Category Archives: Բուժում

Ջրածնի պերօքսիդ

Ջրածնի պերօքսիդը (անգլ․՝ Hydrogen peroxide, ռուս․՝ Пероксид водорода կամ Перекись водорода)  H2O2 , պերոքսիդների ամենա պարզ ներկայացուցիչն է։ Անգույն, անհոտ հեղուկ է, ցանկացած հարաբերու-թյամբ լուծվում է ջրում, սպիրտում, էթիլեթերում։

Ջրածնի պերօքսիդի խիտ լուծույթը պայթյունավտանգ է։ Սովորաբար օգտագործվում են դրա 33 կամ 3%-անոց ջրային լուծույթները։

Կենցաղային կարիքների համար վաճառքում երեք տեսակի ջրածնի պերօքսիդ է լինում՝

  • Ծաղկաբուծության մեջ օգտագործվող ձևը դեղատան շիշն է` 3% ջրային լուծույթով:
  • Պերհիդրոլ՝ 30-35% ջրածնի պերօքսիդ: 3% խտության հասնելու համար, այն պետք է խառնվի ջրի հետ 1:10 հարաբերակցությամբ:
  • Հիդրոպերիտ՝ վաճառվում է դեղահաբերի տեսքով: 3% լուծույթ պատրաստելու համար, հարկավոր է 1 ճաշի գդալ ջրում լուծել հիդրոպերիտի 1 դեղահաբ:

Ջրածնի պերօքսիդի կիրառումը այգեգործության մեջ

Շնորհիվ ջրածնի պերօքսիդի ոչ տոքսիկ լինելուն, էժանության և հեշտ կիրառության, այն լայնորեն օգտագործվում է բուսաբուծության մեջ:

Ջրածնի պերօքսիդի ջրային լուծույթը օզոնով հագեցած անձրևաջրի նման է և բույսերի վրա նույն բարերար ազդեցությունն է ունենում։

Ջրածնի պերօքսիդը կարող է կիրառվել ինչպես այգում, այնպես էլ սենյակային բույսերի, սածիլների, տնկիների մշակման համար:

Ջրածնի պերօքսիդը հատկապես բարերար ազդեցություն է ունենում թուլացած բույսերի վրա, որոնց արմատները վնասվել են չափից շատ ջրելու հետևանքով։

Ջրածնի պերօքսիդը՝

  • հագեցնում է հողը թթվածնով, ինչը պաշտպանում է բույսի արմատները փտելուց;
  • ունի մեղմ հակասնկային և մանրէասպան ազդեցություն;
  • արագացնում է բույսի ծաղկելը;
  • խթանում է բույսի արմատային համակարգի զարգացումը։

Բույսերը ջրելու համար 1 ճաշի գդալ (15-18 մլ) ջրածնի պերօքսիդի 3%-նոց լուծույթը լավ խառնել 0,5 լիտր հնեցված, գոլ ջրի հետ։

Ամեն օր ջրելու դեպքում, 1 լիտր հնեցված, գոլ ջրին խառնում են 2-5 կաթիլ ջրածնի պերօքսիդի 3%-նոց լուծույթ։

Բույսերը ցողելու համար 1 ճաշի գդալ (15-18 մլ) ջրածնի պերօքսիդի 3%-նոց լուծույթը լավ խառնել 1 լիտր հնեցված, գոլ ջրի հետ։

Սերմերն ախտահանելու համար, դրանք 10 րոպե թրջում են մինչև 36…37°C տաքությամբ ջրածնի պերօքսիդի 3%-նոց լուծույթի մեջ, այնուհետև փռում են ու չորացնում։

Հետագայում ցանելու կամ որևէ բույս տնկելու համար նախատեսված հողախառնուրդը ախտահանելու համար, այն ջրում են ջրածնի պերօքսիդի 3%-նոց լուծույթով և ցանում կամ տնկում են հողախառնուրդի չորանալուց հետո միայն։

Ֆիտոպաթոգենների դեմ պայքարելու համար, բույսերը ջրում են ջրածնի պերօքսիդի և յոդի լուծույթով։ Ցանկացած ոչ մետաղական տարայի մեջ 2 ճաշի գդալ (30-36 մլ) 3%-նոց ջրածնի պերօքսիդը և 30-40 կաթիլ յոդը խառնում են 1 լիտր ջրի հետ: Այս լուծույթը հաջողությամբ օգտագործվում է նաև սարդոստայնային տիզերի, ուտիճների և վահանակիրների դեմ: Լավ արդյունքներ է ցույց տալիս ֆիտոֆտորոզի դեպքում:

Հղումներ

Ֆունգիցիդներ

«Ֆունգիցիդ» բառը կազմված է լատիներեն «fungus» (թարգմանաբար ՝ սունկ) և «caedo» (սպանել) բառերից: Այսպիսով, հեշտ է կռահել, որ ֆունգիցիդը քիմիական կամ կենսաբանական ծագմամբ նյութ է, որն արգելակում է սնկերի զարգացումը:

Սնկերը բույսերի շատ հիվանդությունների հարուցիչներն են, հետեւաբար, դրանց պաշտպանելու համար, հաճախ պարտադրված ենք լինում օգտագործել ֆունգիցիդային նյութեր: Բայց ինչպե՞ս կողմնորոշվել դրանց բազմազանության մեջ և ճիշտ թունաքիմիկատ ընտրել:

Ֆունգիցիդների տեսակները

Սնկասպան նյութերը խմբավորվում են ըստ տարբեր հատկանիշների:

Կախված քիմիական հատկություններից տարանջատում են 2 խումբ՝

  • անօրգանական ֆունգիցիդներ (ծծմբի, պղնձի, սնդիկի, նիկելի, երկաթի, մանգանի և կալիումի միացություններ);
  • օրգանական ֆունգիցիդներ (քայքայվում են կենդանի օրգանիզմների կողմից և չեն պարունակում ծանր մետաղներ):

Օրգանական ֆունգիցիդների առավելությունն անօրգանականների նկատմամբ այն է, որ առաջինները մետաղներ չեն պարունակում: Բացի այդ, դրանցից լուծույթներ պատրաստելը շատ հեշտ է՝ պարզապես պետք է ջրի հետ խառնել ֆունգիցիդը: Ավելին, այդ նյութերը կարող են զուգակցվել բազմաթիվ այլ պեստիցիդների հետ, իսկ անօրգանական ֆունգիցիդները շատ նյութերի հետ համատեղելի չեն:

Միևնույն ժամանակ, օրգանական ֆունգիցիդները ցածր դիմացկուն նյութեր են։ Դրանք հողում մնում են մի քանի օրից մինչև մի քանի շաբաթ, իսկ հետո ոչնչացվում են:

Կախված պաթոգենի վրա ազդեցությունից, ֆունգիցիդները բաժանվում են՝

  • կանխարգելիչ կամ պաշտպանական ֆունգիցիդներ (կանխում են բույսերի վարակվելը);
  • բուժիչ կամ արմատախիլ անող ֆունգիցիդներ (սպանում են բույսերին արդեն իսկ վարակած սնկերին):

Ըստ օգտագործման նպատակի ֆունգիցիդները բաժանվում են՝

  • սերմերի ախտահանիչներ;
  • հողի մշակման համար նյութեր;
  • հանգստի ժամանակաշրջանում գտնվող բույսերի մշակման համար պատրաստուկներ;
  • աճի ժամանակաշրջանում գտնվող բույսերի բուժման ֆունգիցիդներ;
  • հացահատիկի և բանջարեղենի պահեստարանների ցողման և ֆումիգացիայի համար պատրաստուկներ։

Բայց, այգեպանների հարմարության համար, այսօր արտադրվում են բազմաթիվ համընդհանուր ֆունգիցիդներ։ Նույն դեղը հարմար է և՛ սերմերը ախտահանելու, և՛ ողջ վեգետացիոն շրջանում հողն ու բույսերը բուժելու համար:

Կախված բույսերի հյուսվածքներում տարածման բնույթից, կան՝

  • կոնտակտային, կամ տեղական ֆունգիցիդներ։ Դրանք մնում են բույսերի մակերևույթին և դրա հետ շփվելիս առաջացնում են հարուցիչի մահ: Արդյունավետությունը կախված է բազմաթիվ գործոններից. գործողության տևողությունը, ֆունգիցիդի քանակը, քիմիական դիմադրությունը, եղանակային պայմանները և այլն;
  • համակարգային կամ ներբույսային ֆունգիցիդներ (դրանք տարածվում են բույսերի անոթային համակարգի միջոցով և ճնշում են հարուցիչի զարգացումը: Դրանց արդյունավետությունը որոշվում է բույսերի հյուսվածքների ներթափանցման արագությամբ և գրեթե կախված չէ եղանակային պայմաններից:

Բացի այդ, բոլոր ֆունգիցիդները կարելի է բաժանել երկու խմբի՝

  • Քիմիական (ակտիվ նյութը քիմիական միացություն է);
  • Կենսաբանական (ակտիվ բաղադրիչը օգտակար մանրէներ են, որոնք առաջացնում են պաթոգեն սնկերի մահ):

Կենսաբանական ֆունգիցիդների առավելությունն այն է, որ դրանք ցածր թունավորության աստիճան ունեն: Ուստի, դրանք ավելի սիրված են այգեգործների շրջանում:

Ֆունգիցիդների կիրառման եղանակները

  • Ախտահանում։ Ցանելուց/տնկելուց առաջ բույսերի սերմերը, սոխուկներն ու պալարները մշակում են ֆունգիցիդով (չոր փոշի կամ ջրի մեջ լուծված պատրաստուկ):
  • Ցողում և փոշոտում: Բույսերի վերգետնյա մասերը մշակում են ֆունգիցիդային լուծույթով` օգտագործելով հեղուկացիրներ: Հաճախ ցողումը կատարվում է սեզոնի ընթացքում մի քանի անգամ՝ որպես կանոն, վաղ գարնանը և ուշ աշնանը: Բացի այդ, ջերմոցներն ու պահեստարանները հաճախ այս կերպ են մշակում:
  • Ներարկում հողի մեջ: Փոշի ֆունգիցիդները հողի մեջ են ներմուծվում փորելու ընթացքում, իսկ ջրով բացված ֆունգիցիդներով ջրում են հողը: Այդպես ոչնչացնում են հողի մեջ բնակվող պաթոգեն սնկերը:

Արդյունավետ ֆունգիցիդների աղյուսակ

Название препаратаДействующее веществоНазначениеОсобенности применения
Абига-ПикХлорокись медиЭтот контактный фунгицид широкого спектра действия предназначен для борьбы с комплексом грибковых и бактериальных болезней на овощных, технических, плодовых, декоративных и цветочных культурах, виноградной лозе, лекарственных растениях и лесных насаждениях.Препарат относится к умеренно опасным веществам, не фитотоксичен при использовании в строгом соответствии с инструкцией.
Алирин-БПолезная почвенная микрофлора Bacillus subtilis В-10 ВИЗРЭтот биофунгицид предназначен для подавления грибковых заболеваний в почве и на растениях. Эффективно подавляет корневые гнили, септориоз, ризоктониоз, фитофтороз, альтернариоз, церкоспороз, трахомикозное увядание, мучнистую росу, пероноспороз, паршу, монилиоз, серую гниль, ржавчину. Снижает токсичность почв после пропаривания или применения химических средств защиты растений путем восстановления почвенной микрофлоры. Увеличивает содержание белка и аскорбиновой кислоты в плодах на 20-30% и снижает уровень нитратов на 25-40%.Подходит для всех видов садовых культур и комнатных растений. Совместим с биопрепаратами, инсектицидами, фунгицидами, регуляторами роста растений. В случае последующего применения Глиокладина следует выдерживать промежуток в обработке не менее недели. Водный раствор не подлежит хранению.
Бордоская смесьСульфат меди и гидроксид кальцияПредназначен для защиты плодовых, овощных, ягодных, бахчевых, цитрусовых, декоративных, цветочных и других культур от комплекса болезней.Считается опасным соединением, поэтому при использовании требует применения средств индивидуальной защиты кожных покровов, глаз и органов дыхания. Период действия препарата – 7-12 дней. Бордоская смесь совместима с большинством пестицидных препаратов, с системными фунгицидами (металаксилом, оксадиксилом, цимоксанилом, альетом и др.) за исключением препаратов, содержащих тирам.
ГамаирБактериальная культура Bacillus subtilis М-22 ВИЗРБиологический бактерицид для подавления бактериальных и некоторых грибковых заболеваний в почве и на растениях (некроз сердцевины стебля, мягкие гнили, бактериальный рак томата). Подходит для всех видов садовых культур и комнатных растений.В раствор Гамаира рекомендуется добавлять прилипатель (жидкое мыло) из расчета 1 мл на 10 л. Жидкое мыло можно заменять стимуляторами роста. Раствор не подлежит хранению, но совместим с биопрепаратами, инсектицидами, фунгицидами, регуляторами роста растений. При использовании Глиокладина необходимо выдерживать интервал в 7 дней.
ГлиокладинГрибки Trichoderma harzianum ВИЗР-18 и комплекс метаболитов (полезная почвенная микрофлора)Биологический фунгицид для подавления возбудителей грибковых заболеваний в почве. Рекомендуется в качестве лечебного и профилактического средства для всех садовых культур и комнатных растений.Следует выдерживать интервал в применении с биологическими препаратами Алирин-Б, Гамаир и др. не менее 7-14 дней, запрещается одновременное внесение биологического препарата с химическими.
Медный купоросСульфат медиКонтактный фунгицид широкого спектра действия для борьбы с болезнями ягодных, плодовых и декоративных культур, кустарников (паршой, пятнистостью листьев, антракнозом яблони, мучнистой росой).Эффект проявляется через 2 часа. Период защитного действия – 7-12 дней. Обработка запрещена во время цветения растений и при температуре воздуха выше 30°С. Не допускается попадание препарата в водоемы, колодцы, источники водоснабжения.
ОксихомХлорокись меди и оксадиксилСистемно-контактный фунгицид широкого спектра действия. Хорошо подходит для защиты картофеля и томатов от фитофтороза и макроспориоза, огурцов – от ложной мучнистой росы. Широко применяется для борьбы с болезнями, вызываемыми грибами подкласса оомицетов.Относится к опасным веществам. Не допускается смешивать Оксихом с другими препаратами, особенно с теми, которые нельзя использовать в щелочной среде.
СкорДифеноконазолСистемный фун гицид, обладающий длительным профилактическим и выраженным лечебным действием. Предназначен для борьбы с паршой, серой гнилью, черной пятнистостью, мучнистой росой, курчавостью листьев, фитофторозом, альтернариозом, коккомикозом, клястероспориозом и др.Способен быстро проникать в ткани растений, благодаря чему не смывается дождем уже через 2-3 часа после обработки. Фунгицид совместим с большинством препаратов, применяемых в садоводстве. Защитное действие сохраняется до 21 дня.
ТаносФамоксадон – контактное вещество и цимоксанил – локально-системное веществоФунгицид для защиты картофеля от фитофтороза и альтернариоза, устойчивый к смыву. Препарат содержит два действующих вещества, которые взаимно усиливают и дополняют действие друг друга.Препарат можно использовать до 4 раз за сезон, но не более 2 раз подряд. В обычных погодных условиях рекомендуется вносить Танос с интервалом 10-12 дней. Во время дождя – 7-8 дней.
ТопазПенконазолСистемный фунгицид для защиты семечковых, косточковых, ягодных, овощных, декоративных культур и виноградной лозы от настоящей мучнистой росы, ржавчины и других грибковых болезней.Топаз – умеренно опасное вещество. Интервал между обработками составляет 7-14 дней.
Фитоспорин-МЖивые клетки и споры природной бактериальной культуры Bacillus subtilis 26 ДМикробиологический препарат, предназначенный для защиты огородных, садовых, комнатных и оранжерейных растений от комплекса грибковых и бактериальных болезней, в том числе против парши, увядания, черной ножки, фитофтороза, плесневения семян, корневых гнилей, гнилей всходов, мучнистой росы, бурой ржавчины, пыльной головни, пузырчатой головни, альтернариоза, ризоктониоза, фузариоза, септориоза и др.Совместим с химическими пестицидами, фунгицидами ВитаросЗдоровая земляФитолавин. А также с удобрениями и регуляторами роста (Циркон, Плантафол, Рибав-Экстра, Эпин Экстра и т.д.), кроме препаратов, имеющих щелочную реакцию.
ХОМХлорокись медиМедьсодержащий фунгицид системно-локального и контактного действия для борьбы с паршой яблони и груши, фитофторозом картофеля и томатов, гнилью плодов сливы, курчавостью листьев персика, милдью винограда, пероноспорозом лука и огурцов, ржавчиной и пятнистостью декоративных и цветочных культур и возбудителями грибковых заболеваний.Во время цветения обработка растений запрещена. Не допускается попадание в водоемы, колодцы, источники водоснабжения. Нельзя проводить обработку препаратом при температуре воздуха выше 30°С.
ХорусЦипродинилФунгицид, применяемый с целью защиты плодовых семечковых культур (груши и яблони) от альтернариоза, парши и монилиоза; плодовых косточковых культур – от монилиоза, плодовой гнили, коккомикоза, курчавости листьев и др., винограда – от различных гнилей ягод. Также защищает растения от листовой формы парши и мучнистой росы.Рабочий раствор не подлежит хранению. Хорус не смывается дождем уже через 2 часа после обработки. Проявляет высокую активность в сырую и прохладную  погоду (при температуре от 3 до 15°С). Последнюю обработку проводят: на семечковых – за 28-30 дней, на косточковых – за 14-15 дней до сбора урожая.Можно применять в баковых смесях (но работать нужно в течение 2 часов) и совмещать с фунгицидами Скор, Топаз.

Բույսերը արդյունավետորեն պաշտպանելու համար ուշադիր կարդացեք յուրաքանչյուր ֆունգիցիդի կիրառման հրահանգները և պատրաստեք լուծույթը՝ խստորեն պահպանելով նշված դեղաչափերը:

Խոտի ցուպիկ

Խոտի ցուպիկը (անգլ․՝ Hay bacillus կամ Grass bacillus, ռուս․՝ Сенная палочка, լատ․՝ Bacillus subtilis) պայմանական աերոբ բակտերիա է, որը գտնվել է հողի, կենդանիների և մարդու աղեստամոքսային տրակտում։

Ցուպիկը “խոտի” է կոչվում, որովհետև նախկինում այն բացառապես չոր խոտից էին ստանում։

Խոտի ցուպիկը շարժուն բակտերիա է, գոյատեւում է լայն ջերմաստիճանային տիրույթում (-5°C․․․+150°C), թեև առավել հարմարավետ է իրեն զգում +25°C․․․+30°C ջերմաստիճանում: Նորմալ կենսագործունեության համար խոտի ցուպիկին անհրաժեշտ է մթնոլորտային թթվածին: Չնայած, որոշ շտամեր պայմանական աերոբ են։

Կիրառումը հողագործությունում

Ամենազոր ցուպիկը

Վարունգը փրկել ալրացողից, պաշտպանել արմատապտուղները փտելուց, բարձրացնել բանջարանոցային մշակաբույսերի իմունիտետը, առողջացնել հողը եւ մաքրել այն տարբեր հիվանդությունների հարուցիչներից, այս ամենը կարող են անել խոտի ցուպիկից պատրաստուկները:

Խոտի ցուպիկը օգնում է պաշտպանել բերքը նեխելուց, իսկ բույսերը բազմաթիվ սնկային եւ բակտերիալ հիվանդություններից: Ըստ էության, դա ոչ այլ ինչ է, քան բնական հակաբիոտիկ։ Այն արտադրում է մի շարք ֆերմենտներ, որոնց շնորհիվ նեխախ զանգվածը հեռացվում է: Դրա կենսագործունեության արդյունքում սինթեզվում են ամինաթթուներ եւ վիտամիններ, որոնք օգտակար են բույսերի համար: Խոտի ցուպիկի մեկ այլ կարեւոր հատկությունն այն է, որ այն խմորիչ սնկերի, սալմոնելայի, ստաֆիլոկոկերի, ստրեպտոկոկերի եւ այլ պաթոգեն միկրոօրգանիզմների հակագոնիստ է: Bacillus subtilis-ի մեկ այլ կարեւոր առանձնահատկությունն այն է, որ այն հանդիսանում է խմորիչ սնկերի, սալմոնելայի, ստաֆիլոկոկերի, ստրեպտոկերի եւ այլ պաթոգեն միկրոօրգանիզմների անտագոնիստ է:

Բույսերի հիվանդություններ ոչ ամբողջական ցուցակը, որոնց բուժման և պրոֆիլակտիկայի համար օգտագործվում են խոտի ցուպիկ պարունակող դեղամիջեցները, հետևյալն է՝

  • (Alternaria leaf spot, Альтернариоз)
  • бактериальная и белая пятнистости
  • Բակտերիոզ (бактериоз)
  • бурая ржавчина
  • монилиальный ожог
  • Ալրացող (мучнистая роса)
  • (парша)
  • пероноспороз
  • ризоктониоз
  • снежная плесень
  • трахеомикоз
  • Ֆիտոֆտորոզ (фитофтороз)
  • Ֆոմոզ (фомоз)
  • церкоспороз
  • (белая, серая, черная сухая, плодовая, сухая, фузариозная и др. гнили)

Խոտի ցուպիկի հիման վրա ստեղծված տարածված դեղամիջոցներ են՝

  • Фитоспорин М – суспензии, паста, порошок, используемый штамм 26 Д с кислотами
  • Бактофит – производится в виде порошка и суспензии, штамм ИПМ215
  • Гамаир – порошок, таблетки, штамм М22 ВИЗР (արդյունավետ է լոլիկի, վարունգի, կաղամբի համար):

Խոտի ցուպիկի հիման վրա ստեղծված դեղամիջոցների օգտագործման հիմնական եղանակներն են՝

  • սերմերի, պալարների եւ սոխուկների թրջելը, ինչպես նաեւ սածիլների արմատների մշակումելը;
  • տերևները ցողելը՝ բուժման և կանխարգելման նպատակներով;
  • վեգետացիոն շրջանում ջրելը;
  • հողը մշակելը, մինչև բույսեր տնկելը փոսը ջրելը;
  • հողի և կոմպոստի կույտի ախտահանում, այդ թվում ջերմոցներում;
  • պահեստավորելուց առաջ բերքի պահման վայրերի նաև բերքի մշակում։

Խոտի ցուպիկը լիովին անվնաս է

ինչպես մշակաբույսերի, այնպես էլ կենդանիների և մարդու համար

Խոտի ցուպիկ պատրաստելը

Խոտի ցուպիկ կարելի է ինքնուրույն աճեցնել։ Մեխանիզմը պարզ է և հասարակ, նույնիսկ այգեգործության մեջ սկսնակը կարող է անել դա:

Անհրաժեշտ է վերցնել առանց բորբոսի նեխած խոտ: Այն ստանալու համար անհրաժեշտ է ցանկացած տիպի խոտ դնել ստվերում և ամեն օր խոնավացնել: Մի քանի շաբաթ անց հեռացնել բորբոսնած մասերը, իսկ մնացածը մանրացնել:

Հաջորդ քայլով պատրաստում են մերանը՝ 1 լիտր ջրին ավելացնելով 1 թեյի գդալ կավիճ և 100 գ նեխած և մանրացված խոտ: Այդ խառնուրդը եփում են 20-30 րոպե (խոտի ցուպիկը դիմանում է եփելուն): Եփված զանգվածը թողնում են 3-4 օր։ Երբ մակերեսին թաղանթ հայտնվի, մերանը պատրաստ է:

Մնաց պատրաստել թուրմը: 1 կգ խոտի վրա լցնել 5 լիտր ջուր, ավելացնել 5 ճաշի գդալ կրաքար և մերանը: Խառնել, ծածկել, թողնել տաք տեղում: Հեղուկ զանգվածի մակերեսին հայտնված թաղանթը ցույց կտա, որ թուրմը պատրաստ է։

Հղումներ

Քլորելա

Քլորելան (անգլ․՝ Chlorella, ռուս․՝ Хлорелла, լատ․՝ Chlorella) մոտ 13 տեսակի միաբջիջ, կանաչ ջրիմուռների ցեղ է։ Հայաստանում տարածված է 1 տեսակ՝ Քլորելա սովորականը (Chlorella vulgaris

Քլորելան սննդարար և կենսաբանորեն ակտիվ նյութերի գանձարան է: Այն առանձնանում է սպիտակուցի աննախադեպ բարձր պարունակությամբ՝ չոր զանգվածի ավելի քան 55%-ը։ Պարունակում է 20 ամինաթթուներ, այդ թվում ՝ անփոխարինելիներ։ Այնպես որ, բուսակերների համար քլորելան կարող է ամբողջովին փոխարինել միսը։

Քլորելայում ճարպաթթուների ավելի քան 80%-ը ունեն բարձրագույն կենսաբանական ակտիվություն: Քլորելան նաև վիտամինների (A, B1, B2, B6, C, K, PP, E, pantothenic թթու, ֆոլիաթթու, բիոտին) ինչպես նաև միկրո եւ մակրո տարրերի (կալցիում, ֆոսֆոր, մագնեզիում, կալիում, պղինձ, երկաթ, ծծումբ, ցինկ, կոբալտ եւ այլն) արժեքավոր աղբյուր է։ Բացի այդ, քլորելայի բջիջները պարունակում են շատ յոդ ու հարուստ են “կանաչ ոսկով”՝ քլորոֆիլով։

Քլորելան բույսեր աճեցնելու համար

Քլորելան բույսերի աճի 100% օրգանական, արդյունավետ կենսախթանիչ է։ Այն արագացնում է բույսերի արմատների ձևավորումը, աճը, զարգացումը եւ ծաղկումը, բարելավում է դրանց տեսքը, կրճատում է սենյակային բույսերի խնամքի ժամանակը եւ ծախսերը:

Քլորելան ամրացնում է բույսերի իմունիտետը, կայունությունը սթրեսների նկատմամբ, որոնք առաջանում են արտաքին անբարենպաստ ազդեցությունների, այդ թվում՝ երաշտի, տեղափոխման և կլիմայի փոփոխության հետ կապված։

Քլորելան վնասակար ազդեցություն չունի մարդու, կենդանիների եւ շրջակա միջավայրի վրա, նպաստում է շրջակա միջավայրի բարելավմանը:

Քլորելան օգնում է նվազեցնել ավանդական պարարտանյութերի կիրառումը՝ շնորհիվ հողից դրանց լվացման զգալի կրճատման և ազդեցության երկարացման:

Քլորելայի կախույթով (суспензия) ջրելը հարստացնում է հողը օրգանական նյութերով, բարելավելով դրա կառուցվածքը, խթանում է հողում գտնվող օգտակար միկրոօրգանիզմների աճը, նպաստում է հումուսային նյութերի կուտակմանը, բարձրացնում է միկրոտարրերի շարժունակությունը եւ ազատ ամինաթթուների պարունակությունը, բարելավում է հողի ֆերմենտացնող ակտիվությունը եւ ազոտական պարարտանյութերի օգտագործման գործակիցը, օգտահանության է ենթարկում ծանր մետաղների օքսիդները, ռադիոնուկլիդները, պեստիցիդները, կրճատում է ոռոգման ջրի ծախսը, նվազեցնում բույսերի հիվանդացությունները:

Քլորելայի կախույթով (суспензия) ջրելը 7-10 օրով արագացնում է պտուղների հասունացման ժամկետները, նպաստում է բերքատվության բարձրացմանը:

Քլորելան ակտիվորեն սինթեզում է “chlorelline” բնական հակաբիոտիկը, որը ոչնչացնում է պաթոգեն միկրոօրգանիզմները, ջրիմուռները եւ սննդային լուծույթում հայտնված բակտերիաները:

Կիրառումը

Հողի մշակումը

Այգու հողի միկրոֆլորան ակտիվացնելու համար, այն ցանքից առաջ ցողելով մշակում են քլորելայի կախույթով։ Մշակումը կատարվում է խոնավ հողի վրա, 0․5 լիտր կախույթ՝ մեկ քառակուսի մետրին հաշվարկով։

Սերմերն ու սածիլները թրջելը

Քլորելայի կախույթի մեջ սերմերը թրջելը մեծացնում է դրանց ծլողունակությունը, իսկ սածիլների, կպչունակությունը եւ աճի արագությունը։

ՄշակաբույսըԹրջելու տևողությունըԾանոթություն
Բարակ պատյանով սերմերը (վարունգ, կաղամբ, լոլիկ և այլն)5-7 ժամ 
Լոբազգիներ և հաստ պատյանով սերմեր15-20 ժամ 
Հացահատիկայիններ10-12 ժամԲացել ջրով 1/4
Սածիլներ40-50 րոպե 
Պատվաստելու համար կտրոններ10-15 ժամ 
Կտրոններ արմատակալման համարՄինչև արմատների առաջանալը 
Կախույթը պետք է +15…+25°C ջերմության լինի

