ու կիրարկման ձևերի վերաբերյալ:

ԳՈՄԱՂԲ

Գոմաղբը անհիշելի ժամանակներից օգտագործվող բնական պարարտանյութ է: Այն պարունակում է ազոտ, լուսածին (ֆոսֆոր), կալիում, ինչպես նաև բույսերի լիարժեք կենսագործունեության համար անհրաժեշտ մի շարք միկրոէլեմենտներ՝ կիր, մագնեզիա, ծծումբ, քլոր, կրեմնիում:

Մանրամասն գոմաղբի մասին ==>

ԿԵՆՍԱՀՈՒՄՈՒՍ (ՈՐԴԱԿՈՄՊՈՍՏ)

Որդերի օգնությամբ մշակված գոմաղբը վերածվում է շատ օգտակար կենսահումուսի՝ պարարտանյութի, որը իր մի շարք չափանիշներով գերազանցում է հանքային պարարտանյութերին:

Մանրամասն կենսահումուսի մասին ==>

ԿՈՄՊՈՍՏ

Կոմպոստը օրգանական հողագործության մեջ ամենատարածված և մատչելի օրգանական պարարտանյութն է: Այն ստացվում է օրգանական աղբի, բյույսերի տերևների և այլ մնացորդների համապատասխան պայմաններում փտեցմամբ:

Մանրամասն կոմպոստի մասին ==>

ՁԻՈՒ ԳՈՄԱՂԲ

Ձիու թրիքը պարունակում է ազոտ, կալիում,  լուսածին (ֆոսֆոր) և մի շարք այլ օգտակար նյութեր: Այն կիրառելի է բույսերի մեծամասնության սնուցման համար:

Մանրամասն ձիու գոմաղբի մասին ==>

ՃԱԳԱՐԻ ԳՈՄԱՂԲ

Ճագարի գոմաղբը, այլ կենդանիների գոմաղբի համեմատ, ամենաօգտակարն է: Այն  պարունակում է ազոտ, կալիում,  լուսածին (ֆոսֆոր), մագնիում, կալցիում և մի շարք այլ օգտակար նյութեր:

Մանրամասն ճագարի գոմաղբի մասին ==>

ԹՌՉՆԻ ԾԵՐՏ

Թռրչնի ծերտը իրավամբ համարվում է ամենաարժեքավոր օրգանական պարարտանյութը: Այն պարունակում է ազոտ, կալիում,  լուսածին (ֆոսֆոր), և մագնիում: Ընդորում, այդ բաղադրիչների խտությունը 3-4 անգամ բարձր է քան այլ օրգանական պարարտանյութերում:

Մանրամասն թռչնի ծերտի մասին ==>

ՍԻԴԵՐԱՏՆԵՐ

Սիդերատները բույսեր են, որոնք աճեցվում են հիմնական կուլտուրայից առաջ՝ հողը հարստացնելու, օգտակար նյութերով հագեցնելու և հողի կառուցվածքը բարելավելու նպատակով:

Մանրամասն սիդերատների մասին ==>

 ՏՈՐՖ

Տորֆի պարունակում է՝

  • ածխածին` 50-60%
  • ջրածին 5-6.5%
  • թթվածին` 30-40 %
  • ազոտ` 1-3%
  • ծծումբ` 0.1-1.5%

Մանրամասն տորֆի մասին ==>

ԵՂԻՆՋ

Եղինջը պարունակում է՝

  • կրածին – 37%;
  • կալիում – 34%;
  • մագնիում – 6%;

Կան նաև մի շարք այլ միկրոէլեմենտներ:

Մանրամասն եղինջի մասին ==>

 ԿԱՆԱՉ ԽՈՏ

Բույսերի համար ամենակարևոր սնուցման նյութերից մեկը, մանավանդ աճի սկզբնական փուլում, ազոտն է:  Ազոտ կարելի է ստանալ տարբեր աղբյուրներից, սակայն ամենամատչելին դրանցից կանաչ խոտն է: Խոտի թուրմով բույսերի սնուցումը ամենաէժան, բայց շատ արդյունավետ ձևն է:

Մանրամասն խոտի մասին ==>

ՓԱՅՏԻ ՄՈԽԻՐ

Փայտի մոխիրը կրածինի, կալիումի, մագնիումի, նատրիումի և մի շարք այլ օգտակար նյութերի արժեքավոր աղբյուր է:

Մանրամասն մոխիրի մասին ==>

ՓԱՅՏԻ ՍՂՈՑՈՒՔ

Քչերն են տեղյակ թեփի օգտակարության մասին և օգտագործում են միայն որպես ցանքածածկ: Բայց, համապատասխան մշակման ենթարկելով, թեփը կարելի է օգտագործել որպես պարարտանյութ, ավելի ստույգ, որպես հիմք համակցված օրգանական պարարտանյութի համար: Թեփի լավագույն մշակման եղանակը կոմպոստին ավելացնելն է:

Մանրամասն թեփի մասին ==>

ԲԱՆԱՆԻ ԿԵՂԵՎ

Բանանի կեղևը հարուստ է կալիումով, կրածինով և լուսածինով (ֆոսֆոր): Կեղեվները կարելի է թաղել հողի մեջ և դրանք արագ, մոտ տաս օրում կյուրացվեն հողում առկա միկրոորգանիզմների կողմից: Կարելի է նաև չորացնել կեղևները և աղալուց հետո խառնել հողին: Բանանի կեղևից պատրաստած թուրմով բույսերը սրսկելով կարելի է վերացնել ուտիճներին:

Մանրամասն բանանի կեղևի մասին ==>

ՁՎԻ ԿՃԵՊ

Ձվի կճեպում կա՝

  • հեշտ յուրացվող կալցիում – 93%;
  • մագնիում – 0,55%;
  • լուսածին (ֆոսֆոր) – 0,12%;
  • կալիում – 0,08%;
  • ավելի քիչ քանակով պարունակում է երկաթ, ծծումբ, ալյումին:

