Պախիրա

Pachira

Պախիրան (անգլ․՝ Malabar chestnut, French peanut, Guiana Chestnut, ռուս․՝ Пахира, լատ․՝ Pachira) արևադարձային ծառերի ցեղ է, որը տարածված է Կենտրոնական և Հարավային Ամերիկայում, Աֆրիկայում և Հնդկաստանում:

Պախիրաները պատկանում են փիփերթազգիների ընտանիքին։ հայտնի է շուրջ 77 տեսակ: Դրանք ձևավորում են հնգաթև տերևներով փոքր կամ մեծ ծառեր, իսկ պտուղը օվալաձեւ է, փայտացած, ունի մի շարք խոռոչներ, որոնք պարունակում են բազմաթիվ սերմեր:

Պախիրաներից ամենահայտնին Մալաբարյան շագանակն է (անգլ․՝ Malabar chestnut, French peanut, Guiana chestnut, Provision tree, Saba nut, ռուս․՝ Пахира водная, լատ․՝ Pachira aquatica)։ Բույսեր վաճառող խանութներում այն երբեմն վաճառվում է Փողի ծառ (Money tree), իսկ Չինաստանում՝ Բախտի ծառ (Fortune tree) անվամբ։

Մալաբարյան շագանակի չափսերն ուղղակիորեն կախված են աճեցման պայմաններից: Սենյակային պայմաններում այն դանդաղ է ​ճում, իսկ բարձրությամբ կարող է հասնել առավելագույնը 3 մետրի: Իսկ ահա բնական պայմաններում մինչև 20 մ բարձրությամբ ծառ է:

Սենյակային պայմաններում մալաբարյան շագանակը չի ծաղկում և պտուղներ չի ձևավորում: Լավ խնամքի պայմաններում այն կարող է մոտ 10 տարի ապրել սենյակում:

Դեկորատիվության, սաղարթի յուրահատուկ գեղեցկության շնորհիվ, տան առատության խորհրդանիշ համարվող մալաբարյան շագանակը ոչ միայն տների ինտերիերն է զարդարում, այլև խանութների ու գրասենյակների մուտքերն ու սրահները։ Բույսն ունի նաև բուժիչ հատկություններ: Արևելյան ժողովրդական բժշկության մեջ դրա կեղևը օգտագործվում է ստամոքսի կամ կոկորդի ցավերի համար: Պտուղները լայնորեն օգտագործվում են խոհարարության մեջ՝ տաք խմիչքներ են պատրաստվում, տապակվում են կամ աղացած վիճակում օգտագործվում են հաց թխելիս:

Մալաբարի շագանակի խնամքը սենյակային պայմաններում

Օդի ջերմաստիճանը: Ամենահարմարավետը +23…+25°C ​​տիրույթն է: Ձմեռը ջերմաստիճանը չպետք է նվազի +16°C-ից։

Օդի խոնավությունը: Օդի խոնավությունը պետք է բարձր լինի՝ մոտ 60%: Բույսը պետք է պարբերաբար ցողել հնեցված ջրով։

Լուսավորությունը։ Լույսը պետք է պայծառ ու ցրված լինի: Հարավ-արևմտյան կամ հարավային պատուհանագոգերը ամենահարմարն են:

Ոռոգումը: Ամռան շոգ օրերին ծառը ջրում են շաբաթական 2 – 3 անգամ ՝ օգտագործելով հնեցված, սենյակային ջերմաստիճանից փոքր-ինչ տաք ջուր: Ձմռան ամիսներին հազվադեպ են ջրում, չթողնելով չորանա հողի վերին շերտը:

Հողախառնուրդը։ Հարմար է հավասար չափերով ճմահողից, տերևային բուսահողից և ավազից պատրաստված հողախառնուրդը։ Ծաղկամանը լավ դրենաժ պետք է ունենա։

Սնուցումը։ Բույսը պարարտացնում են 20 օրը մեկ անգամ՝ սկսած գարնան սկզբից, մինչև խոր աշուն։ Խորհուրդ է տրվում օգտագործել դեկորատիվ-սաղարթային բույսերի համար նախատեսված համալիր պարարտանյութ։

Տեղափոխումը։ Երիտասարդ բույսերը մի փոքր ավելի մեծ ծաղկաման տեղափոխում են տարին մեկ, իսկ մեծերը՝ 2 տարին մեկ։

Բազմացումը։ Սերմերը ցանում են գարնանը, իսկ կտրոնները արմատակալման են դնում ամռան վերջում կամ աշնանը։

Հղումներ

Իշկաթնուկ սպիտակաերակ

 
CREATOR: gd-jpeg v1.0 (using IJG JPEG v80), quality = 82Իշկաթնուկ սպիտակաերակը (անգլ.՝ Madagascar jewel, ռուս.՝ Молочай беложилковый, լատ.՝ Euphorbia leuconeura)