Բույսերի սնուցում և պաշտպանություն

Բույսերի պարարտացումը կարող է կատարվել բույսերի շուրջ հողը ջրելու կամ բույսերի ցողման միջոցով՝ մինչեւ բույսերի տակի հողի խոնավացումը։ Ոռոգումը կարող է արվել նաև կաթիլային ոռոգման համակարգով։ Կախույթը կիրառելի է նաև հիդրոպոնիկ եղանակով աճեցման դեպքում՝ պայմանով, որ միկրոէլեմենտների հավասարակշռության վերահաշվարկ կատարվի:

ՆպատակըԿախույթի քանակը
Ցողելու համար1լ՝ 100լ ջրին
Ամեն օր ջրելիս 1լ՝ 20լ ջրին
Հաճախ ջրելիս 1լ՝ 10-15լ ջրին
Հազվադեպ ջրելիս1լ՝ 5լ ջրին

Վիրուսային և սնկային հիվանդությունների դեմ բույսերի մշակումը

Քլորելայի կախույթով (կարելի է 1/3 բացել ջրով) բույսերի մշակումը կատարվում է տերևները ցողելով։ Մշակումը պետք է կատարել շաբաթը մեկ անգամ, մինչեւ հիվանդության վերացումը:

Հնարավոր հիվանդությունների կանխարգելման նպատակով նպատակահարմար է ամիսը մեկ անգամ ցողել բոլոր բույսերը՝ 1/3-1/4 ջրով բացված:

Հղումներ

Տրիխոդերմա

Տրիխոդերման (Trichoderma, Триходерма), չնայած վատ զուգորդություններ առաջացնող անվանմանը, շատ օգտակար սնկերի ցեղ է։ Ցեղն ընդգրկում է 89 տեսակ։

Արտադրության և բժշկության մեջ օգտագործվող կարևոր տեսակներն են՝

  • Trichoderma hamatum
  • Trichoderma harzianum․ Ֆունգիցիդ է, օգտագործվում է բույսերի տերևները ցողելու, սերմերի և հողի մշակման համար՝ տարբեր սնկային հարուցիչների (պաթոգենների) դեմ:
  • Trichoderma koningii
  • Trichoderma longibrachiatum
  • Trichoderma reesei
  • Trichoderma virens
  • Trichoderma viride. Ֆունգիցիդ է, օգտագործվում է սերմերի եւ հողի մշակման համար` այլ սնկային հարուցիչների (պաթոգենների) դեմ:

Տրիխոդերման (T. harzianum, T. viride, T. koningii) և դրանից պատրաստված նյութերը ունեն հողի մեջ և բույսերի արմատների վրա այլ՝ վնասակար սնկերը ոչնչացնելու և ուտելու հրաշալի հատկություն։ Բացի այդ, պարզվել է, որ, բնակվելով բույսերի արմատների վրա, դրանք խթանում են արմատների, ուստի և բույսերի, աճը։ Օրինակ, փորձը ցույց է տվել, որ տրիխոդերմայով (Trichoderma  T-22) բնակեցված արմատներով եգիպտացորենի աճեցման համար մոտ 40%-ով պակաս ազոտական պարարտանյութ է պահանջվել։

Ըստ էության, տրիխոդերման սովորական հողի միկրոսկոպիկ սունկ է: Ապրելով և բազմանալով բույսերի արմատների վրա, այն ավելացնում է արմատի ներծծողունակությունը, արգելափակում է շրջակայքում պաթոգեն սնկերի զարգացումը և ուժեղացնում է բույսերի իմունիտետը։ Բացի այդ, սնվելու ընթացքում, տրիխոդերման քայքայում է բազմաշաքարները (polysaccharides,полисахариды)՝ բույսերի համար հեշտ յուրացվող դարձնելով հողի օգտակար նյութերը։

Բայց ամենակարևորն այն է, որ տրիխոդերմայով մշակված մարգերի բույսերը գրեթե երբեք սնկային հիվանդություններ չեն ունենում։

Այսինքն, տրիխոդերման արդյունավետ միջոց է հետևյալ հիվանդությունների դեմ՝

  • Ֆիտոֆտորոզ (phytophthorosis, фитофтороз);
  • Սպիտակ, գորշ եւ արմատային փտախտներ (белая, серая и корневая гнили);
  • Ֆուզարիոզ (фузариоз);
  • Տրախեոմիկոզ (трахеомикоз);
  • Ֆոմոզ (фомоз);
  • Ալտերնարիոզ (альтернариоз);
  • Ասկոխիտոզ (аскохитоз);
  • Գելմինտոսպորիոզ (гельминтоспориоз)
  • Արմատային փտախտ (Корневая гниль или черная ножка); 
  • Վերտիցիլյոզ (вертициллез); 
  • Ալրացող, կեղծ ալրացող (Мучнистая роса, ложная мученистая роса):

Տրիխոդերմայի տարբեր տեսակներից տարբեր պատրաստուկներ են վաճառվում՝ ռուսական Տրիխոդերմինը (Триходермин), Տրիխոպլանտը (Трихоплант), Գլիոկլադինը (Глиокладин), Տրիխոցինը (Трихоцин) ․․․

Չինական Trichoderma harzianum

Կարևոր է իմանալ

Տրիխոդերման եւ դրանից պատրաստուկները պարարտանյութ չեն, օրգանական են, թունավոր չեն մարդկանց, կենդանիների, միջատների եւ ձկների համար, չեն կուտակվում հողի մեջ եւ չեն ազդում բերքի համի, հոտի եւ արտաքին տեսքի վրա:

Ինչպես օգտագործել

Տրիխոդերմայի կիրառման ժամկետները եւ եղանակը կախված են այն խնդրից, որը ցանկանում եք լուծել: Սկզբունքորեն, դրա կիրառումը բույսերի աճեցման ցանկացած փուլում միայն օգուտ կտա: Բայց պետք է նկատի ունենալ, որ տրիխոդերման կարող է զարգանալ միայն միջավայրի +5․․․+35°C ջերմաստիճանում, ինչը նշանակում է, որ այն օգտագործելը տարվա ցուրտ եղանակին (վաղ գարնանը կամ ուշ աշնանը բերքահավաքից հետո) անիմաստ է:

Սերմերի մշակումը

Սերմերի նախնական մշակումը տրիխոդերմայով կատարվում է ցանելուց 1-3 օր առաջ: Սերմերը թրջում են ըստ պատրաստուկի վրա նշված հրահանգի։ Առավել հաճախ, առաջարկվում է 50 մլ պատրաստուկն ավելացնել 100 մլ ջրին եւ սերմերը 60 րոպե թրջել այդ լուծույթում։ Այդ կերպ մշակված սերմերը ավելի լավ են ծլում եւ սածիլի փուլում 20%-ով ավելի քիչ են տառապում սնկային հիվանդություններով:

Տրիխոդերմայով սածիլների և տնկիների մշակումը

Բույսերի իմունիտետի ամրապնդման եւ առավելագույն կպչունունակության ստանալու համար սածիլներն ու տնկիները տրիխոդերմայով մշակում են անմիջապես մշտական տեղում տնկելուց առաջ: Պատրաստում են լուծույթ՝ 100 մլ տրիխոդերման բացում են 10 լիտր ջրի մեջ եւ դրանով լավ ջրում են սածիլները։ Եթե սածիլները արդեն դուրս են բերվել ամաններից, կարելի է դրանք 30 րոպե ընկղմված պահել լուծույթի մեջ, հետո տնկել։

Հողի մշակում տրիխոդերմայով

Տրիխոդերմայով հողը մշակելն իմաստ ունի երկու դեպքերում՝ որպես հիվանդությունների կանխարգելման միջոց, բույսեր տնկելուց առաջ և հողի ընդհանուր, գարնանային կամ աշնանային մշակման համար: Առաջին դեպքում պատրաստում են լուծույթ՝ 50 մլ տրիխոդերմա 10 լիտր ջրում, որով ոռոգում են 10 քմ հող։ Երկրորդ դեպքում 150 մլ տրիխոդերման 10 լիտր ջրում եւ մշակում են 100 ք․մ․ հող:

Հղումներ

Ինչպես սենյակային բույսերը պաշտպանել վնասատուներից

Սենյակային բույսեր աճեցնողները պետք է պատրաստ լինեն վնասատուների դեմ պայքարին։

Պայքարի միջոցները ներառում են՝

  • վնասատուների վերացման համար համապատասխան պայմաններ ստեղծելը;
  • քիմիական նյութերի կիրառումը;
  • ժողովրդական միջոցների կիրառումը։

Որքան վաղ հայտնաբերվեն վնասատուները, այնքան հեշտ կլինի դրանց վերացնել։ Ոստի անհրաժեշտ է պարբերաբար և մանրամասն ձննել բոլոր բույսերը և, եթե հայտնաբերվեն դրանք, առաջնահերթ ձեռնարկել հետևյալ՝ բոլոր վնասատուների համար կիրառելի միջոցները՝

  • անմիջապես կարանտինում առանձնացնել հիվանդ բույսը, սպիրտային կամ օճառի լուծույթով թրջված սպունգով կամ լաթով մաքրել բույսը՝ փորձելով մեխանիկական ձևով հեռացնել վնասատուներին;
  • հեռացնել և ոչնչացնել բույսի բոլոր մեռած մասերը;
  • շատ ուշադիր զննել տան մյուս բույսերը և պարզել դրանց վիճակը;
  • վնասատուների դեմ քիմիական միջոցներ կիրառելիս օգտագործել պաշտպանիչ միջոցներ՝ ռետինե ձեռնոցներ, դիմակ և այլն։ Բույսը մշակելուց հետո օդափոխել սենյակը։

Սենյակային բույսերի վնասատուները

Ամենից հաճախ սենյակային բույսերը ենթարկվում են ուտիճների, սպիտակաթևիկների, վահանակիրների, կեղծ վահանակիրների, սարդոստայնային տզերի, արմատատիզերի և բշտիկոտների հարձակմանը։

Ուտիճ (Aphid, Тля)

