Շլումբերգերան (անգլ.՝ Christmas cactus, լատ.՝ Schlumbergera, ռուս.՝ Шлюмбергера, Декабрист)
Դժվար է հավատալ, բայց կակտուսներ կան, որոնք փշեր չունեն, սիրում են խոնավություն, վախենում են կզիչ արևից և հաճախ դեկտեմբերիկ (декабрист) են կոչվում, քանի որ ծաղկում են դեկտեմբերին։ Շլումբերգերայի հայրենիքը Հարավային Ամերիկան է։ Այնտեղ այն աճում է արևադարձային անտառներում՝ ծառերի ճյուղերի վրա, այսինքն էպիֆիտ բույս է։
Շլումբերգերայի առանձնահակությունները
- Շլումբերգերան իրեն լավ չի զգում հարավային և արևմտյան պատուհանագոգերին, քանի որ ինտենսիվ լուսավորությունը կարող է հանգեցնել բույսի տերևների վերջնահատվածների մահվանը:
- Ամռանը, շլումբերգերան, ավելի շատ քան այլ սենյակային բույսերը, կարիք ունի մաքուր օդի։ Լավ կլինի տեղափոխել պատշգամբ կամ այգի՝ որևէ ստվերված տեղ:
- Շոգ եղանակին շլումբերգերան սիրում է ցնցուղ ընդունել, բայց եթե դա հնարավոր չէ, ապա գոնե ժամանակ առ ժամանակ պետք է ցողել այն:
- Շլումբերգերան երկարակյաց է։ Լավ խնամքի դեպքում, այն կարող է ծաղկել 15-20 տարի։
- Շլումբերգերան քմահաճ է։ Բողբոջելու և ծաղկման շրջանում չի կարելի բույսը տեղաշարժել և նույնիսկ պտտել։
- Շլումբերգերան կարող է աճել ինչպես սովորական ծաղկամանում, այնպես էլ կախովի՝ որպես ամպելային բույս։
Уход за декабристом в домашних условиях
Как ухаживать за декабристом.
Агротехника зигокактуса декабриста прямо противоположна агротехнике собственно кактусов, их требования по большей части совпадают с условиями выращивания обычных, лиственных комнатных растений. Если кактус можно забыть полить, и он от этого не очень пострадает, то декабрист нуждается в регулярном поливе отстоянной нехолодной водой и повышенной влажности воздуха, которая достигается регулярным опрыскиванием или помещением горшка с декабристом на поддон с мокрой галькой. Кактусы прекрасно переносят солнце, а декабрист страдает от прямых солнечных лучей и требует притенения. Что касается температуры воздуха, то декабрист в этом вопросе некапризен. С марта декабрист нуждается в ежемесячной подкормкекомплексным удобрением для цветов, но дозу нужно брать в два раза меньше, чем предлагается изготовителями. Летом, когда начинается интенсивный рост стеблей, подкармливать растение нужно два раза в месяц, а с сентября подкормку прекратить. Не помешает растению и профилактическая обработка фунгицидами.
Ինչպես էտել շլումբերգերան
Обрезку декабриста производят в июне, причем лишнюю часть побега не срезают, а откручивают вручную, придавая растению красивую форму, укорачивая побеги, растущие неправильно. Сформированные таким образом растения имеют привлекательный вид и обильней цветут.
Ինչպես տեղափոխել շլումբերգերան
Пересадка декабриста производится после цветения, в самом конце февраля. Молодые растения пересаживают ежегодно, взрослые – раз в 4-5 лет. Горшок для растения выбирайте широкий и невысокий, поскольку корневая система у декабриста поверхностная. Дренажный слой должен заполнять горшок на треть. Что касается почвы, то подойдет магазинный грунт для кактусов, но можно сделать грунт и самостоятельно: смешайте по одной части дерновой земли и песка и две части листовой земли, для дезинфекции добавьте толченого угля, а для лучшей водопроницаемости – кирпичную крошку или керамзит. Почва для декабриста должна быть слабокислой.