Բազմացումը և տեղափոխումը

Սպիտակաերակ իշկաթնուկը բազմացնում են սերմերով կամ կտրոններով: Հունիսին, երբ հայտնվում են կողային շիվերը, դրանք կտրում և մեկ օրով դնում են գոլ ջրի մեջ, որպեսզի  միջի “կաթը” դուրս գա:  Հաջորդ օրը կտրված տեղը մշակում են ակտիվացված ածուխի փոշիով և 2-3 օր ոչ արևոտ տեղում չորացնելուց հետո, արմատակալման համար տնկում են տորֆից և ավազից կազմված, խոնավ հողախառնուրդում: Արմատակալման համար լավագույն ջերմաստիճանը 22 – 24 է:
Այլ ծաղկաման տեղափոխելիս պատրաստվում է հետևյալ բաղադրությամբ հողախառնուրդ՝

Սպիտակաերակ իշկաթնուկի արմատները մակերեսային են, այնպես որ ծաղկամանը պետք է լինի լայն և ոչ բարձր:

Հղումներ

Տղտորիկ

Տղտորիկը կամ Աբուտիլոնը (անգլ.՝ Indian mallow, ռուս.՝ Канатник, լատ.՝ Abutilon) մշտադալար թուփ է կամ փոքր ծառ, որը հայտնի է իր նուրբ, զանգակաձև ծաղիկներով: Բույսը կոչվում է նաև «սենյակային թխկի», քանի որ նրա տերևները հիշեցնում են թխկիների տերևները:

Զարմանալի գեղեցիկ բույս՝ հեշտ խնամքով

Մշակման պայմաններ

  • Լուսավորություն: Սիրում է պայծառ, բայց անուղղակի լույս:
  • Ջերմաստիճան: Նախընտրում է +18°C-ից +25°C:
  • Ջրում: Պետք է ջրել կանոնավոր, բայց խուսափել ավելորդ խոնավությունից:
  • Հող: Հարմար է թեթև և պտղաբեր հողը:

Տղտորիկը (Աբուտիլոն) կարող է նորմալ աճել նվազագույն +10°C ջերմաստիճանում: Սակայն ավելի ցածր ջերմաստիճաններում բույսը կարող է դադարեցնել աճը և տուժել։ Ձմռանը խորհուրդ է տրվում պահել այն +12°C-ից +15°C միջակայքում, որպեսզի խուսափեք տերևների թափվելուց կամ վնասվելուց:

Ծաղկման առանձնահատկություններ

Տղտորիկը ծաղկում է ամբողջ տարվա ընթացքում՝ արտադրելով վառ նարնջագույն, դեղին կամ կարմիր զանգակաձև ծաղիկներ: Բույսի խնամքը հեշտ է, և այն կարող է աճել ինչպես տան ներսում, այնպես էլ պարտեզում:

Խորհուրդներ խնամքի համար

Ամռանը ապահովեք լավ օդափոխություն, իսկ ձմռանը պահեք սառը, բայց ոչ ցրտահար պայմաններում: Պարբերաբար կտրեք բույսը՝ խիտ տեսք ապահովելու համար:

Հղումներ

Հողի թթվայնությունը

Հողի թթվայնությունը հողի կարևոր հատկություններից է, այն պայմանավորված է հողի լուծույթում ջրածնի, ինչպես նաև հողի կլանող կոմպլեքսում ջրածնի և ալյումինի փոխանակային իոնների առկայությամբ։

Բարձր թթվայնությունը բացասաբար է ազդում բույսերի զարգացման և հողի օգտակար բազմաթիվ մանրէների կենսագործունեության վրա։

Տարբերում են ակտիվ և պոտենցիալ թթվայնություն։ Ակտիվը ջրային սուսպենզիայում (հող, ջուր՝ 1։ 2, 5) ջրածնի իոնների ակտիվությունն է և արտահայտվում է pH-ով։

Ըստ թթվայնության աստիճանի հողերը դասակարգվում են հետևյալ կերպ՝

DenominationpH range
Ուլտրաթթվային (Ultra acidic)< 3.5
Չափազանց թթվային (Extremely acidic)3.5–4.4
Շատ ուժեղ թթվային (Very strongly acidic)4.5–5.0
Ուժեղ թթվային (Strongly acidic)5.1–5.5
Չափավոր թթվային (Moderately acidic)5.6–6.0
Թույլ թթվային (Slightly acidic)6.1–6.5
Չեզոք (Neutral)6.6–7.3
Թեթև ալկալային (Slightly alkaline)7.4–7.8
Չափավոր ալկալային (Moderately alkaline)7.9–8.4
Ուժեղ ալկալային (Strongly alkaline)8.5–9.0
Շատ ուժեղ ալկալային (Very strongly alkaline)> 9.0

Հողի թթվայնությունը չափում են PH չափիչով:

Ստորև ներկայացված են ըստ բույսերի հողի նախընտրելի PH ցուցիչի աղյուսակներ:

Սենյակային և ջերմոցային բույսեր

Անվանում PH
Ագլաոնեմա (Aglaonema, Chinese evergreen)5.0-6.0
Ադենիում (Desert rose)5.0-5.8
Աուկուբա (Spotted laurel, Aucuba)6.0-7.0
Աֆելանդրա (Zebra plant)5.6-6.0
Աֆրիկյան կաթնաթուփ (African Milk Bush)5.6-7.8
Բաղեղ սովորական (English Ivy)6.0-7.5
Բաղեղ շվեդական (Swedish ivy)5.5-6-5
Բանանի ծառ (Banana)6.5-7.5
Բուդդայական սոճի (Buddhist pine)5.0-6.0
Գլանաձև օպունցիա (Eve’s pin)6.1-7.8
Դանդուռ աֆրիկյան (Elephant bush)5.6-7.8
Դափնեվարդ  (Oleander)6.0-7.5
Դափնի (Bay tree)5.0-6.0
Դուն (Umbrella palm)5.5-6.5
Եղեգնարմավ (Parlor palm)5.0-7.5
Երիցուկ փարիզյան (Marguerite daisy)5.5-7.0
Զամիոկուլկաս (Zanzibar gem)6.0-7.0
Թանթռնիկ կարմրավուն (Jelly bean plant)4.5–5.5
Թանձրատերևուկ (Crassula)5.0-6.0
Թզենի (Ficus Carica)6.0-6.5
Իշկաթնուկ Միլիուսի (Crown of thorns)6.0-7.0
Իշկաթնուկ տիրուկալի (Pencil tree)5.0-7.0
Ծոփոր (Monstera)5.0-6.0 
Կալանխոե (Kalanchoe)6.0-6.5
Կալանխոե բեխարյան (Elephant’s ear kalanchoe)6.1-7.8
Կալիզիա բուրավետ (ոսկյա բեղ, Basket plant)6.8-7.0
Կակտուսներ (Cactus) 4.5-6.0
Կոդիեում խայտաբղետ (Garden croton)4.5-6.5
Կորդիլին (Cordyline)6.0-6.5
Հազարասրտիկ (Million Hearts Plant)6.0-7.5
Հալվե ծառանման (Candelabra aloe)7-8.5
Հալվե կարճատերև (Aloe brevifolia)7-8.5
Հալվե Վերա (Aloe vera)6.0-7.0
Հասմիկ չինական (Chinese jasmine)6.0-7.0
Հնդկասոխ (Pregnant onion)6.1-7.8
Մոմաբաղեղ (Հոյա,  Waxplant)5.0-7.5
Մորմ (Jerusalem cherry)6.6-7.5
Նվենի (Eucalypt)6.0-8.0
Շեֆլերա (Schefflera)6.0-6.5
Պախիրա (Malabar chestnut)4.5-6.5
Պատենենի ( Coleus)6.0-7.0
Պատկառուկ ամաչկոտ (Sensitive plant)6.5-7.4
Պատկառուկ Ուոլերի (Busy Lizzie)6.0-7.0
Պեպերոմիա (Peperomia)6.0-7.0
Պերեսկիա փշոտ (Barbados gooseberry)6.0-7.0
Պիտոսպորում ճապոնական (Japanese Pittosporum)5.0-7.0
Պտեր բոստոնյան (Boston fern)5.0-5.5
Ռուելիա (Monkey plant, Ruellia)5.5-7.8
Սանսևիերիա (Mother-in-law’s tongue)4.5-8.5
Սեթկրեզիա մանուշակագույն
(Purple heart)
6.0-8.0
Սինգոնիում (Arrowhead plant)5.5-6.5
Սրճենի (Coffee plant, Кофейное дерево)5.0-6.0
Վաշինգթոնիա (Washington palm)5.5 -7.5
Վիշապածառ (Dracaena) 5.0-6.0
Վիշապածառ երիզված ( Madagascar Dragon Tree)5.0-7.5
Տզկանեփ (Castorbean)5.5-6.5
Տղտորիկ (Mallow, Abutilon)5,5-6,5
Տրադեսկանցիա երփներանգ (Moses-in-the-cradle)5.0-6.0
Տրադեսկանցիա զեբրինա (Silver inch plant)5.0-6.0
Ցիտրուսայիններ 6.0-7.0
Քլորոֆիտում (Spider Plant)6.0-6.5 
Ֆիկուս Ալիի (Ficus Alii)5.5-7.0 
Ֆիկուս բենգալյան (Indian banyan)6.5-7.0
Ֆիկուս Բենջամին (Ficus Benjamina) 5.0-6.0
Ֆիկուս գաճաճ (Creeping fig)6.1-7.8
Ֆիկուս եռանկյունատերև (Triangle ficus)7.0
Ֆիկուս միկրոկարպա (Chinese banyan)6.5-7.0
Ֆիկուս կաուչուկաբեր (Ficus elastica)5.5-7.0
Ֆիկուս քնարատերև (Fiddle-leaf fig)6.0-6.5

Ծաղիկներ, ծառեր, թփեր

ԱնվանումPH
 Բանանի ծառ (Banana tree) 5.0-7.0
 Թուրինջենի (Grapefruit)6.0-7.5 
 Լիմոնի ծառ (Lemon tree)6.0-7.0 
 Ձիթենի (Olive) 5.5-6.5
 Նռնենի (Pomegrante) 5.5-6.5
 Պիստակենի (Pistacia) 5.0-6.0