Ուտիճը շատ փոքր միջատ է, ունի տարբեր գույների՝ կանաչից մինչև սև, օվալ մարմին։ Բնակվում են մեծ խմբերով ու ծծում են բույսի հյութերը։ Ուտիճների հոտի մեջ կան ինչպես թևավոր, այնպես էլ անթև առանձնյակներ։

Անթևները շատ քիչ են շարժվում, տարածման գլխավոր վտանգը ներկայացնում են թևավոր էգերը, որոնք թռչում են մեկ բույսից մյուսը և արագ բազմանում են։

Գործնականում ուտիճների հարձակմանը ենթարկվում են բոլոր բույսերը։ Դրանք բնակվում են մատղաշ տերևների ներքին երեսին, ծաղկաբնում, կոկոնների և մատղաշ շիվերի վրա։ Արդյունքում տերևները սկսում են ոոլորվել և աստճանաբար չորանալ, դրանց վրա կպչուն, հետագայում սևացող շերտ է առաջանում։ Կոկոնները դադարեցնում են աճը և պոկվում-ընկնում են։

Պայքարը

  • Մշակում ինսեկտիցիդներով, օրինակ՝ Стрела, Интавир, Кинмикс, Актара, ФАС, Децис, Неорон, Препарат -30, Фитоверм;
  • Օճառի լուծույթով մշակելուց հետո սխտորի թուրմով ցողում։ Թուրմը պատրաստելու համար աղում են չմաքրած սխտորի գլխիկը, վրան ջուր լցնում և թողնում 10-12 ժամ;
  • Լավ օգնում է կանթեղախոտի (чистотел), թավշածաղիկի (бархатцы), նարինջի կեղևի, կարտոֆիլի տերևուքի թուրմով կամ եփուկով ցողումը։

Սպիտակաթևիկ (Белокрылка)

Արտաքնապես նման է սպիտակ, փոքրիկ ցեցի: Երկարուկ փոքրիկ մարմին և սպիտակ, ոչ թափանցիկ թևեր ունի։ Ձվերը հազիվ նշմարելի, գորշ հատիկներ են։ Թրթուրները երկարավուն են, բաց կանաչ կամ բաց դեղին գույնի։ Բնակվում և ձվադրում է մատղաշ տերևների ներքին երեսին։

Հարձակվում է նուրբ հյուսվածքներ ունեցող բույսերի վրա։ Առանձնապես սիրված բույսերն են՝ Արագլախոտը (пеларгония), Ֆուքսիան, Ձարխոտերը (папоротники), Հինածաղիկը (бальзамин), Բաղրջուկը (гибискус), Բեգոնիան, Հասմիկը (жасмин):

Սնվում է բույսերի հյութով, բացի այդ սնկային հիվանդության՝ “մրոտ սունկի” (Capnopodium) հարուցիչ է, որը խաթարում է տերևների ֆոտոսինթեզը։ Տերևների վրա հայտնվում են աղոտ, դեղնավուն բծեր, իսկ տերևի ծայրերը ոլորվում են։

Պայքարը

  • Սպիտակաթևիկը շատ է սիրում տաք ու չոր օդը, ուստի պետք է ստեղծել դրան հակառակ պայմաններ՝ ինչպես այդ վնասատուից ազատվելու համար, այնպես էլ որպես պրոֆիլակտիկա;
  • Չափահաս առանձնյակներին ոչնչացնելու համար կարելի է կախել ճանճերի համար նախատեսված կպչուն ժապավեններ, իսկ ձվերն ու թրթուրները մաքրել սպունգով կամ մատներով։ Օգնում է նաև խոնավ տեղ բույսը տեղադրելը կամ ջրով հաճախակի ցողելը;
  • Ինսեկտիցիդներ՝ Интавир, Актеллик, Децис, Фуфанон. Բակտերիալ պրեպարատ Вертициллин. Պիրետրոիդներ՝ Фьюри, Талстар, Циперметрин, Арриво;
  • Մշակում սխտորի թուրմով։ Թուրմը պատրաստելու համար աղում են չմաքրած սխտորի գլխիկը, վրան ջուր լցնում և թողնում 10-12 ժամ;

Վահանակիր և կեղծ վահանակիր (Diaspididae, Истинная и ложная щитовки)

Վահանակիրը մինչև 3 մմ երկարությամբ միջատ է։ Մարմինը պատված է կարծր մոմավահանով, ինչի շնորհիվ անխոցելի է դառնում տարբեր քիմիկատների համար։ Ի տարբերություն արուների, էգերը չունեն թևեր ու ոտքեր։

Վահանակիրների տարբեր տեսակներ կան՝

  • վարդագույն— Արուն վարդագույն է, էգը՝ դեղին, վահանը տափակ է, միայն կենտրոնում ուռուցիկ;
  • արմավենու— Էգն էլ, արուն էլ բաց դեղնավուն են և ունեն սպիտակ վահաններ;
  • բաղեղի— Դեղին իրանը առանձնանում է գորշ վահանից;
  • կակտուսի— Արուն նարնջագույն է, էգը գունատ դեղին, վահանը՝ դեղին;
  • դափնեվարդի— Արուն մուգ դարչնագույն է, էգը բաց դեղնավուն է, վահանը դեղին է;
  • դափնու— Արուն բալի բաց գույնի է, էգը սպիտակ է, վահանը մուգ դարչնագույն է, խխունջի նման, ծածկված համակենտրոն օղակներով և խորշերով։

Կեղծ վահանակիրը կրկնակի մեծ է իրական վահանակրից։ Վահանը սերտաճած չէ իրանի հետ և հեշտությամբ կարելի է պոկել։ Այս միջատը, ի տարբերություն իրական վահանակրի չի արտաթորում քաղցրահամ սոսինձանման հյութ։ Խմբերով բնակվում է տերևների երկու երեսների և մատղաշ շիվերի վրա։ Կան ձվադրող և կենդանածին տեսակներ։

Սենյակային բույսերից գերադասում է Ծնեբեկը(аспарагус), Դափնեվարդը(олеандр), Աուկուբան(аукуба), Բաղեղը(плющ), արմավենիներին, ցիտրուսայիններին, Ցիպերուսին(циперус):

Սնվում է բույսի հյութով, ինչը ազդում է բույսի աճի վրա, տերևներն ու մատղաշ շիվերը դեղնում, չորանում ու թափվում են։

Պայքարը

  • Հատուկ ինսեկտիցիդներ չկան, ուստի օգտագործվում են ազդեցության լայն շրջանակ ունեցողները՝ Перметрин, Арриво, Фуфанон, Актеллик, Фитоверм;
  • Ցողել կամ լողացնել սոխի, սխտորի կամ կծու պղպեղի թուրմերով;
  • 25-35 գրամ կանաչ, կալիումային օճառից և մեկ լիտր ջրից պատրաստել լուծույթ, որով, 4-5 օր ընդմիջումներով, երեք անգամ ցողել բույսը։

Սարդոստայնային տիզ (Spider mite, Паутинный клещ, Tetranychidae)

Չլինելով միջատ, սարդոստայնային տիզը չի վախենում միջատների վրա ազդող հայտնի քիմիկատների մեծամասնութունից։ Չափսերով շատ փոքր է, ամենամեծ առանձնյակների երկարությունը չի գերազանցում 1 մմ։ Սարդոստայնային տիզերը բնակվում են տերևների տակին՝ մեծ, մինչև 100-ի հասնող խմբերով։ Հատուկ նախասիրություններ չունեն, կարող են հարձակվել ցանկացած բույսի վրա։

Հարձակման արդյունքում բույսը պատվում է սարդոստայններով։ Տերևներից բույսի հյութը ծծելու հետևանքով, դրանց վրա հայտնվում են առանձին սպիտակ բծեր, որոնք մեծանալով միանում են իրար։ Եթե միջոցներ չձեռնարկվեն, տերևը ամբողջությամբ կչորանա և կընկնի։

Պայքարը

  • Սարդոստայնային տիզը սիրում է տաք ու չոր միջավայր, ուստի, խորհուրդ է տրվում հաճախակի ջրով ցողել բույսը կամ լողացնել ցնցուղով;
  • Ինսեկտիցիդները քիչ արդյունավետ են։ Հնարավոր է օգնի Карбофос-ի, Темик-ի, Алдикарба-ի կիրառումը;
  • Բույսը ցողել ֆոսֆորային և ծծմբային նյութերով՝ մանրամասնորեն մշակելով բույսի բոլոր թաքուն տեղերը։ Այդ նյութերը փոխնեփոխ է պետք կիրառել, որպեսզի սարդոստայնային տիզերը ձեռք չբերեն իմունիտետ դրանց նկատմամբ;
  • Բույսը մշակել սխտորի կամ սոխի թուրմով, դեղորայքայն խատուտիկի եփուկով; Կարելի է հիվանդ բույսի շուրջը դնել մանրեցված սխտոր կամ սկիպիդարով անոթ ու մի քանի ժամով ծածկել բույսը պոլիէթիլենային տոպրակով։

Արմատատիզ (Корневой или луковый клещ, Rhizoglyphus echinopus)

Արմատատիզն ունի բաց դեղնավուն, լայն, օվալաձև մարմին մոտ 1 մմ երկարությամբ և չորս զույգ տոտիկներ։ Արուներն ավելի փոքր են։ Վնասում է միայն սոխուկավոր բույսերի սոխուկները՝ փորում է դրանց մեջ հորեր ու այնտեղ մեծ քանակությամբ ձվադրում անում։

Ժամանակին միջոցներ չձեռնարկելու դեպքում արմատատիզերը կարող են ուտել սոխուկի ողջ պարունակությունը։