Շլումբերգերայի բազմացումը
Ответ на вопрос «как размножить декабрист?» очень простой: вегетативно, путем черенкования. От побега откручивают 2-3 крайних «звена», подсушивают их несколько дней, затем высаживают во влажную почву и накрывают стеклянной банкой или пластиковой бутылкой, чтобы создать парниковый эффект. Емкость помещают в тени и регулярно проветривают. Оптимальная температура для укоренения черенков декабриста 15-20 ºC. Часто размножают рождественник в домашних условиях сразу после его обрезки, поскольку в результате формирования куста остается готовый материал для черенкования.
Շլումբերգերայի վնասատուներն ու հիվանդությունները
Враги декабриста.
Досаждают декабристу грибковые заболевания и насекомые. Фузариоз, фитиум и фитофтора – грибковые болезни, возбудители которых проникают в растение из зараженной почвы, и в первую очередь страдает от них корневая шейка растения. В результате цветок становится бледным, серым, теряет сегменты и вянет во влажной почве. Фузариоз лечится фунгицидами, а фитиум и фитофтора – препаратами «Максим», « Топаз», «Витарос».
Если растение покрылось ржавым налетом, то, скорее всего, его поразил паутинный клещ – мелкие точечные насекомые коричневого, желтого или красноватого цвета, которые появляются на растении в условиях недостаточной влажности воздуха. Избавиться от клеща помогут препараты «Актеллик», «Фитоверм» или «Неорон». Внезапно появившиеся между побегами беловатые комочки, похожие на вату – следы жизнедеятельности мучнистых червецов, обезвредить которых можно при помощи «Актары».
Ինչո՞ւ է շլումբերգերան թոշնում
Շլումբերգերան թոշնում է ֆիտոֆտորայով կամ ֆիտիումով հիվանդանալու դեպքում։ Արմատների հիվանդանալն էլ կարող է պատճառ դառնալ։ Սառը ջրով, սառը սենյակում ջրելը, կամ հողախառնուրդի չափից շատ տաքանալը արևի տակ, կարող են արմատների մահվան պատճառ դառնալ։ Պարարտանյութի սխալ, չափաբաժնից շատ կիրառումը նույնպես կարող է “այրել” արմատները։
Ինչո՞ւ շլումբերգերան չի ծաղկում
Բույսը պետք է “զգա” որ եկել է ծաղկելու ժամանակը։ Այդ նպատակով, սեպտեմբերի վերջից մինչև նոյեմբերի վերջ շլումբերգերային տեղափոխում են չջեռուցվող սենյակ, կրճատում են ջրելը և դադարեցնում են պարարտացնելը։ Դեկտեմբերի սկզբին բույսին արթնացնում են՝ տեղափոխում են լուսավոր, տաք սենյակ և սկսում են ջրել։ Ծաղկամանը պետք է պարբերաբար պտտել, որպեսզի բույսը բոլոր կողմերով, հավասարապես լուսավորվի։ Հենց սկսեն ձևավորվել բողբոջները, պետք է հետևել, որպեսզի ծաղկամանի հողը միշտ խոնավ լինի և ծաղկամանին այլևս տեղաշարժող չլինի։ Հակառակ դեպքում բույսը կարող է թափել բողբոջները։
Ծաղկման շրջանից հետո
Ծաղկման շրջանի ավարտվելուց հետո, սկսվում է բույսի հանգստի շրջանը։ Շլումբերգերան մինչև մարտ ամսվա վերջը, տեղափոխում են պաղ սենյակ և աստճանաբար քչացնում են ջրելը։ Մարտի վերջին սկսվում է բույսի նոր վեգետացիոն շրջանը, ուստի այն վերադարձնում են իր սովորական տեղը, ավելացնում են ջրելը և սկսում են պարարտացնել։