Բանջարեղեն և կանաչեղեն

Անվանում PH
Անանուխ (Նանա, Peppermint)6.0-7.5
Արախիս (Peanut)5.0-6.5
Բաթաթ (Sweet potato)5.5-6.0
Բակլա (Bean)6.0-7.5
Բողկ (Radish)6.0-7.0
Բրինձ (Rice)5.0-6.5
Բրոկոլի (Broccoli)6.0-7.0
Գազար (Carrot)5.5-7.0
Դաղձ (Mint)7.0-8.0
Դդում (Pumpkin)5.5-7.5
Եղեսպակ (Sage, Шалфе́й)5.5-6.5
Ելակ (Strawberry) 5.0-7.5
Լոլիկ (Tomato)5.5-7.5
Խնկունի (Rosemary) 6.0-7.0
Ծաղկակաղամբ (Cauliflower)5.5-7.5
Ծոթրին (Thyme, Тимьян)5.5-7.0
Կայենի պղպեղ (Չիլի) (Chili pepper) 6.5-7.0
Կաղամբ (Cabbage)6.0-7.5
Կարտոֆիլ (Potato)4.5-6.0
Կոճապղպեղ (Ginger)6.0-8.0
Հազար (Lettuce)6.0-7.0
Մաղադանոս (Parsley)5.0-7.0
Մանանեխ (Mustard)6.0-7.5
Նեխուր (Celery)6.0-7.0
Շալոտ (Shallot)5.5-7.0
Ոլոռ (Pea)6.0-7.5
Ոսպ (Lentil)5.5-7.0
Պղպեղ (Pepper)5.5-7.0
Պղպեղ կարմիր (Paprika)7.0-8.5
 Ռեհան (Basil)5.5-6.5 
 Սեխ (Melon)5.5-6.5 
Սխտոր (Garlic) 5.5-7.5
Սոյա (Soybean)5.5-6.5
Սոխ (Onion)6.0-7.0
Սպանախ (Spinach)6.0-7.5
 Սուսամբար (Majoram) 6.0-8.0

Դեկորատիվ և ճիմային խոտեր

Անվանում PH
Ագրխոտուկ (Bent, Полевица)5.5-6.5
Աշորա (Rye, Рожь)6,0-7,0
Առվույտ (Clover, Клевер)6,0-7,0
Հոստա (Canada Blue Хоста,)4.5-6.5
Մարգագետնայիններ (Meadow, Луговые)6.0-7.5

Կամպսիս

Կամպսիսը (անգլ.՝ Campsis, Trumpet creeper, Trumpet vine, ռուս.՝ Кампсис, լատ.՝ Campsis) Bignoniaceae ընտանիքին պատկանող տերևաթափ լիանաների ցեղ է: Խոշոր, ջերմասեր բույսեր են: Շնորհիվ խոշոր, վառ  ծաղիկների, լայնորեն օգտագործվում են պատերի և տների ֆասադների դեկորացիայի համար:
Հայտնի են երկու տեսականեր՝

  • Կամպսիս արմատակալող (լատ.՝ Campsis radicans)
  • Կամպսիս խոշորածաղիկ (լատ.՝ Campsis grandiflora)

Կեմպսիս արմատակալողը տերևաթափ լիանա է՝ մինչև 15 մ երկարությամբ։ Ծաղկում է հունիս-սեպտեմբեր ամիսներին, պտուղները հասունանում են հոկտեմբեր-դեկտեմբերին։
Տարածված է Հյուսիսային Ամերիկայում՝ Փենսիլվանիայից մինչև Միսսուրի, Ֆլորիդա և Տեխաս։ Դիմանում է մինչև -25 °C-ի սառնամանիքներին։ Երևանի պայմաններում շատ լավ է աճում, առատորեն ծաղկում և պտղաբերում է, մինչև 5—6 մ բարձրությամբ խիտ կենդանի ցանկապատ է առաջացնում։
Լուսասեր է, լավ է տանում խուզումը։ Երևանի պայմաններում թեթևակի ցրտահարվում է միայն արտակարգ ցուրտ և երկարատև ձմռան դեպքում:
Կեմպսիս խոշորածաղիկի  հայրենիքը Ճապոնիան և Չինաստանն են: Այս տեսակը շատ ավելի նվազ ցրտադիմացկուն է այաստանում:

Հղումներ

Թաղարի մեջ խաղող աճեցնելը

Թաղարի մեջ խաղող աճեցնելն այնքան էլ բարդ խնդիր չէ:
Խաղողի որ տեսակն ընտրել
Սկզբունքորեն խաղողի բոլոր տեսակներն էլ կարելի է աճեցնել համապատասխան չափսի թաղարի մեջ, սակայն գաճաճ տեսակներն ընտրելը ճիշտ է:

Թաղարի չափսերը

Խաղող աճեցնելու համար անհրաժեշտ է օգտագործել 57-76 լիտրանոց թաղար, որն ունի նվազագույնը 30 սմ խորություն և 54 սմ լայնք:

Ե՞րբ տնկել

Տնկելու համար լավագույն ժամանակը գարունն է, սակայն, արդեն իսկ արմատակալած որդատունկն իր հողագնդով ցանկացած ժամանակ կարելի է տեղափոխել թաղարի մեջ :

Տեղը

Թաղարը պետք է տեղադրել արևկող, չոր տեղում: Բույսի առնվազն 6 ժամ արևի տակ գտնվելը պարտադիր պայման է:

Հողախառնուրդը

Այգու ծանր հողը պիտանի չէ, լավ կլինի օգտագործել թեթև, փխրուն, պարարտ հողախառնուրդ: Լավ դրենաժային շերտն էլ պարտադիր է:

Ջրելը

Ջրում են պարբերաբար և առատ՝ մշտապես պահպանելով հողի թեթև խոնավությունը:

Սնուցումը

Պարարտացնում են հողախառնուրդին փտած գոմաղբ կամ հասուն կոմպոստ խառնելով: Երկրորդ տարուց սկսած գարնանը պարարտացնում են ավելի շատ ֆոսֆոր և կալիում պարունակող պարարտանյութերով:

Виноградные лозы можно успешно выращивать в горшках в небольшой теплице или в закрытом внутреннем дворике.

Однолетнюю лозу сажают на первый сезон в 20-см горшок, на второй — в 30—40-см горшок.

Летом этого второго сезона дайте лозе развить один хороший стебель и остановите его рост, когда он достигнет длины около 2 м. Подоприте стебель рейкой.

Во вторую зиму удалите невызревшие ветки. Воткните в почву три-четыре рейки по краю горшка или деревянную либо проволочную опору, как для палиантовых роз. Привяжите к опоре стебель так, чтобы он образовал кольцо. Когда кольцо замкнется, обрежьте стебель. Удалите все нижние боковые побеги, чтобы штамб до кольца оставался чистым.

Дайте лозе во второй сезон принести символический урожай из двух гроздей. В последующие годы увеличивайте число оставленных гроздей, но не более одной на годичном приросте, на расстоянии 30 см от следующей, так что общее их число составит 5—8 гроздей.

Обрезайте лозу по способу плодовых звеньев.

Поливайте и подкармливайте, как и другие плодовые культуры, выращиваемые в горшках. Пересаживайте каждую зиму, меняя субстрат.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

Для выращивания культуры винограда в горшках, растения в этот период роста хорошо поливают и при необходимости в дальнейшем подвязывают к колышкам. Когда наступает период похолоданий, листья у них начинают опадать. Именно тогда лозу выкапывают и пересаживают в горшки размером в 35 см в глубину.
Почвенная смесь должна быть достаточно жирная и песчанистая. У культуры винограда следует сделать короткую обрезку, и в течение всего зимнего периода хранят в горшках в подвале.
Начиная с апреля их можно перенести в холодную оранжерею, в помещение для выгонки. Выставляют как можно ближе к рамам. Если позволит погода, их выносятся на солнце и воздух. Возможно даже и вкапывают в парник.
Здесь лозу, как культуру винограда в горшках, подвязывают, продолжают ухаживать за ними, поливать, рыхлить, пропалывать вплоть до конца сентября. Побеги, которые появляются сбоку глазков растения, в основном отмирают сами, но если и развиваются до 85 см, то их все равно надо срезать.
Подрезку следует сделать и для самой лозы. Обрезают на высоте 1—1,5 м, кроме этого, вырастающий побег всего на 5 см. После этого, растения немного промораживают, убирают листья, подрезают корни винограда, которые вышли за пределы горшка.
С этого момента до декабря-января культура винограда в горшках должна содержаться в холодном погребе. После этого вносят в теплицу в прохладном месте. Оставляют самые толстые, глазки, с тупой закругленной верхушкой, остальные вырезают.
В теплице виноградная лоза будет развиваться постепенно, чтобы почки набухали постепенно. Когда появятся кисти (цвет), тогда культура винограда в горшках переносится в другую часть теплицы, где будет прохладнее и при меньшем тепле ее кисти будут более плотные и круглые. Горшки, когда будут стоять на земле, позволят корням проникнуть в почву.
При появлении ягод, следует обрезать все растущие побеги, оставив конечный. Культуру винограда в горшках поливают и подкармливают. Удобрение из голубиного помета и коровьего навоза разводят в воде (300 г на 10 ведер воды), смеси дать перебродить и отстояться. Поливать ежедневно.