Պայքարը

  • Արմատատիզերը սիրում են բարձր խոնավություն և ջերմություն։ Այդ պայմաններում դրանք ակտիվորեն բազմանում են։ Անհրաժեշտ է ստուգել ծաղկամանի դրենաժի ճիշտ աշխատանքը, համոզվել, որ ջուրը չի ճահճանում այնտեղ և չի մնում ծաղկամանի տակդիրի մեջ;
  • Անհրաժեշտ է չորացնել բույսի սոխուկներն ու դեն նետել վնասվածները;
  • Ջրել բույսը Аполло, Неорон կամ Актеллик ինսեկտիցիդների լուծույթներով։

Բշտիկոտներ (Thrips, Трипсы, Thysanoptera)

Բշտիկոտները կարող են հասնել մինչև 5 մմ երկարության։ Ունեն սև կամ մուգ շագանակագույն իրան և մանր մազերով ծածկված երկու զույգ թևեր։ Թևերից 2-ը նեղ են, երկար՝ երիզված թարթիչավոր ծոպերով։ Բեղիկները թելանման են՝ կազմված 6-9, փորիկը՝ 10 հատվածներից։ Ոտքերը կարճ են, թաթերն ունեն թույլ զարգացած զույգ ճանկեր, որոնց միջև տեղադրված են բշտիկաձև ծծիչները (այստեղից՝ անվանումը)։  Գաղութներով բնակվում են տերևների տակի երակաճյուղերի մոտ։ Ծծում են բույսի հյութերը, ինչը խանգարում և դանդաղեցնում է բույսի աճը։

Բշտիկոտների հարձակմանը հաճախ են ենթարկվում կակտուսները, ֆիկուսները, արմավենիները, ցիտրուսայինները, Դափնին (лавр), Վիշապածառը (драцена), Օձաբույսը (аспидистра), Ծոփորը (монстера), Լեռնավարդը (азалия), Կորդիլինը (Кордилина, Cordyline), Բոգոնիան (бегония)։

Բշտիկոտների ներկայության մասին կարող է վկայել բույսի վրայի արծաթափայլ շերտը։ Բացի այդ տերևների վրա հայտնվում են վերևից սպիտակավուն, իսկ ներքևից մուգ դարչնագույն և շագանակագույն բծեր։ Հետագայում տերևները չորանում և թափվում են։

Պայքարը

  • Տնտեսական օճառի գոլ լուծույթով լվացումը էականորեն կիջեցնի գաղութի բնակիչների քանակը;
  • Քիմիական միջոցներ — ծծումբի փոշեխառնուրդներ, Пиретрум, Дуст; նիկոտինի կամ անաբազինի սուլֆատ; Нурелл — Д, Вертимек, Тиофос, Метафос, Фосфамид;
  • Բուսական միջոցներ՝ պարսկական երիցուկի, արջտակի (լատ.՝ Cyclamen) պալարների, հոտավետ թութունի կամ հազարատերևուկի (тысячелистник) թուրմեր։

Источник статьи: https://sad-doma.net/bolezni-i-parazity/parazity/vrediteli-komnatnih-rasteniy.html
© sad-doma.net – все о комнатных растениях и правила ухода за ними

Հղումներ

Սարդոստայնային տիզ

Սարդոստայնային տիզը (անգլ.՝ spider mite, ռուս.՝ паутинный клещ)

Как выглядит паутинный клещ?

Паутинный клещ на комнатных растениях почти не заметен. Это крохотный паучок, размером 0,5-1мм, тельце которого окрашено в коричневый, зеленый, бурый или серый цвет. Вред растениям он наносит во время своего питания. К сожалению, взрослые клещи и их личинки питаются клеточным соком, который они добывают, прокалывая своими челюстями листовые пластины. Листья вначале покрываются мелкими прозрачными точками, потом желтеют полностью, а после засыхают и облетают. При этом, естественно, растение перестает нормально развиваться, ухудшается фотосинтез и, в запущенных случаях, может наступить его гибель.

Должна ли быть паутина?

Несмотря на то, что паутинный клещ, судя из своего названия, просто обязан оплетать растения паутиной, делает он это не всегда. Большинство видов действительно выделяют застывающий в виде нитей секрет, но иногда в очень малых, незаметных количествах. Только при чрезмерном перенаселении, когда особей становится слишком много, они могут опутать паутиной все растение.

Откуда он берется?

Рано или поздно любой цветовод, имеющий обширную коллекцию разных видов растений, столкнется с этой напастью. Естественно, возникает вопрос: откуда он сваливается на бедную голову наших любимых цветочков? Ну, во-первых, самое простое: вы можете занести эту заразу из магазина, вместе с купленным новым растением. Именно поэтому рекомендуется каждого нового жителя коллекции вначале установить на пустом подоконнике – устроить карантин. Только по прошествии пары недель, если вы не заметите ничего странного, можно возвращать переселенца в коллектив.
Также клещик может попасть в дом с улицы. Особенно эта напасть преследует жителей нижних этажей, под окнами которых находятся деревья – вот с них, на тонких паутинках, и перелетают колонии клещей, прямо на наши растения. Естественно, если растения находятся на балконе, то клещам вообще будет проще простого  на них попасть.
А бывает и так, что в разгар отопительного периода, зимой, когда балкон не открывается вообще и новые растения не покупаются, паутинный клещ на цветах появляется во всей своей красе. Откуда? Дело в том, что при наступлении холодов (или других неблагоприятных факторов) самки клещей могут впадать в спячку, называемую диапаузой. В этот период они не питаются, никак себя не проявляют, а лежат неподвижным комочком где-то в толще земли. Они могут находиться в таком виде достаточно долго, но вмиг просыпаются, когда погода для них меняется в лучшую сторону (напомним, это – тепло и сухость). Что касается яиц, то они вообще могут находиться в стадии спячки около 5 лет!

Немного информации из жизни клещей

Для того, чтобы решить, как бороться с паутинным клещом, необходимо побольше узнать о способе его жизни. Этот вредитель предпочитает теплое (выше 27 градусов) место с пониженной влажностью. За свою короткую жизнь (1-1,5 месяца) самка может успеть отложить несколько сотен яиц, из которых уже через 3-5 суток выйдут молодые клещики. Это информация очень важна при травле вредителей – обработку ядами следует приурочивать к моменту выхода молодого поколения из яиц. На яйца, к сожалению, большинство современных препаратов не действуют.

Профилактика паутинного клеща

Напомним, что клещики предпочитают сухое место жительства. Поэтому, чтобы ваши цветы не стали для них лакомым кусочком, следует почаще производить профилактические опрыскивания обычной водой. Делайте это раз в день и вероятность появления колоний клещей значительно снизится. Конечно, эта мера годится только для профилактики, да и то не стопроцентной. Если же паутинный клещ на комнатных растениях уже имеется, то принимать следует совсем другие меры.

Как избавиться от паутинного клеща?

Клещ – враг коварный и незаметный, поэтому приготовьтесь, что борьба с ним будет долгой. Перво-наперво следует оборвать все пожелтевшие листья – они уже не восстановятся, кроме того на них сосредоточена значительная часть клещевого населения. Выбросив эти листья, вы уничтожите 20-30% вражьего племени, а это уже пусть маленькая, но победа!
После этого несите растение в ванную и под струей воды хорошенько вымойте листья и стебель, чтобы ненавистных паучков унесло в канализацию. Теперь, после того, как растение подсохнет, следует обработать его одним из выбранных средств против клещей. В обязательном порядке обрабатывается также горшок и поддон, ядовитым средством проливается земля. Поддоны можно бросить в ведро с кипятком – клещи этого точно не вынесут. Затем на растение вместе с горшком одевается большой пакет (мусорный, например) и завязывается так, чтобы образовалась своеобразная парилка – без доступа воздуха. В такой среде клещи быстро погибнут. При использовании современных химических препаратов это происходит в течение 1-3 часов.
Для того, чтобы даже те клещи, которые находились на момент травли в труднодоступных местах, погибли, следует продержать пакет на растении 1-2 дня. Не бойтесь, что растение задохнется, наоборот, после такой сауны оно сразу будет выглядеть оздоровленным. Единственное, не ставьте растение в пакете на жаркий солнечный подоконник, чтобы оно не сварилось.
Все, паутинный клещ на комнатных растениях уничтожен, можно вздохнуть спокойно. Или нет? Вряд ли, борьба еще не окончена, ведь яйца остались живы и через 3-4 дня из них уже вылупится молодняк, который продолжит пожирать ваше растение. Именно поэтому травлю необходимо будет еще 2 раза повторить с интервалом в 5-7 дней. Важно понимать, что клещ вездесущ и если вы заметили проявление его деятельности на одном растении, то с большей долей вероятности он распространился по всему подоконнику и перелез на все другие цветы, которые там находятся. Из этого делаем вывод, что обрабатывать необходимо все (!) растения, которые находились рядом с пораженным цветком. Обязательно помойте подоконник, оконные стекла, постирайте шторы. Окна и подоконник можно вымыть хозяйственным мылом или протереть спиртом, причем делать это нужно очень основательно, буквально заливая спирт или мыльную пену во все щели.
На вопрос о том, как бороться с паутинным клещом, можно получить много разнообразных ответов, но в одном мнения оппонентов полностью сойдутся: этого вредителя можно уничтожить только в том случае, если серьезно отнестись к проблеме и ее решению. Нежелательно проводить обработки «спустя рукава» или же не заканчивать рекомендуемый 3-х разовый курс травли. При таком раскладе существует вероятность, что не уничтоженная  часть клещей станет не восприимчивой к яду и избавиться от вредителей станет значительно сложнее. Для эффективной борьбы важно также правильно выбрать препараты от паутинного клеща, которые могут представлять собой либо простые «народные» средства, либо продукты химического производства.

Средства и препараты против паутинного клеща – на войне, как на войне!

К сожалению, еще не придумали такого способа, с помощью которого можно «одним выстрелом» уничтожить всех паутинных клещей, расселившихся на комнатных растениях. Как правило, нужна не одна обработка и даже не две, прежде чем последний клещик будет побежден. И в этой борьбе не последнюю роль будет играть выбор средства от паутинного клеща.