Մանրամասն ձվի կճեպի մասին ==>

ՍՈԽԻ ԿԼԵՊ

Սոխի կլեպը հարուստ է  կարոտինով,  ֆիտոնիցիդներով և B և PP խմբերի վիտամիններով: Օգտագործվում է հիմնականում թուրմը՝ բույսերը ջրելու կամ ցողելու համար:

Մանրամասն սոխի կլեպի մասին ==>

ԽՄՈՐԻՉ

Խմորիչի (թթխմորի) կենսազանգվածի հիմք են հանդիսանում սնկերը, որոնք հարուստ են սպիտակուցով և այլ օգտակար նյութերով,  օրինակ, օրգանական երկաթով, ամինաթթուներով և այլևայլ մակրո և միկրոէլեմենտներով:

Մանրամասն թթխմորի մասին ==>

ՍՈՒՐՃԻ և ԹԵՅԻ ՄՆԱՑՈՐԴՆԵՐ

Սուրճի և թեյի մնացորդները պարունակում են որոշակի քանակությամբ օգտակար միկրոէլեմենտներ: Թեև դրանց օգտագործման արդյունավետության վերաբերյալ վեճեր կան, միանշանակ է, որ թափել չարժէ՝ կոմպոստին ավելացնելը կամ հողի հետ խառնելը կբարելավեն զանգվածի կառուցվածքը և ավելի փխրուն կդարձնեն:

Մանրամասն սուրճի և թեյի մնացորդների մասին ==>

ՈՍԿՐԱԼՅՈՒՐ

Ոսկրալյուրը պարունակում է՝

  • լուսածին (ֆոսֆոր);
  • կրածին;
  • կենսաբանորեն ակտիվ նյութեր;
  • միկրոէլեմենտներ (մագնիում, նատրիում, երկաթ, պղինձ, ցինկ, մարգանեց, կոբալտ, յոդ), որոնք չափավոր քանակության դեպքում շատ լավ ազդեցություն ունեն բույսերի աճի վրա:

Մանրամասն ոսկրալյուրի մասին ==>

ՁԿՆԱԼՅՈՒՐ

Ձկնալյուրի մոտավոր կազմը հետևյալն է.

  • Հում պրոտեին — 59-63%;
  • Ճարպ — 5-9 %;
  • Ջուր 5-9%;
  • Կալցիում — 5-7%;
  • Ազոտ — 4-10%;
  • Լուսածին (Ֆոսֆոր) -3%:

Մանրամասն ձկնալյուրի մասին ==>

Հալվեի հյութ

Հալվեի հյութն ունի մանրեասպան հատկություն, պարունակում է սաթի, խնձորի, դարչնի և կիտրոնի օրգանական թթուներ և բազմաթիվ այլ օգտակար տարրեր: Հալվեի տերևները և ցողունները պարունակում են հակաօքսիդիչներ (B, E և C վիտամիններ, բետա-կարոտին), կենսաբանորեն ակտիվ այլ նյութեր:

Մանրամասն հալվեի հյութի մասին ==>

Սոխի կլեպից պատրաստված թուրմը որպես պարարտանյութ և վնասատուների դեմ պայքարի միջոց

Սոխի կլեպը իսկական գանձ է օրգանական հողագործությամբ զբաղվող այգեպանի համար: Այն պարունակում է մի շարք օրգանական տարրեր, այդ թվում՝ կարոտին, ֆիտոնցիդներ, ինչպես նաև տարբեր վիտամիններ:
Կարոտինը բույսերի համար  հզոր հակաօքսիդանտ է, այն բարձրացնում է բույսերի դիմացկունությունը, օգնում է դիմադրել հիվանդություններին: Կարոտինը նաև բնական իմոնախթանիչ է:
Ֆիտոնիցիդներ կան սոխի ամբողջ զանգվածում, բայց հիմնականում կուտակվում են մակերեսային շերտերում ու կլեպի մեջ: Ֆիտոնիցիդները սպանում են վնասակար բակտերիաներին և սնկերին:
Որպես սածիլների առողջության գրավական, շատ օգտակար է սոխի կլեպից պատրաստված թուրմով դրանց ջրելը, ինչպես նաև ավելի մեծ բույսերը դրանցով ցողելը:
Թուրմով ջրելը նաև նպաստում է բույսերի արագ աճին

Կիրառումը

Սոխի կլեպներից պատրաստված թուրմի կիրառման արդյունավետությունը հաստատված է բազմաթիվ այգեգործների փորձով: Այն կիրառելի է բոլոր կլիմայական գոտիներում, բոլոր տեսակի հողերում, ինչպես նաև սենյակային և ջերմոցային բույսերի համար:
Ըստ բույսերի կան դոզավորման և կիրառման որոշակի տարբերություններ: Ստորև ներկայացված են կիրառման ձևեր՝ մի քանի ամենատարածված բույսերի համար:

Վարունգ

Ցավոք վարունգը իր աճի բոլոր փուլերում տարբեր փտախտերով հիվանդանալու հակում ունի: Դրա դեմն առնելու համար սեզոնի ընթացքում 3-4 անգամ պետք է թուփը մշակել սոխի կլեպի թուրմով:
Թփերը ցողելու համար նախատեսված թուրմը պատրաստում են այսպես. 2 բաժակ խիտ լցրած սոխի կլեպի վրա լցվում է 2 լիտր եռման ջուր և 48 ժամ  պահվում է զով տեղում: Հետո թուրմը մզում են և ավելացնում ևս 4 լիտր  մաքուր պաղ ջուր: Ստացված լուծույթը սրսկիչի միջոցով ցողում են վարունգի թփերի վրա :
Սոխի կլեպները կարելի է նաև անմիջականորեն խառնել վարունգի մարգի հողին, մոտավորապես 3լիտր կլեպը 1ք.մ.-ին հաշվարկով: Այդ դեպքում հետագա սնուցումների կարիք չի լինի: Ավելին, սոխի կլեպի թուրմով հետագա սնուցումները կարող են գերհագեցնել վարունգը սոխի եթերային յուղերով, ինչը կբերի վարունգի դառնությանը:

Լոլիկ

Սոխի կլեպի թուրմով ջրելը շատ օգտակար է լոլիկի համար: Թուրմով սնուցումը ոչ միայն պաշտպանում է լոլիկի թուփը փտախտից, այլև ամրացնում է թուփը և աշխուժացնում աճը:

Առաջին սնուցումն անում են սածիլները տնկելուց մի քանի օր հետո:  2 բաժակ խիտ լցրած սոխի կլեպի վրա լցվում է 2 լիտր եռման ջուր և 48 ժամ  պահվում է զով տեղում: Հետո թուրմը մզում են և ավելացնում ևս 6 լիտր  մաքուր պաղ ջուր:
Ստացված լուծույթը ոչ թե ցողում են թփերի վրա, այլ լցնում են ցողունի շուրջը՝ 0,5-ական լիտր ամեն մատղաշ թփին և 1-1,5-ական լիտր մեկ ամսյա և ավելի մեծ թփերին: Երկրորդ սնուցումն անում են ծաղկման շրջանում:
Սնուցումներն արվում են երեկոյան: Բույսերը ջրում են սնուցումից 24 ժամ հետո:
Բացի արմատային սնուցումից, թռչող և սողացող վնասատուներից պաշտպանվելու համար, սեզոնի ընթացքում 2 անգամ, արվում է թփերի ցողում: Թփերըը ցողելու համար նախատեսված թուրմը պատրաստում են այսպես. 2 բաժակ խիտ լցրած սոխի կլեպի վրա լցվում է 2 լիտր եռման ջուր և 48 ժամ  պահվում է զով տեղում: Հետո թուրմը մզում են և ավելացնում ևս 4 լիտր  մաքուր պաղ ջուր:

Այլ բանջարեղեն

Վերը, լոլիկի և վարունգի համար նշված ձևերով կարելի է սնուցել կարտոֆիլը, դդմիկը, շամամը, դդումը և այլ բանջարաբոստանային կուլտուրաներ:
Սոխի կլեպի թուրմը օգտագործվում է նև մրգատու ծառերի վնասատուների դեմ պայքարելու համար:

Սենյակային բույսեր

Իրականում շատ դյուրին է սենյակային բույսերի համար պարարտանյութ պատրաստելը: 1-2 սոխ կլպել, կլեպների վրա 1 լիտր տաք ջուր լցնել, սպասել 2 օր ու վերջ, կարող եք կիրառել: Քանի որ սոխի կլեպը ունի նաև վերականգնողական ազդեցություն, հիվանդ բույսերը արագ բուժելու համար կլեպները եռացնում են և ստացված ջուրով, սենյակային ջերմաստիճանի հասցնելուց հետո, ջրում են հիվանդ բույսը: Որպես կանոն, նման սնուցում ստանալուց հետո բույսերը վերակենդանանում են:
Սակայն կան սենյակային բույսեր՝ կակտուսներ, ֆիկուսներ, ալոյեներ, ընդհանրացնելով կարելի է ասել բոլոր հաստ ու հյութալի տերևներ ունեցող բույսերը, որոնց հակացուցված է սոխի կլեպից պատրաստված թուրմը: Դրանք կարող են թուրմի ազդեցությամբ դադարեցնել աճը:
***
Այսպիսով, սոխի կլեպից թուրմը էկոլոգիապես մաքուր միջոց է թե՛ բույսերը սնելու, թե՛ վնասատուներից պաշտպանելու համար: Դրա բոլոր բաղադրիչ նյութերը օրգանական են, չեն պարունակում նիտրատներ ու ամբողջությամբ կլանվում են բույսերի կողմից: Չիշտ է, համեմատած քիմիական նյութերի հետ արդունավետությունը ցածր է, բայց ձրի է և լիակատար անվտանգությունը երաշխավորված է:

Մոխիրը պարտեզում

Մոխիրը լավ բնական պարարտանյութ է, այն դյուրակլանելի տեսքով պարունակում է կալիում, կրածին, ֆոսֆոր, մարգանեց նաև մի շարք միկոէլեմենտներ: Ծղոտի մոխիրը ամենից հարուստն է, բայց ավելի մատչելի փայտատեսակների մոխիրը պակաս օգտակար չէ:

Մոխիրը որպես սերմերի ծլողականության խթանիչ

Սերմերի ծլելը արագացնելու համար ծղոտի կամ փայտի մոխրից պատրաստված թուրմի մեջ 3-6 ժամ թրջեք ցանկացած բանջարեղենի սերմերը, հետո չորացրեք ու ցանեք: Թուրմը պատրաստելու համար 2 ճաշի գդալ մոխիրը բացեք 1 լիտր ջրով և 48 ժամ դադարից հետո քամեք ու օգտագործեք: Ստացված թուրմը կարելի է նաև օգտագործել որպես պարարտանյութ՝ սածիլները կամ սենյակային բույսերը ջրելու համար:

Մոխիրը որպես պարարտանյութ

Մոխիր կարելի է խառնել գործնականում բոլոր բույսերի հողին: Երևի միայն գազարը չի սիրու մոխիրով հարստացված հողը: Մոխիրը կամ ուղղակիորեն խառնում են հողի հետ, կամ պատրաստում են թուրմ և դրանով ջրում կամ ցողում բույսերը:

Մոխիրը պտղատու ծառերի և թփերի համար

Ցանկացած ծառ կամ թուփ տնկելիս, որպեսզի տնկիները արագ կպչեն և զարգացնեն արմատները, խորհուրդ է տրվում փոսի մեջ մոտ 1 կգ մոխիր լցնել: Բացի այդ, խորհուրդ է տրվում ամեն 4 տարին մեկ մոխիրով հարստացնել ծառի կամ թփի շրջակա հողը: Այդ նպատակով ծառի բնի շուրջ փորվում է ոչ շատ խորը ակոս, որտեղ լցվում է 2 կգ մոխիր ու ծածկվում հողով:

Մոխիրը սոխի համար

Մոխիրն օգտագործվում է որպես լրացուցիչ սնուցման բաղադրիչ սոխի համար:

Մոխիրը կաղամբի համար

Միխիրն ավելացվում է կաղամբի սածիլների աճեցման համար նախապատրաստվող հողին, իսկ այնուհետև, հիմնական տեղը տնկելիս ավելացվում է տնկափոսի մեջ:

Միխիրն ավելացվում է պզպեղի և բադրիջանի սածիլների աճեցման համար նախապատրաստվող հողին: Մոխիրը այս բույսերի համար նախատեսված օրգանական և համալիր պարարտանյութերի մաս է կազմում: Բացի այդ, խոնավ և զով ամառներին, երբ այս բույսերին ավելի շատ կալիում է անհրաժեշտ, խորհուրդ է տրվում մոխիրը լցնել անմիջապես բույսերի տակ՝ 1-2 բաժակ ամեն քառակուսի մետրին:

Մոխիրը ելակի համար

Ելակին գարնան սկզբում լրացուցւիչ սնուցում են տալիս մոխրի թուրմով կամ մոխիրը խառնում են թփերին շրջակա հողին: Այսպիսի սնուցումը նպաստում է պտուղների շատացմանը: Ելակի նոր մարգ ստեղծելիս էլ մոխիր են լցնում տնկափոսորակների մեջ:

Մոխիրը շաղգամի համար

Մոխիր են լցնում այն ակոսների մեջ, ուր ցանում են շաղգամի սերմերը: Այնուհետև մոխիր են լցնում շաղգամի առաջին ծիլերի վրա: Հետագայում, երկու շաբաթը մեկ անգամ ջրում են մոխրի թուրմով (մեկ բաժակ մոխիր մեկ դույլ ջրին): Մոխիրը շաղգամի համար լավագույն պարարտանյութն է:

Մոխիրը վարունգի համար

Վարունգի սածիլը տնկելիս, ամեն փոսի մեջ լցնում են մեկական բաժակ մոխիր:

Մոխիրը լոլիկի համար

Մոխրի թուրմով սնուցում են լոլիկի սածիլները: Սածիլները տնկելիս ամեն փոսի մեջ ավելացնում են 2 ճաշի գդալ մոխիր:

Մոխիրը կարտոֆիլի համար

Խորհուրդ է տրվում ցանելուց առաջ սերմացու կարտոֆիլը փոշոտել մոխիրով կամ մեկ բուռ մոխիր լցնել տնկափոսի մեջ:

Մոխիրը բողկի համար

Հողը կալիումով հարստացնելու նպատակով խորհուրդ է տրվում մոխիր ավելացնել ցանման ակոսի մեջ: Եթե հողի մեջ կալիումի պակաս կա, բողկի արմատապտուղ չի  գոյանում:

Մոխիրը կոմպոստի համար

Մոխիրն արագացնում է օրգանական մնացուկների քայքայումը, ուստի այն լայնորեն կիրառվում է կոմպոստ սարքելիս և տաք մարգերում: Մոխիրը նաև հարստացնում է կոմպոստը, հագեցնում այն հանքանյութերով և միկրոէլեմենտներով:

Մոխիրը որպես վնասատուների և հիվանդությունների դեմ պայքարի միջոց

Անհիշելի ժամանակներից մոխիրն օգտագործվում է վնասարար մանրեների և միկրոօրգանիզմների դեմ: Կիրառվում է ինչպես մխրի թուրմով բույսերը, դրանց տերևները ցողելը, այնպես էլ դրանց վրա և դրանց շուրջ մոխիր ցանելը:

Մոխիրը որպես բերքի պահպանման միջոց

Մոխիրը հակասեպտիկ և հակասնկային հատկություն ունի, ուստի մոխիրով հաճախ մշակում են երկարատև պահպանման դրվող բանջարեղենը: Կարտոֆիլը, գազարը, ճակնդեղը փոշոտում են մոխրով, սխտորը դարսում են տուփի մեջ մոխիր լցնելով շերտերի արանքում:

Մոխիրի այլ կիրառումներ

Մոխիրն անհրաժեշտ է խառնել թթվային հողերի հետ: Այն բարելավում է հողի կառուցվածքը, բարենպաստ պայմաններ է ստեղծում հողում ապրող միկրոօրգանիզմների համար և նվազեցնում է թթվայնությունը: Միևնույն ժամանակ մոխրի կիրառումը հողի թթվայնությունը նվազեցնելու համար շատ ավելի անվտանգ է քան հանգած կրինը:

Մոխրով մշակում են բույսերի կտրվածքներն ու վնասված տեղերը:

Մոխիրը խառնում են փայտի թեփի հետ և օգտագործում են որպես ցանքածածկ:

Մի խոսքով, մի շտապեք թափել այգում առաջացող փայտանյութը; ` այրեք այն և օգտագործեք ի նպաստ ձեր բույսերի:

Կոմպոստ

Կոմպոստը ամենատարածված, հեշտ պատրաստվող, էժան և արդյունավետ օրգանական պարարտանյութն է: Այն մանրեների կենսագործունեության հետևանքով զանազան

օրգանական նյութերի՝ բույսերի մնացուկների, մոլախոտերի, տերևների, խոհանոցի օրգանական մնացուկների և այլ օրգանական աղբի փտման արդյունքում ստացվող պարարտանյութ է: Փտման ընթացքում զագվածը հարստանում է ազոտով, ֆոսֆորով եւ կալիումով, վնասազերծվում է  ախտածին միկրոֆլորան:

Ինչպես են պատրաստում կոմպոստը

Կոմպոստ պատրաստելու բազմազան ձևեր կան: Որոշ այգեպաններ հորի մեջ են այն պատրաստում, մյուսները պարզապես վերգետնյա կույտ են սարքում, կան, անշուշտ, և հատուկ սարքեր ու շինություններ օգտագործողներ:

Պատրաստի կոմպոստեր գնելը ամենահեշտ և գեղեցիկ լուծումն է, բայց, ցավոք, ամենաթանկ: Վաճառքում կարող եք գտնել թե՛ շատ պարզ, թե՛ բարդ սարքեր: Դրանց շահագործման կանոններին կարող եք ծանոթանալ ապրանքին կից հրահանգներով:

Ինքնաշեն կոմպոստերներ

Լավ կոմպոստ ստանալու համար, բարդ սարքերի անհրաժեշտություն չկա՝ ինքնաշեն կոմպոստերն էլ կանի նույնը:

Շարժական կոմպոստեր կարելի է պատրաստել պլաստիկե տակառից:

Ստացիոնար կոմպոստեր պատրաստելու համար, որոշեք դրա տեղը, այն պետք է լինի ոչ ցածրադիր, որպեսզի անձրևաջրեր չհավաքվեն: Որոշված պարագծին համապատասխան, պետք է խփել 4 կամ ավելի 150 սմ բարձրության սյուներ, որոնց վրա տախտակներով պատ են հավաքում՝ տախտակների արանքում թողնելով առնվազն 10 սմ լուսանցքներ:

Ռուսերեն ձեռնարկ: Ինչպես ինքնուրույն պատրաստել մետաղյա սյուներով ստացիոնար կոմպոստեր:

Ռուսերեն ձեռնարկ: Ինչպես ինքնուրույն պատրաստել պարզ կոմպոստեր մետաղյա ցանցից:

Կոմպոստի պատրաստում տոպրակի մեջ

Այս ձևը հարմար է, երբ այգում կոմպոստերի համար հարմար տեղ չկա:

Պինդ, պլաստիկե տոպրակի հատակին լցնում են ճմահող, վրան լցնում են մանրեցված կամ աղացած կանաչ զանգված, այնուհետև վրան լցնում են կենսահումուսի լուծույթ, կամ այլ կենսախթանիչ: Վերջում տոպրակի բերանը պինդ փակում են և 3-4 ամսով դնում մի կողմ: Արդյունքում ստացվում է բարձր որակի կոմպոստ:

Ինչ կարելի է դնել կոմպոստի կույտի մեջ

  • Հող;
  • Գոմաղբ, թռչնի ծերտ;
  • Ծառերի ու թփերի տերևները;
  • Բանջարեղենի տերևուքը;
  • Բանջարեղենի և մրգերի կլեպ;
  • Հաց, հացամթերք;
  • Մանրեցված կամ աղացած ձվի կճեպ (սպիտակուցի մնացորդները լվանալ);
  • Սիզամարգի (գազոնի) հնձած խոտը (1-2 օր չարացնելուց հետո);
  • Բույսերի կտրատած, մանրեցված կամ աղացած ճյուղեր և ընձյուղներ;
  • Մոլախոտեր (1-2 օր չարացնելուց հետո);
  • Սնկի, հատապտուղների մաքրելու մնացորդները;
  • Թուրճի մրուրը, թեյի մնացորդները;
  • Կտրատած, մանրեցված կամ աղացած ստվարաթուղթ, թուղթ, ոչ գունավոր տպագրությամբ և ոչ փայլեցված թերթեր  և ամսագրեր, թղթե անձեռոցիկներ;
  • Ձկնաթեփուկ, ձկան և թռչնի աղացած ոսկոր;
  • Ավլած փոշին;
  • Պաղ ջուր, որի մեջ առանց աղի և յուղի եփվել է ձու և բանջարեղեն:

Ինչ չի կարելի դնել կոմպոստի կույտի մեջ

Դրանք թունավոր տարրեր են պարունակում։

Ռուսերեն ձեռնարկ: Ինչպես ճիշտ պատրաստել կոմպոստը:

Чем и зачем поливают компост?

Различные жидкости, которыми увлажняют и проливают бурты, способствуют более быстрому образованию компоста, и улучшают его свойства. Они бывают как натурального, так и искусственного происхождения, и являются своеобразными катализаторами, способствующими скорейшему разогреву этой биологической топки. Самым простым средством, которое используют для ускорения компостирования является простая вода. Ей поливают бурт на протяжении всего срока хранения. Она помогает размягчить все элементы субстрата, что способствует ускорению процессов гниения, поэтому кучу желательно поливать водой не реже, чем раз в неделю.

5868846486

Чтобы поскорее приготовить компост, очень часто применяют различные органические катализаторы. Например, раствор сахара и дрожжей, которым обильно поливают только что сформированный бурт. Такая смесь помогает быстрому разогреву компостной кучи, и скорейшей переработке органики.

Более дешевым стартовым раствором для первого этапа компостирования в домашних условиях является крапивный настой. Для его приготовления необходимо залить ¾ ведра крапивы теплой водой, добавить в него пакет сухих дрожжей, и оставить эту бражку в теплом месте на 3-5 дней. После этого данным составом поливают только сформированный компостный бурт.