Choosing a Pot

For growing grapes in containers, choose a large and sturdy container that can support this vigorous vine. A 15-20 gallon (56.7812-75.7082 liter) pot that is at least 16-18 inches (40.64-45.72 sm) deep and 18-24 inches (45.72-60.96 sm) wide is sufficient. Start with a smaller sized pot and then repot the plant in a larger one.
Choose pots that are at least 24 inches wide and 16 inches deep, according to the University of Vermont. These large pots ensure adequate room for grapevine’s long roots.
Кроме обычных комнатных растений, на окнах и балконах квартир можно выращивать кустики винограда. Виноград хорошо освежает и очищает воздух в комнате. По своей красоте виноградная лоза может конкурировать со многими комнатными растениями. С помощью обрезки и прищипки зеленых побегов кусту винограда можно придавать любую форму. Виноградные листья очень красивы и довольно разнообразны по внешнему виду у разных сортов. При правильном уходе куст винограда начинает плодоносить уже на второй или третий год после посадки.
Для выращивания винограда в квартире подойдут комнаты, в которых окна обращены на юг или юго-запад, это же касается балконов или лоджий. Если выращивать виноград в помещениях, где он не будет освещаться прямыми солнечными лучами, то расти он будет хорошо, но не будет плодоносить, потому что для закладки плодовых почек необходим прямой солнечный свет. Для выращивания в комнате подойдет любой слабо или средне рослый сорт винограда, например Прим, Восторг, Тимур, Русский ранний. Чтобы получить урожай винограда, выращиваемого в комнате, необходимо чтобы высаженные сорта были обоеполыми. Для выращивания виноградного кустика на первый год подойдет цветочный горшок емкостью 4-5 литров, на второй и третий год выращивания виноградного кустика необходимо использовать емкости конической формы емкостью 8-10 литров. Для выращивания в комнате винограда готовят почвенный субстрат из 1/3 перегноя, 1/3 дерновой земли и 1/3 речного песка. Желательно в приготовленную почвенную смесь добавить 1 стакан древесной золы или 1/2 стакана полного минерального удобрения. Можно приобрести для высаживания саженца и готовый универсальный грунт, но только с нейтральной реакцией.
Чтобы вырастить в комнате продуктивный куст винограда, лучше высаживать двухлетний саженец, но подойдет и хорошо развитый однолетний. Посадку желательно произвести в конце марта или начале апреля.
Перед посадкой корни саженца необходимо поместить в воду на 2-3 дня, предварительно подрезав их на длину 10-12 см. Можно при вымочке саженца использовать стимуляторы корнеобразования, например, корневин. После подготовки саженца к посадке на дно емкости насыпают холмиком приготовленный почвенный субстрат и ставят на него саженец, расправляя на холмике корешки, и засыпают землей. После посадки саженца его поливают и досыпают грунт в емкости до необходимого уровня. Чтобы на высаженном саженце не подсыхали верхние почки, их присыпают земляным холмиком или сверху устанавливают пластиковый колпачок с отверстием, например, обрезанную верхнюю часть пластиковой бутылки. Когда почки начнут распускаться, земляной холмик или пластиковый колпачок убирают. Поливают высаженный саженец после начала роста побегов примерно раз в неделю.
В дальнейшем уход за виноградным кустом в комнате можно совмещать с уходом и за комнатными растениями: поливы, подкормки минеральными удобрениями. К сожалению и в комнате виноград может заболеть грибковыми заболеваниями или может быть поврежден вредителями, чтобы этого не допустить необходимо кустики винограда по листьям обрабатывать периодически защитными препаратами, лучше биологическими не реже одно раза в два месяца. За первый год вегетации необходимо вырастить два хорошо развитых побега. Из них на следующий год можно сформировать плодовые стрелки и получить первый урожай. В условиях квартиры нет естественного хода температур и влажности, нет холодных ночей и прохладных дней, поэтому естественный листопад очень медленный, может затянуться до глубокой зимы, поэтому старые листья можно удалить, не дожидаясь листопада и произвести обрезку побегов. Вынужденного периода покоя у виноградного растения в комнатных условиях нет. Учитывая то, что в комнате воздух, как правило, достаточно сухой, а виноградному растению такой воздух больше всего и подходит, эти растения хорошо растут и плодоносят.
Очень хорошо выращивать виноград на балконе, особенно на открытом. Чтобы виноград плодоносил, балкон должен быть на южной или юго-западной стороне дома. Уход за ним такой же, как и в комнате, разве что чаще нужно поливать. Кроме того, что виноградный куст на балконе может дать хороший урожай ягод, он еще отлично затеняет окно и служит оригинальным декоративным украшением балкона.
Виноградный куст на балконе в емкости может и зимовать, если его хорошо укутать после обрезки вместе с емкостью старыми одеялами, а сверху обвернуть пленкой. Если в доме есть подвал, то растение после обрезки можно до февраля туда опустить. Уборку урожая винограда в квартире или на балконе производят выборочно, по степени созревания гроздей.
По мере роста виноградного куста в комнате его необходимо пересаживать в емкости большего объема. Делать это лучше осенью. Сама процедура пересадки для виноградного растения происходит достаточно безболезненно. Желательно виноградный куст с комом земли перенести в большую емкость. А затем промежутки между старым комом земли и стенками новой емкости засыпать свежей землей.
При правильном уходе куст винограда в комнате может расти на протяжении многих лет, так в емкости объемом 40-50 л при регулярных подкормках растение хорошо расти и плодоносить в течение десяти лет и более.
Так как в домашних условиях место размещения виноградного куста ограничено, то формировку его лучше сделать компактной: небольшой веер или кордон. Растущие побеги необходимо регулярно подвязывать и проводить все зеленые операции на растении: пасынкование, прищипку растущих побегов и последующую их чеканку.