Народные средства от паутинного клеща

Спокойствие и только спокойствие! Если количество паукообразных монстров на вашем растении невелико, то вполне можно обойтись и народными средствами уничтожения.
1. Медицинский спирт
Достаточно эффективное средство от паутинного клеща – медицинский спирт (96%). Смочите им ватку и протрите листья растения – клещ будет уничтожен (напомним, что яйца  таким образом не возьмешь!). Спирт обладает способностью быстро испаряться, поэтому листья растения теоретически повреждаться не должны. Однако все же лучше не экспериментировать таким образом с тонкими листочками фуксии или петунии. А вот фикус, гибискус, финиковая пальма, диффенбахия и другие «толстокожие» даже не почувствуют прикосновение алкоголя.
2. Мыло (лучше хозяйственное, но подойдет и любое другое)
Если у вас завелся паутинный клещ, лечение растения можно провести с помощью обычного мыла. Для этого заносим наше растение в ванную и намыленной мылом губкой протираем все листья и ветки. Чем будет больше пены, тем лучше. Так же хорошо намыливаем горшок и поддон. Землю тоже опрыскиваем мыльной водой, но совсем чуть-чуть, чтобы не попасть на корни и не повредить растение. К сожалению, некоторые цветоводы действуют кардинально и проливают весь земляной ком, а потом удивляются, что растение через неделю засохло. Не повторяйте чужих ошибок, во всем должна быть мера!
Итак, после того, как вы намылите растение, не спешите смывать пену. Подождите часа 3-4 – этого будет достаточно. Мыло образует на листьях пленку, через которую не происходит газообмен, то есть растение «не дышит». Поэтому оставлять его в таких намыленных условиях на ночь рискованно. После того, как мыло будет смыто, накройте растение пакетом на сутки, не дожидаясь высыхания водных капель. Это будет «двойной удар» для тех клещей, которые остались живы после мыла. Повышенная влажность под пакетом станет для них непереносимой и они погибнут.
Часто можно встретить рекомендацию  опрыскивать растения мыльной водой, вместо протирания губкой. В некоторых случаях – это единственно верное решение, например, когда заражено много растений с мелкими листочками. Протирать каждый лист – замучаешься, а опрыскать можно и за считанные минуты.
Кстати в качестве альтернативы мылу можно применить и любое средство для мытья посуды, например, тот же «Fairy».
3. Настой чеснока
Берем две головки чеснока и мелко их измельчаем. Закладываем полученное сырье в банку и заливаем 1 литром воды, закрываем крышкой. Ставим банку в темный шкаф и настаиваем 5 суток. По истечении этого срока опрыскиваем растение полученным настоем, разведенным с водой в пропорции 1:1.
4. Настой из луковой шелухи
100 г луковой шелухи заливаем 5 л воды и настаиваем 4-5 суток. После настой процеживаем и опрыскиваем пораженные растения.

Химическая борьба с паутинным клещом – препараты массового поражения

Путинный клещ – это паукообразное «животное», поэтому применять для его уничтожения инсектициды (средства против насекомых-вредителей)  бессмысленно. Против клещей эффективны другие препараты – акарициды и инсектоакарициды.

1. Актеллик – токсичное средство «бронебойного» действия

Это средство от паутинного клеща относится к серии инсектоакарицидов, то есть уничтожает и паукообразных, и насекомых. Убивает клещей наповал, поэтому чаще всего рекомендуется при массовом поражении растений, когда другие препараты могут быть не столь эффективны.
Опрыскивая растения Актелликом, следует помнить, что это средство очень токсично. Проводите обработки либо на открытом воздухе, либо при хорошей вентиляции.

2. Фитоверм – биологический инсектоакарицид

Еще один инсектоакарицид, который прекрасно справляется с клещами и неугодными насекомыми на ваших растениях. Его достоинство в гораздо меньшей токсичности, поэтому проводить опрыскивание можно в закрытых помещениях, например, в ванной. Естественно, что терять бдительность не стоит – проводите обработку в ускоренном темпе, а по окончании – вымойте лицо, руки, прополощите рот, постирайте одежду. В общем, выполните все требования по безопасности, которые необходимо соблюдать при работе с вредными веществами.

3. Неорон – акарицид с овицидным действием

Редкие препараты от паутинного клеща повреждают не только взрослых особей, но и их яйца. Одним из таких универсальных средств является Неорон. Нельзя сказать, что яйца уничтожаются полностью и можно обойтись одной процедурой протравки, но то, что значительная часть их повреждается – факт. Как правило, достаточно 2-х обработок Неороном, чтобы уничтожить всю популяцию клещей.

4. Другие препараты – попытаемся объять необъятное

Кроме вышеозначенных препаратов можно использовать: Санмайт (также, как и Неорон уничтожает яйца клещей), Актофит, Акарин, Аполло, Вермитек, Фуфанон (аналог карбофоса) и др.
Во многих источниках встречается мнение, что как акарицидное средство можно использовать традиционный инсектицид Актару. Так действует ли Актара от паутинного клеща? На самом деле многие опытные цветоводы отмечают уничтожение клеща именно после пролива Актарой земли в горшке с растениями. Так что, даже если это явление не подкреплено надписью на этикетке, это не значит, что оно не существует. Попробуйте!

Биологические меры против паутинного клеща

Существует еще один способ, позволяющий избавиться от паутинного клеща. Способ довольно специфический, однако полностью безвредный для человека и домашних животных. Кроме того, он не предполагает никаких трудоемких опрыскиваний, выдержку растений под пакетом и прочих телодвижений.
Суть биологической борьбы против паутинных клещей состоит в использовании для этого их естественных врагов – фитосейулюса и амблисейуса. Это тоже клещи, но только хищные. Приобрести их можно в садовых центрах, цветочных магазинах или в сети интернет.
Как только вы выпустите фитосейулюсов или амблисейусов в горшок с растением, они сразу начнут искать себе пищу. За день 1 хищник съедает 5 паутинных клещей или 10 яиц – неплохо! Таким образом, чем больше хищников вы приобретете, тем быстрее удастся уничтожить злостных вредителей. Единственное, что как только хищники останутся без пищи, они погибнут, поэтому хранить их до следующего нашествия паутинных клещей не получится.
http://cvetok-v-dome.ru/bolezni-vrediteli/sredstva-i-preparaty-protiv-pautinnogo-kleshha-na-vojne-kak-na-vojne/

Ինչպես հրապուրել և այգի բերել զատիկներին

Պարտեզում զատիկներ ունենալը պարտիզպանի երազանքն է: Զատիկներն իրավամբ համարվում են վնասատուների դեմ պայքարի օրգանական լավ միջոց: Ապրելով պարտեզում, դրանք ոչնչացնում են տիզերին, ուտիչներին և վահանամիջատ-ներին: Զատիկներին հրապուրել և պարտեզ բերելը դժվար խնդիր չէ՝ պետք է պարզապես իմանալ, թե ինչ են սիրում ուտել դրանք և ունենալ պարտեզում:
Զատիկները երկու բան են ուտում՝ վերը նշված վնասատուներին և ծաղկափոշի: Ստորև ներկայացված են այն բույսերը, որոնց ծաղկափոշին առանձնապես սիրում են զատիկները:
Հրեշտակախոտ (անգլ.՝ Garden angelica, Wild celery, Norwegian angelica, ռուս.՝ Дя́гиль
лека́рственный կամ Ду́дник лека́рственный, լատ.՝ Archangélica officínalis)
Երկամյա բույս է: Տերևներն ու արմատը ուտելի են: Լայն կիրառում ունի որպես համեմունքային խոտ և դեղաբույս:
Քիմիոն, Չաման (անգլ.՝ Caraway, ռուս.՝ Тмин, լատ.՝ Carum):
Հեշտ աճեցվող բույս է, աճում է ինչպես ցուրտ, այնպես էլ տաք կլիմայական գոտիներում:  Հոտավետ տերևներ ու սերմեր ունի, որոնք լայնորեն կիրառվում են խոհանոցում:
Սոխ կտրող կամ Սեզատերև (անգլ.՝ Chives, ռուս.՝ Шнитт-лук, Лук-скорода, լատ.՝ Allium schoenoprasum)
Կարող է արագ գրավել ձեր պարտեզը, եթե թույլ տաք սերմերը հասունանան: Նաև շատ հեշտ տեղից-տեղ տեղափոխելի բույս է:
Համեմ (անգլ.՝ Coriander, Chinese parsley, ռուս.՝ Кориандр, լատ.՝ Coriandrum sativum)
Շատ հայտնի և տարածված, միամյա խոտաբույս է հովանոցավորների ընտանիքից։
Սամիթ (անգլ.՝ Dill, ռուս.՝ Укроп, լատ.՝ Anethum graveolens)
Նեխուրազգիների ընտանիքին պատկանող միամյա տերևաբանջար։ Օգտագործվում է որպես թարմ կանաչի, որպես համեմունք՝ թթուների մեջ, իսկ ձմռան ժամանակ կերակուրների մեջ օգտագործվում է չորացված սամիթը։
Հոռոմ-սամիթ (անգլ.՝ Fennel, ռուս.՝ Фенхель, լատ.՝ Foeniculum vulgare)
Բազմամյա բույս է, որը ցանում են ձմռան վերջին ցրտերից հետո, անմիջապես բաց գրունտում, քանի որ հոռոմ-սամիթը տեղափոխումներ չի սիրում:

Թավշածաղիկ կամ մախմրի ծաղիկ (անգլ.՝ , ռուս.՝ Бархатцы, լատ.՝ Tagetes)
Միամյա կամ բազմամյա խոտաբույս է: Հրապուրում է ոչ միայն զատիկներին, այլև թիթեռներին, մեղուներին և այլ օգտակար փոշոտողներին:
YarrowՀազարատերևուկ (անգլ.՝ Yarrow, ռուս.՝ Тысячелистник, լատ.՝ Achillea millefolium)
Օգտագործվում է բազմաթիվ հիվանդությունների բուժման համար: Օգտակար է վերքեր բուժելու, արյունահոսությունը կանգնեցնելու, մրսածության ու հարբուղի դեպքում, երիկամների հիվանդուտյան և դաշտանային ցավերը մեղմելու համար:
Կան նաև բույսեր, որոնք առանձնահատուկ հրապուրում են ուտիճներին, որոնք իրենց հերթին կհրապուրեն ու պարտեզ կբերեն զատիկներին:
Կաղամբ

Թավշածաղիկ կամ մախմրի ծաղիկ (անգլ.՝ Marigold, ռուս.՝ Бархатцы, լատ.՝ Tagetes)

Ջրկոտեմ (անգլ.՝ , Nasturtium, ռուս.՝ Настурция, լատ.՝ Tropaéolum)

Բողկ

Բորդոյան հեղուկ

Սնկասպան պատրաստուկների մեջ պղնձի պրեպարատները հատուկ տեղ ունեն: Դրանցիցամենահինը և շատ գործածվողը համարվում է պղնձարջասպը, որը օգտագործվում է հիմնականումբորդոյան հեղուկի ձևով:
Բորդոյան հեղուկը պատրաստում են ջրում լուծված պղնձարջասպը (CuSO4) կրակաթի հետ խառնելումիջոցով, որի ժամանակ տեղի ունեցող ռեակցիաների հետևանքով առաջանում են մանր մասնիկներ, որոնք բավական երկար ժամանակ մնում են լուծույթում` կախված վիճակում, առաջացնելովբավականին կայուն սուսպենզիա:
Բորդոյան հեղուկի պատրաստման ժամանակ ստացվող վերջնական միացությունները նույնն են, անկախ նրանից, թե պղնձարջասպի լուծույթն է լցվում կրակաթի վրա, թե` հակառակը, բայցմիջանկյալ միացությունների ստացման արագությունը տարբեր է ստացվում: Այսպես. եթեպղնձարջասպի լուծույթն արագորեն լցվում է կրակաթի վրա, ապա ռեակցիան տեղի է ունենում հիմքիավելցուկի ներկայությամբ և վերջնական արդյունքը առաջանում է արագորեն, մասնիկներիմեծությունը 3-4 միկրոնից չի անցնում և բորդոյան հեղուկը ստացվում է ավելի կայուն: Հակառակդեպքում, երբ կրակաթն են լցնում պղնձարջասպի լուծույթի վրա, առաջանում են մասնիկներ` 6-9 միկրոն մեծությամբ, որոնք արագ նստում են:
Բորդոյան հեղուկը պատրաստում են ոչ մետաղական տարաներում, այնտեղ` որտեղ պետք էօգտագործվի: Տեսականորեն 1 կգ պղնձարջասպին պետք է խառնել 0.5 կգ CaO /կիր/, բայց նկատիառնելով, որ կիրը միշտ պարունակում է որոշ քանակի խառնուրդներ, կիրը և պղնձարջասպը խառնումեն հավասար քանակով:
Պղնձարջասպը լուծելու համար պահանջվող քանակությունը կապում են մառլյայի մեջ և կախումհամապատասխան քանակի ջրում, իսկ կրակաթը պատրաստում են առանձին տարայում: Կրակաթիհամար լավագույնը չհանգած կիրն է:
Հաջող պատրաստած բորդոյան հեղուկը պետք է լինի ոչ թափանցիկ, վառ կապտագույն, չեզոք կամթույլ հիմնային: Բորդոյան հեղուկը անհրաժեշտ է օգտագործել նույն օրը, որովհետև 1-2 օր պահելիսմասնիկները խոշորանում են, դառնում փաթիլանման և նստում հատակին:
Բորդոյան հեղուկի ազդման մեխանիզմը բացատրող մի քանի տեսակետ կա, որոնցիցամենահավանականի համաձայն, նրա թունունակությունը  պայմանավորված է իր մեջ գտնվող պղնձիաղերի սնկերի վրա ունեցած անմիջական ազդեցությամբ:
Բորդոյան հեղուկով բույսերը սրսկելիս նրանց վրա հաճախ այրվածքներ են առաջանում: Ավելիուժեղ այրվածքներ առաջանում են խոնավ եղանակներին: Տարբեր բույսեր տարբեր զգայունությունունեն բորդոյան հեղուկի նկատմամբ: Ավելի շատ տուժում են խաղողի որոշ սորտեր, իսկպտղատուներից` դեղձենին և ծիրանենին: Բորդոյան հեղուկը կիրառում են խաղողի միլդիում, խնձորենու, տանձենու քոս, բծավորություն, մոլինոզ, ծիրանենու, դեղձենու, բալի, կեռասենուգանգրոտություն, սպորոզ, կոկկոմիկոզ հիվանդությունների դեպքում` 10 լ ջրին 300-600 մլ քանակով, կարտոֆիլի ֆիտոֆտորոզ, մակրոսպորիոզ հիվանդությունների դեպքում 60-80մլ` 10լ ջրին, ձմերուկիպերոնոսպորիոզ, սեխի անտրակնոզ, վարունգի բակտերիոզ, ասկոխիտոզ, ալրացող և այլի դեմ 60-100 մլ` 10 լ ջրին:  

Սննդային սոդայի օգտագործման 12 եղանակ

Սննդային սոդան լայն կիրառում ունի կենցաղում: Այն նաև օգտակար է  պարտեզում և տանը աճեցվող բույսերի համար: Ստորև դիտարկվում են սննդային սոդայի կիրառման 12 եղանակներ:
1. Պաշտպանություն վնասատուներից
1,5 լիտր հնեցված ջրին խառնել 2 թեյի գդալ սոդա, 1 թեյի գդալ զեյթունի ձեթ և 1-2 կաթիլ հեղուկ օճառ կամ աման լվալու հեղուկ։ Ստացված լուծույթով երեք օրը մեկ ցողել պարտեզի բույսերը։
2. Հողի թթվայնությունը (PH) ստուգելու համար
Թորած ջրով թրջել ստուգվող հողը և մի բուռ սոդա լցրնել վրան: Եթե պղպջակներ առաջանան, ուրեմն հողը թթվային է՝ հավանաբար PH5-ից ցածր ցուցիչով:
3. Հակասնկային միջոց (ֆունգիցիդ)
1 ճաշի գդալ սոդան խառնել 1 լիտր ջրի հետ և կստացվի տնական հակասնկային միջոց՝ ֆունգիցիդ, որն անհամեմատ էժան կլինի և զերծ այլևայլ քիմիական նյութերից ու տոքսիններից:  Լուծույթին խորհուրդ է տրվում ավելացնել 1-2 կաթիլ ձեթ և նույնքան աման լվալու հեղուկ։ Դա կօգնի ավելի երկար պահպանել սոդան տերևների վրա։
3-4 օրը մեկ ստացված լուծույթով ցողում են բույսերը։
4. Պաշտպանություն լորձնէակներից
Լորձնէակներին շուտ սպանելու համար, պետք է պարզապես սոդա շաղ տալ նրանց վրա: Սոդան կչորացնի դրանց  մարմինն ու կսպանի:
5. Քաղցրացնել լոլիկի բերքը
Որպեսզի աճեցրաճ լոլիկները քաղցրություն ունենան, մի քիչ սննդային սոդա են շաղ տալիս լոլիկների թփերի շուրջ, բայց ոչ թփերի վրա: Սոդան ջրերի հետ կներթափանցի հողի մեջ և կնվազեցնի դրա թթվայնությունը:
6. Կտրած ծաղիկների կյանքը երկարացնելու համար
Կտրած ծաղիկների կյանքը կերկարաձգվի եթե դրանք սոդայաջրի մեջ դրվեն:
7. Կոմպոստի հոտի դեմ
Վատ հոտը վերացնելու համար, մի քիչ սոդա են շաղ տալիս կոմպոստի կույտի վրա:

8. Մրջյունների դեմ
Փոքր քանակությամբ շաքարի փոշին խառնում են նույն քանակությամբ սննդային սոդայի հետ և քիչ-քիչ լցնում են այն տեղերում ուր տեսանելի է մրջյունների ակտիվ շարժը: Շաքարի փոշին կգայթակղի մրջյուններին, իսկ սոդան կսպանի նրանց:
9. Պաշտպանել այգին նապաստակներից ու ճագարներից
Սոդան շաղ են տալիս բանջարանոցի շուրջ:
10. Պայքար կաղամբի որդի դեմ
Հավասար չափերով սննդային սոդան խառնում են ալյուրի հետ և խառնուրդը շաղ են տալիս կաղամբի, գանգրակաղամբի, բրոկոլիի և այլ՝ կաղամբի որդերին հրապուրող բույսերի վրա: Այս խառնուրդը մահաբեր է դրանց համար:
11. Մաքրել ձեռքերը
Այգում հողի հետ աշխատելուց հետո, դժվար լվացվող կեղտը մաքրելու համար, կարելի է լավ շփել խոնավ ու օճառված ձեռքերը սոդայով այնուհետև լվանալ:
12. Սենյակային բույսերի առողջության համար
4 լիտր հնեցված ջրին ավելացնել մեկական թեյի գդալ մագնեզիումի սուլֆատ (անգլիական աղ) եւ սննդային սոդա, այնուհետև ավելացնել  կես թեյի գդալ ամոնիակ։ Ստացված լուծույթով շաբաթը մեկ անգամ ջրում են սենյակային բույսերը: Շուտով բույսերի արմատները ավելի ուժեղ կդառնան, իսկ սաղարթները ՝ ավելի փարթամ։
Ուշադրություն։ Լուծույթի ավելի հաճախակի օգտագործելը կարող է հակառակ արդյունք տալ։