Самыми быстродействующими ускорителями, позволяющими получить зрелый компост в короткие сроки, являются различные биостимуляторы. Например, такие препараты, как Байкал-М (по инструкции), ТАМИР (10 мл на 1 л воды).

 Կոմպոստը արագ հասունացնելու լուծույթի բաղադրատոմս

  • 0.5 լիտր ջրի մեև լցնել 100 գրամ հում կամ 75 գրամ չոր թթխմոր և 10-15 րոպե եռացնել;
  • Թողնել սառչի և վրան ավելացնել
    • 100 գրամ 70%-նոց գլիցերին;
    • 2 ճաշի գդալ շաքարավազ;
    • 2 ճաշի գդալ տրիխոդերմա;
  • 2-3 ժամից ստացված հեղուկը լցնել 10 լիտր ջրի մեջ, խառնել և օգտագործել։

Կոմպոստի մասին 10 կանոն
  • Կոմպոստից վատ հոտ պետք է չգա: Եթե կոմպոստը սկսում է գարշահոտել, ուրեմն քայքայումը սխալ ուղիով է գնում և ամբողջ զանգվածը նեխում է: Անհրաժեշտէ ճիշտ հաջորդել կոմպոստի շերտերը, որպեսզի նման բան տեղի չունենա: Կանաչ զանգվածին պետք է հաջորդի հողի կամ գոմաղբի շերտը, որպեսզի փտելու ընթացքում գոյացող ամոնյակը վերամշակվի ազոտի, ոչ թե ցնդի օդ տհաճ հոտի տարածելով:
  • Կոմպոստի կույտը մի տեղադրեք բույսերին մոտ տեղում: Փորձը ցույց է տվել, որ շատ շուտով բույսերն իրենց արմատները ուղղում են դեպի կոմպոստի կույտը և սկսում կրել այնտեղից օգտակար նյութերը: Եթե այդպես սնուցելու հատուկ նպատակ չունեք, կամ հեռու տեղադրեք կույտը, կամ էլ միջոցներ ձեռնարկեք կույտը գրունտից մեկուսացնելու համար:
  • Կոմպոստի կույտին ավելացվող օրգանիկան պարտադիր պետք է մանրեցնել: Մանր կտրատած կամ աղացած բաղադրիչները շատ ավելի արագ են ենթարկվում վերամշակման:
  • Կոմպոստին ավելացվող թարմ կանաչ զանգվածը մինչև կույտին ավելացնելը պետք է մի քիչ չորացնել: Դա թույլ կտա խուսափել կոմպոստի մեջ խոտի թթվելուց:
  • Приготовление компоста на даче – один из самых разумных и легких способов утилизировать массу ненужных отходов, в том числе старую одежду, мех, перья, мясные кости, рыбную чешую, банановые шкурки – все, что имеет органическую природу происхождения, подходит для изготовления этого удобрения.
546884486
  • Компост необходимо накрывать, причем делать это нужно не только когда придет зима, но на протяжении всего года. В компостерах для этого предусмотрена специальная крышка, а самодельные кучи накрывают пленкой, проложив под нее достаточно толстый слой утеплителя (из опилок или из листьев).
  •  
  • Правильный компост при сжатии в ладони работает как губка – упруго восстанавливает свою форму, и не выделяет впитанную влагу. Если же вода потекла, то субстрат перенасыщен жидкостью, и его необходимо открыть на просушку, сняв укрывной материал, и тщательно перемешав. Также можно подсыпать сухую фракцию навоза, торфа, или садовой почвы.
  •  
  • Осенью необходимо полностью перелопачивать компост. Причем объем работ в этом случае предстоит серьезный – необходимо буквально перевернуть кучу с ног на голову, сделав нижний слой ее «крышей», а верхний – «полом».
  • Хотите получить «быстрый компост» — делайте его из листьев, они перерабатываются быстрее всего. Заложенный с осени бурт из этого материала с дополнениями в виде органики и садовой почвы, политый биостимуляторами, присыпанный слоем почвы и накрытый черной пленкой, успевает практически полностью перепреть за зиму, и весной, в середине мая, его частично можно уже использовать в качестве удобрения. Также, для ускорения процесса, в молодой компост желательно положить «закваску» из старого.
  • Размеры бурта, при любых методах компостирования имеют большое значение. Итоговая высота кучи не может быть меньше, чем 1,5 метра, ширина – 1-1,5 метра (иначе будет неудобно перемешивать содержимое), длина – не ограничена.

Обязательно стоит обратить внимание на то, что итоговая высота кучи измеряется не раньше, чем через 1-2 месяца после ее закладки, так как на протяжения всего ее формирования она значительно оседает.

Ինչպես օգտագործել կոմպոստը
Գարնանը
  • Օգտագործվում է սածիլների, սենյակային և այլ բույսերի համար հողախառնուրդներ պատրաստելիս;
  • Հողի ընդհանուր պարարտացման դեպքում՝ 10-15 լիտր մեկ ք.մ.-ին:
  • В бедные и истощенные почвы вносят большее количество данного удобрения, около 15 литров на 1 м кв.
  • Ջերմոցներում նույն 10-15 լիտրը մեկ ք.մ.-ին, կամ 25 սմ հաստությամբ տաքացնող շերտ պարատ հողի տակից:
Ամռանը
  • Փռում են բույսերի շուրջ՝ որպես ցանքածածկ;
  • Սնուցում են բույսերը կոմպոստի լուծույթով;
Աշնանը

Հողի նախապատրաստում հաջորդ սեզոնին: Հողը ծածկում են կոմպոստով՝ 10-20 լիտր մեկ ք.մ.-ին, այնուհետև խառնում հողի վերին շերտի հետ:

Կոմպոստի կույտը արագ փտեցնելու համար ներգործուն մանրեներով (ՆՄ) մերանի պատրաստում

Գոմաղբի կամ կոմպոստի կույտը արագ փտեցնելու համար կարելի է պատրաստել ներգործուն մանրեներ (ՆՄ) պարունակող մերան: ՆՄ մերանը պատրաստվում է հետևյալ կերպ:
Կես տուփ չոր խմորիչը և 3 թեյի գդալ  շաքարավազը լուծել մեկ բաժակ գոլ ջրի մեջ:
Ստացված լուծույթին ավելացնել մեկ բաժակ ցանկացած կենդանի բակտերիաներ պարունակող  կաթնաթթվային մթերք (թթված կաթ, մածուն, կեֆիր…):
Գոմաղբի կամ կոմպոստի կույտի մեջ բացել անցք, որի մեջ լցնել ստացված լուծույթը:
Մոտավորապես 2 ամսից ամբողջությամբ կփտի թարմ գոմաղբը, իսկ կոմպոստը կարելի կլինի օգտագործել արդեն 2 շաբաթից:
Մերանի մեկ կիրառման ձև ևս նշենք: Ջերմոցի ներսում դրեք մեկ դույլ ջրով բացված գոմաղբ և ավելացրեք մերանը: Լուծույթից անջատվող մեծ քանակությամբ ածխածինը կխթանի վարունգի, բադրիջանի, պղպեղի թփերի բուռն աճը:

Ներգործուն մանրեների (ՆՄ) պատրաստում բրնձի, կաթի և շաքարի օգտագործմամբ

Նախ պարզաբանենք թե ինչ են իրենցից ներկայացնում ներգործուն մանրեները: Գիտնականները պարզել են, որ հողի բերրիությունն ապահովելու գործում շատ մեծ դեր են խաղում օգտակար միկրոօրգանիզմները՝ ներգործուն մանրեները (ՆՄ)*: Դրանք հողին խառնված հանքային կամ օրգանական պարարտանյութերը վերածում են բույսերի համար յուրացվելի ձևի: Վաճառքոմ կարելի է գտնել տարբեր տեսակի ՆՄ պատրաստուկներ, սակայն այստեղ մենք կանդրադառնանք դրանց ինքնուրույն պատրաստելուն:
Պատրաստելու համար անհրաժեշտ կլինի.

  • Բրինձ – 1/4 բաժակ;
  • Ջուր – 1 բաժակ;
  • Կաթ – 10 բաժակ;
  • Շաքարավազ – 1 ճաշի գդալ:

Եվ այսպես, 1/4 բաժակ բրնձի վրա լցնում ենք 1 բաժակ ջուր ու խառնում այնքան մինչև ջուրը պղտորվի: Ստացված լուծույթն առանձնացնում ենք բրնձի հատիկներից և 7 օր պահում որևէ տաք ու ոչ լուսավոր տեղում: Բրինձն այլևս պետք չի գալու, կարող եք օգտագործել այն ուտեստ պատրաստելու համար:
7 օր անց լուծույթը խառնում ենք 10 բաժակ կաթի հետ և կրկին 5-7 օր պահում տաք ու ոչ լուսավոր տեղում: Այդ ընթացքում լուծույթի մակերեսին կառաջանա կաթնաշոռային զանգված, որը, ժամկետը լրանալուց հետո, պետք է հեռացնել, իսկ տակի շիճուկին ավելացնում ենք 1 ճաշի գդալ շաքարավազ:
Վերջ, ՆՄ պատրաստուկը կարող եք պահել սառը տեղում մինչև մեկ տարի:  Օգտագործելու համար շիճուկը պետք է խառնել սենյակային ջերմության ջրի մեջ՝ 1:20 հարաբերակցությամբ:
Որտե՞ղ և ո՞նց օգտագործել

  • Ջրել բույսերը;
  • Հեղուկացիրով շաղ տալ բույսերի տերևների վրա;
  • Սերմեր թրջելու համար:

Միայն հիշեք, որ բույսերի մշակումները ՆՄ-ով պետք է իրականացնել երբ օդի ջերմաստիճանը բարձր է +18°С-ից և և ոչ արևի ուղղիղ ճառագայթների ներքո: Արևի ճառագայթները սպանում են մանրեներին, իսկ ցրտին դրանք չեն աճում ու բազմանում:
* Անգլերեն դրանք կոչվում են՝ effective microorganisms (EM) իսկ ռուսերեն՝ эффективные микроорганизмы (ЭМ):

Настои из компоста и навоза

Двойная польза настоев-удобрений
Настои (жидкие удобрения) приготавливают из растений, навоза и компоста. Используют настои для опрыскивания и полива растений.
Настои совмещают в себе два полезных свойства: во-первых, они являются жидким удобрением, что очень удобно для подкормок растений в период их роста или регулярного плодоношения (для многосборовых культур);
во-вторых, они одновременно содержат многие виды полезных почвенных микроорганизмов, которые улучшают свойства почвы и способствуют ее оздоровлению от многих возбудителей болезней растений. Однако состав этих микроорганизмов очень сильно зависит от исходных материалов, температуры и времени настаивания (заквашивания).
В состав настоев из растительного сырья переходят также биологически активные вещества. Однако их количество трудно оценить. Но можно добавлять в настои специальные препараты стимуляторов растений для повышения их системной устойчивости к возбудителям болезней и неблагоприятным условиям, например, такие как эпин, циркон, нарцисс, оберег и др. Это существенно увеличивает эффективность настоев. (следует учитывать, что некоторые препараты чувствительны к кислотности или щелочности настоев)
В состав настоев из растительного сырья переходят также микроэлементы. Однако их количество трудно оценить. Но можно добавлять в настои специальные препараты микроэлементов, например унифлор-микро, цитовит и др. Это существенно увеличивает эффективность настоев.
Некоторые садоводы советуют поливать (и опрыскивать) требовательные растения (требовательные овощные культуры) не чистой водой, а слабым настоем травы, компоста или навоза. К требовательным овощным культурам относят разные виды капусты, огурцы, кабачки, тыквы и др. тыквенные, томаты, сельдерей…