Նեմատանտուս

Նեմատանտուս (անգլ.՝ Goldfish plant, ռւս.՝ Нематантус կամ Золотая рыбка, լատ.՝ Nematanthus)

Խնամքը

Լուսավորությունը

Լուսասեր է, անհրաժեշտ է տեղադրել պայծառ, ցրված լույսի ներքո, ընդորում 12-14 ժամ տևողությամբ: Արևի ուղիղ ճառագայթներից կարող է այրվացքներ ստանալ:

Օդի ջերմաստիճանը

Վեգետացիոն ողջ շրջանում օդի ամենահարմարավետ ջերմաստիճանային տիրույթը +19 – +24 աստիճանն է: Ձմռանըբույսը գտնվում է հանգստի վիճակում և հարմարավետ է +14 – +16 ջերմաստիճանային տիրույթը: Նեմանտանտուսը հանգիստ է տանում օդի ջերմաստիճանի կարճատև անկումները, սակայն +13-ից երկարատև ցածր ջերմաստիճանը վատ ազդեցություն կունենա բույսի արտաքին տեսքին, իսկ +7-ից ցածր ջերմաստիճանի դեպքում տերևները դառնում են շագանակագույն ու թափվում են: +27-ից բարձր ջերմաստիճանն էլ է բացասաբար անդրադառնում բույսի զարգացման վրա:

Ջրելը

Նեմատանտուսը պետք է ջրել սենյակային ջերմաստիճանի, լավ հնեցված, քլորազերծ ջրով: Ամռանը ջրում են առատ և հաճախ՝ հողի վերին շերտի չորանալուն պես: Բույսի հանգստի շրջանում ջրելու հաճախականությունը նվազեցնում են:

Օդի խոնավությունը

Նեմանտանտուսի համար ամենահարմարավետն է օդի 50% խոնավությունը, ընդորում որքան բարձր է օդի տաքությունը այնքան ավելին պետք է լինի օդի խոնավությունը: Օրինակ +27-ի դեպքում՝ 60%:
Շոգ եղանակներին անհրաժեշտ է բույսը ամեն օր ցողել: Ձմռանը ցողել չի կարելի, իսկ եթե անհրաժեշտ է բարձրացնել օդի խոնավությունը, ապա բույսի ծաղկամանը տեղադրում են լայն տակդիրի վրա, որտեղ լցնում են շլակ կամ կեռամզիտ ու ջուր՝ այնպես, որ ծաղկամանը ջրից բարձր լինի:

Էտելը

Նեմատանտուսը առանձնահատուկ է նրանով, որ ծաղիկներն առաջանում են միայն նոր ճյուղերի վրա: Ուստի ծաղկելու շրջանն ավարտվելուց հետո կատարում են խորը, թարմացնող էտ:

Տեղափոխումը

Անհրաժեշտության դեպքում բույսը այլ, քիչ ավելի մեծ ծաղկաման են տեղափոխում գարնանը: Ծաղկամանում դրենաժային շերտ անելը պարտադիր է:
Հողախառնուրդը պետք է լինի փխրուն ու թեթև, որպեսզի թափանցիկ լինի օդի ու ջրի համար: Թթվայնությունը рН 5,5–6 սահմաններում:
Հողախառնուրդի բաղադրությունը՝

Խորհուրդ է տրվում պատրաստի հողախառնուրդին ավելացնել փայտածուխի մանր կտորներ և մկրատով մանրեցված սֆագնում մամուռ:

Նեմատանտուսի տարածված տեսակներն են՝

  • Նեմատանտուս Վեթսթայնի (Нематантус Ветстайна)
  • Նեմատանտուս բարձրասրունք (Нематантус голенастый)
  • Նեմատանտուս Ֆրիթչի (Нематантус Фритча)
  • Նեմատանտուս գետափնյա (Нематантус приречный)
 
Հղումներ

Պիլեա

Պիլեան (Պիլեյա, Pilea, Пилея, լատ.՝ Pilea) տարածված սենյակային բույսերից է, ունի 600–715 գրանցված տեսակներ։