заменить пестициды настои не могут, но помогут предотвратить случаи, когда необходимо их применение

Хотя настои часто имеют инсектицидную и фунгицидную активность, они не могут и не должны соперничать с современными инсектицидными и фунгицидными препаратами – эффективность настоев много ниже и действие их нестабильно в этой части. Полностью заменить пестициды настои не могут. Но помогут предотвратить случаи, когда необходимо применение пестицидов. Действие настоев более мягкое, комплексное, значительно более экологичное, чем химических средств защиты растений. Настои помогут уменьшить количество используемых токсичных препаратов защиты растений и сохранить природу.
Традиционный способ приготовления настоя-удобрения из растений
Настой из крапивы считается одним из лучших, но можно использовать любые сорняки. Для приготовления настоя используют пластиковую или хорошо окрашенную нетоксичной краской (например, железным суриком) металлическую бочку. Бочку заполняют растениями, желательно мелко нарезанными приблизительно на две трети и заливают водой на две трети. Периодически массу перемешивают. При разложении растений настой приобретает сильный неприятный запах, поэтому бочку следует располагать в дальней части сада. приблизительно через 1-2 недели раствор приобретает темную октаску и перестает сильно пениться. Для подкормочного полива растений настой разводят в 10 раз, для опрыскивания – в 20 раз. Поливать можно каждый день или через день.
Микрофлора настоев способна подавлять размножение возбудителей болезней растений. Поэтому очень полезно для здоровья растений сочетать подкормки минеральными удобрениями, особенно содержащими азот, с настоем травы, навоза или компоста. Например, раз в неделю в приготовленный для полива растений настой можно добавлять 1 столовую ложку полного удобрения на 10 л разведенного настоя.

подкормки минеральными удобрениями, особенно содержащими азот, следует совмещать с поливами настоями травы, навоза и т.п.

Традиционный настой из растений имеет существенный недостаток – сильный неприятный запах. Исправить это и улучшить микробиологический состав настоя можно добавлением препаратов ЭМ (Сияние, Байкал и т.п.). Вот что в нашем форуме пишет Галина Иж: “Траву заквашивала с ЭМ в прошлом году, запах – квашеной капусты или маринованых огурчиков, так и хотелось на вкус попробовать, честное слово!”

Для улучшения условий размножения полезной почвенной флоры при заквашивании травы полезно добавить золу 1-3 литра. Также полезно добавить некоторое количество коровяка (1,5 кг) или птичьего помета (0,5 кг). Иногда добавляют несколько ложек полного удобрения. Все это влияет на размножение полезных видов микрофлоры в настое и его запах.

добавление ЭМ при закваске позволяет избежать неприятного запаха травного настоя

Pецепт настоя от ЭМ-корпорации

(Вот конкретный рецепт из достаточно трудоемкой рекомендации от ЭМ-корпорации по выращиванию картофеля, но годится для многих овощей:
На Бочку 50 литров:
– 0,5 бочки грубой зелени (осот, камыш, иван-чай, крапива, и др. бурьян) ;
– 5-ти л. ведро золы (~2,5 кг), в крайнем случае пол-ведра (~1 кг) ;
– 1-1,5 кг навоза (если золы 1 кг, то 3-4 кг навоза) или 400-500 г куриного помета ;
– 0,5 л ЭМ (Байкал) ;
После подсечки сорняков полить сначала водой, а потом разведенным настом ЭМ, который разводить так: за 2 часа до полива в 50 л бочку с водой растворить 1 стакан сахара или старого варенья, а потом влить 2-4 литра раствора.
Расход – 50 литров на сотку.
Настой из компоста и навоза
Настой компоста и коровяка приготавливают так: заполняют бочку на 1/4 – 1/8 часть и заливают водой на 1-2 суток. Полученный настой для полива растений разводят до светло-коричневого цвета.
Настой из птичьего помета по действию на растения похож на минеральные удобрения, он может обжигать растения, поэтому его разводят значительно сильнее (примерно в 10 раз), чем настой из коровяка или компоста.
Приготовление настоя прелого сена
Не сложно приготовить биологически активный профилактический настой содержащий культуру бациллы сенной палочки. Для этого следует залить кипятком и настоять несколько дней прелое сено или прелую солому. Споры бациллы сенной палочки устойчивы к нагреванию, поэтому бацилла сенной палочки быстро размножится после охлаждения настоя. По-сути, то же самое, что и препарат фитоспорин.
Использование мешка
Некоторые садоводы рекомендуют использовать для приготовления настоя пеньковый или джутовый мешок, в который кладут траву и добавки для приготовления настоя. Тогда настой не нуждается в фильтрации.
Остатки травы от приготовления настоя кладут в компост или внутрь компостной грядки.
Недостатки настоев
Самый большой недостаток настоев – это трудоемкость их изготовления и использования. Существенный недостаток настоев, кроме неприятного запаха – это нестабильность их состава, как химического, так и микробного. По мере настаивания и разложения растительных компонентов меняется как химический состав настоя, так и состав преобладающих в нем микроорганизмов. Однако добавление в качестве закваски, например ЭМ-препаратов (Сияние, Байкал и т.п.), позволяет избежать неприятного запаха.
Имеются отзывы, что при поливе капусты настоем травы или навоза заносилась кила (опасное заболевание капустных). Поэтому не следует использовать такие настои для подкормок капусты.