  1. Ծաղկելը։ Ծաղկում է հունիսից-հոկտեմբեր ժամանակահատվածում, բայց դրանից առանձնապես չի գեղեցկանում։
  2. Լույսի պահանջը։ Երկարատև, պայծառ ու ցրված լուսավորության կարիք ունի։ Կարող է այրվածքներ ստանալ արևի ուղիղ ճառագայթներից։
  3. Ջերմային պայմանները։ Տեսակների մեծամասնության համար օդի ջերմաստիճանը շուրջ տարի պետք է լինի +25 աստիճանին մոտ, իսկ օդի +17 աստիճանից ցածր լինելը կարող է լրջորեն վնասել բույսին։ Սակայն կան առանձին տեսակներ, որոնց համար ձմռան ամիսներին հարմարավետ կլինի +10 աստիճանը։
  4. Ջրելը։ Տարվա տաք եղանակին ջրում են այնպես, որպեսզի ծաղկամանի հողը միշտ թեթևակի խոնավ լինի։ Ցուրտ եղանակին ջրում են հազվադեպ՝ երբ ծաղկամանի հողի վերին 1/5 մասը չորանում է։
  5. Օդի խոնավությունը։ Պահանջում է օդի բարձր խոնավություն։ Խորհուրդ է տրվում ծաղկամանը դնել ջրի մեջ ընկղմված քարերի վրա, կամ ջրով լի ամանն եր դնել կողքին։ Տերևները ցողել չի կարելի։
  6. Սնուցումը։ Վեգետացիոն շրջանում պարարտանյութերով բույսի սնուցումը իրականցվում է շաբաթական մեկ անգամ, իսկ հանգստի շրջանում (հոկտեմբեր-փետրվար)՝ 4 շաբաթը մեկ անգամ։
  7. Տեղափոխումը։ Նոր, քիչ ավելի մեծ ծաղկամանի մեջ բույսը տեղափոխում են ամեն տարի, վեգետացիոն շրջանի սկզբում։
  8. Հողախառնուրդը պետք է լինի նեյտրալ կամ ցածր թթվայնությամբ։ Կազմում հավասար մասերով պետք է լինեն ավազ, տորֆ, փտած գոմաղբ և ճմահող։
  9. Բազմացումը կատարվում է կտրոններով կամ սերմերով։
  10. Վնասատուներն են՝ ալրատիզը (Mealybug, мучнистый червец),  վահանակիրը ( diaspididae, щитовка), սարդոստայնային տիզը (spider mite, паутинный клещ, լատ.՝ Tetranychidae) և բշտիկոտները (ծոպաթևեր, տրիպսներ, thrips, трипсы, լատ.՝ Thysanoptera)::Мучнистые червецы, трипсы, паутинные клещи и щитовки.
  11. Հիվանդությունները։ Տերևների հետ խնդիրներ կարող են առաջանալ միայն սխալ խնամքի հետևանքով։

Հողախառնուրդ պիլեայի համար

Պիլեայի տեսակներ

Պիլեա մանրատերև (անգլ.՝ Artillery plant, Пилея мелколистная, Pilea microphylla)

Պիլեա ձմերուկանման (անգլ.՝ Aluminium plant or Watermelon pilea, ռուս.՝ Пилея Кадье,լատ.՝ Pilea cadierei)

Պիլեա մամռանման (Пилея моховидная, Pilea muscosa Linde.)

Պիլեա միսիոների (Chinese money plantpancake plantUFO plant, missionary plant or mirror grass, Пилея монетолистная, Рilea nummulariifolia)

Պիեա ինվոլուկրատա (Friendship plant, Пилея обернутая, Pilea involucrata)

Պիլեա պիպերոմիանման (Пилея пеперомиевидная, Pilea peperomioides)

Պիլեա լիբանանյան (Silver Sprinkles, Пилея либаненсис, Pilea libanensis)

CREATOR: gd-jpeg v1.0 (using IJG JPEG v62), quality = 100

Պիլեա թանձրատերև (Пилея толстолистная, Pilea crassifolia)

Պիլեա սեղմված (пилея прижатая, pilea depressa)

Պիլեա սողացող (пилея ползучая, pilea repens)

Պիլեա ֆոնտանա (Pilea fontana, the lesser clearweed)

Պիլեա գաճաճ (Clearweed, Пилея карликовайа, Pilea pumila)

Պիլեա խոշորատերև (Пилея крупнолистная, Pilea grandifolia)

Պիլեա Սպրուսի (Silver tree, Пилея Спруса Pilea spruceana)

Հղումներ

Հողախառնուրդ ջերմոցների համար

Սովորաբար ջերմոցի մարգերի համար պատրաստում են հետևյալ հողախառնուրդը՝

  • Ճմահող կամ այգու հող – 1 մաս;
  • Գետի կամ կարմիր ավազ – 1 մաս;
  • Փտած գոմաղբ– 2 -3 մաս;
  • Տորֆ– 5-6 մաս;

Մեկ խորանարդ մետր այդպիսի հողախառնուրդին ավելացնում են 3 – 4 կգ կիր։ Կիրը կիրառվում է տորֆի թթվայնությունը հակակշռելու համար։
Բաղկացուցիչ մասերի փոխհարաբերակցությունը կարող է փոփոխվել։ Կարևորն այն է, որ պահպանվեն հողի հիմնական հատկությունները՝ փխրունությունը, օդա և ջրաթափանցիկությունը։

Պեպերոմիա

Պեպերոմիան (անգլ.՝ Peperomia, ռուս.՝ Пеперомиа, լատ.՝ Peperomia) մշտադալար պղպեղազգի խոտաբույսերի ցեղ է: Հայրենիքը Ազիայի և Ամերիկայի արևադարձային գոտիներն են:

Հղումներ

Gardener's blog